Euskal astoa bizirik! (Utikan Troiako astoak)

Atalak: Sailkatu gabea

Astoa abere noblea izanagatik, gizakumeak gutxiesteko erabili ohi dugu. Astamandoak, astazakilak, astotzarrak… ez dira deitura gozoak, baina izan badira gure artean halakoak.Troiako astoak bezala. Ugazabek gure artera, euskaldunon etxera, bidalitako aleak izan ohi dira, bazterrak nahastu eta zangotraba egitera. Sarri, gure artean hazitako astoak hezi eta Troiako bilakarazten dituzte.

Asto makurrak izan ohi dira, ostikozaleak. Euskaldunok, herri otsandua –“eskuzabala eta anitza”, euskara politikokixuxeneraz – izaki, abegi on egiten baitiogu edonori. Baita gure etxetik bota nahi gaituztenei ere.
Horra Idoia eta Andoni izeneko Troianoak berbarako, euskaradunak izan arren, ugazaba espainiarrei gustua ematearren, euskaldunoi zangotraba egiten digutenak gure boteregune mugatuetatik bertatik. Edota Alfredo bera, euskaldunontzako ez, baina zakurrentzako turismo-gida mardula osatu duena (esan gabe doa Alfredoren aurretik egon zirenek ere ez zutela egin).

Etxe-etxeko Troiako astoak ere badira nonahi. Horiek dira ostikorik mingarrienak askatzen dituztenak. Kalte gehien egiten digutenak: erakunde abertzaleetan txertatutako Troianoak dira arriskutsuenak. Asto euskalduntzat dauzkagun horiek. Ustez gure bidelagun direnak. Goian eta behean, eskuin-ezker, inguru guztietan daude.
Euskaraz jakin ez eta ikasteko asmorik ez dutenak, ingurukoak erdaraz egitera behartuz, eta gogaikarrienak, euskaraz jakin arren egiteko prest ez daudenak, nahiz inguruko guztiak ahalegin betean ikusi.

Inposatutako hizkuntza barreiatzen dute barra-barra euskaldun “eskuzabal eta anitzon” artean, “jende guztiek, erdaldun elebakarrek erran nahi baita, uler dezaten”, eta batez ere, Troiako astotzarrok erosoago dihardutelako inposatutako hizkuntzan euskaraz baino, zein “euzkotar peto”, “jeltzale”,  (kausabako) “errebelde”, “abertzale total”, “ekologista”, “feminista”, “iraultzaile” edo “elkartasunzale” diren ere. Eta ez dute ikasi edo euren jarduna aldatzeko asmorik, ugazabek txalo bero egiten dietelako, eta batez ere, asto euskaldun “eskuzabalek” Troianoen hizkuntza-aukera “librea” errespetatzen dutelako inozoago ezin, euskaldunon aukera “librea” zapuztu eta txikitu arren. Troiako astoei, hangoei eta hemengoei, adi!