ELA eta LAB akuilu, burujabetza soziala helburu
Zeresan handia emango duen liburua idatzi du Joxe Elorrieta ELA sindikatuko idazkari nagusi ohiak: Korrontearen aurkako begirada sindikala. Klasea, lurraldea eta aliantza berriak (Una mirada sindical contracorriente. Clase, territorio y nuevas alianzas). Letra txikian bildutako 300 orrialdeak atzera bota dezake irakurlea lehen unean, baina irakurketari ekin ahala lerroek begietatik egiten dute tira idiak gurditik nola.
Bada pedagogia handiko testua, 1980ko hamarkadan –nolabait kokatzeagatik– neoliberalismoaren bultzada hasi zenetik gaurdaino gertatutakoaren klabe asko azaleratzen dituelako. Ez dira klabe berriak eta 2008tik asko idatzi da horien gainean, baina Elorrietak asmatzen du horiek irakurlearen aurrean samur azaltzen, besteak beste ohar bilduma jantzi eta aberatsaren bidez. Nik bezala irakurtzen badu bederen, testu orokorretik oharretara makinatxo bat aldiz egingo du jausi irakurleak.
ELA-LAB
Baina bere ekarpen mamitsuena Euskal Herrian burujabetza soziala amets dutenei bideratua dago, neoliberalismoa nazio eraikuntzaren erdigunean jarri behar dela sinesten duten esparru zabalei zuzendua. “Neoliberalismoa hegemonikoa da gaur egun, baina ez da garaitezina”, dio berak eta berau garaitzeko klase ikuspegia oinarri izango duen lekuan lekuko aliantza zabalak jorratu behar dira. Lekuan lekuko hori, gaur eta hemen, Euskal Herria da eta bultzatu beharrekoa, euskal gizartean indar harreman berri bat ekarriko duen burujabetza prozesu soziala.
Norekin eta nola egiten da hori? Hasteko bederen ELA eta Ezker Abertzalearekin –berak ENAM deitzen du–. Elorrietak dio ELAren eta LABen borrokaren potentzialitatea gutxietsia dagoela gaur egun, baina berarentzat indar hori klabea da prozesu soberanistari ezkerretik ekiteko. Hiru esparru autonomo behar dira bere ustez: sindikala, politikoa eta instituzionala, bakoitza bere izaerarekin eta harreman dialektikoan.
Funtsean, Euskal Herrian neoliberalismoaren aurka ari diren guztiak bildu behar dira prozesu soberanista horretan. Alde horretatik Elorrietak garrantzi handia ematen die emakumeen mugimenduari, ekologiari eta arrazakeriaren aurkakoari. Sindikalismo klasikoak bere borrokan hiru esparru horiek ez kontuan hartu izana ere kritikatzen du.
Agur Maltzaga, agur
Telesforo Monzonek erabilitako Maltzagaren figura historikoaren zain ezin dugula egon dio berak. Monzón bergararra zen eta Maltzagako bidegurutzearen metafora erabiltzen zuen adierazteko autodeterminazioaren unera arte ezker zein eskuineko abertzaleek elkarrekin egin behar zutela bide hori. Liburuan Elorrietak dio EAJk molde askotara erakutsi duela ez duela Maltzagara joan nahi eta, aldiz, Sortu bere zain dagoela. Ez du Maltzagaren ideia baztertzen, baina fase honetan bide hori EAJrik gabe egitea proposatzen du.
Aperitiba egin nahi duenak aste honetan ARGIAn egindako elkarrizketan azaltzen ditu horiek guztiak Elorrietak. Bihar, asteazkena, liburuaren aurkezpena egingo du Bartzelonako Aula Rondan (Carrer Sant Pere Més Alt, 59), besteak beste CUPeko parlamentari ohi David Fernandezekin batera.
Iruzkinik ez
Trackbacks/Pingbacks