Bortxa eta independentzia

Atalak: (C)politika

Elizaren eta estatuen usaina

Prentsa errepasatu eta interesgarriena apartatu dut asteon ere. Ezker abertzalearen inguruko bi pentsalarien hitzek “harritu naute”.

Joxe Azurmendi filosofoa “herritar gisa ametitua izateko estatuek indarkeriaren gaitzespena exijitzeko maniari” buruzko hitzaldia eman zuen TopASKEtetan. Laburrean “herritar gisa ametitua izateko” indarkeria gaitzetsi beharraz mintzatu da:  “Onargarria da pertsona batek bortizkeria zilegitzat jotzea, gero erabiltzen ez badu”. Horrela pentsatzen edota agintzen bide du Estatuak.

Nik berriz, honela diot: “Onargarria da pertsona batek bortizkeria kondenatzea, gero berak erabiltzen ez badu”. Edo sostengatzen ez badu, zehazkiago ulertzeko.
Joxe Azurmendirena ulertu dut. Eta bat nator Joxe Azurmendirekin. Baina gaia ez dugu inoiz azaltzen eta lantzen osotara. Hara, 50 urteko erantzunezko biolentzia politikoaren –biolentzia iraultzailea nahi baduzue– ondoren “Eliza eta Estatua gora, morala eta kontzientzia behera” hizpide segitzen dugu. Aspergarria gero!

Baina, noiz ostia gogoetatu edota eztabaidatu behar dugu biolentzia politikoaren estrategiaz? Hitz batez: biolentzia politiko armatuaren egokitasunez edo desegokitasunez, arraioa!

Edo berandu ote da jada gure kontzientziak zuritzeko?

Bestalde, ezker abertzaleko Floren Aoizek “Independentzia. Ametsa edo beharra” goiburuko hitzaldia eman du Lazkaon.

Euskal Herrian independentziaren aldeko jarrera egotearen arduradunak Espainiako eta Frantziako Estatuak dira Aoizen irudiko. Bere eletan “haiek egin gaituzte independentista”.

Ondo. Ulertu dut. Baina ez nator bat. Agian ez naiz ezker abertzalekoa edo ezker abertzale horretakoa.  Ni independentista naiz izatez eta nahimenez. Espainolak eta frantsesak nire lagun hoberenak izanda ere, independentista izango naiz betiere. Eta andaluziarra edo okzitandarra banintz ere independentista nintzateke. Independentista naiz, eta pertsona osoa izango banaiz independentea izan behar dut ezinbestean.

Estatuek “independentistak sortzeko fabrika egin dute” dio Aiozek. “Autonomista asko independentista bilakatu direla” dio tafallarrak.

Hara Aoiz jauna edo laguna–ez dakit zein adjektibo erabili–: ezkerreko abertzaletasunak 50 urte bete ondoren, zapaltzen gaituzten bi estatu hauek independentista sortzeko fabrika egin ondoren, noizko independentzia eguna? Biharko? Etziko akaso? Etzi damurako, agian.

Agian bai eta ni ez naiz enteratu ere.

Ezkerreko abertzaletasun horrek jeltzale autonomistak 50 urte kritikatzen pasa ditu,  eta orain,  zapaltzen gaituzten estatuei eskerrak eman beharko dizkiegu euskal autonomistak independentistak bihurtu izanagatik. Amen!

Eliza usaina dario honi guztiari. Hara, Juan Ignacio Munilla Gipuzkoara itzuli da eta oharkabean pasako da.