Argazkialdia: euskararen erabilera D ereduko kirolean

Atalak: Sailkatu gabea

“>D ereduko kirola” ikerketaren emaitzak aurkeztu berri dituzte Donostian.
“Euskarari garrantzia ematen dioten klubak” hautatu omen dituzte azterketarako, euskara ere “taldearen identitate-zeinu” nahi dutenak.
Talde hauek hizkuntza-plangintzarik ez, baina erabaki batzuk hartu ei dituzte, adibidez: entrenatzaile euskaldunak izatea eta horiei euskaraz egiteko eskatu izana. Euren erreferentzialtasunak taldearen hizkuntzan eragiteko aukera eskaintzen du, eta gazteak euskara gehiago erabiltzera bultzatzen ditu. Gainera, “une jakinetan gaztelera erabilita, gazteen mintzapraktiketara hurbiltzen dira”.
Entrenamenduetan gaztelania gehiago entzuten da euskara baino; gazteok euskara gehiago erabiltzen dute entrenatzaileei hitz egiterakoan euren arterako baino.
Talde batetik bestera alde nabarmenak daude, euren inguru hurbilaren ezaugarrien arabera.

Gazteon hizkuntza gaitasuna: aitortzatik errealitatera dagoen aldea
Gehienek euskaraz eta gaztelaniaz berdintsu moldatzen direla adierazi dute, eta oso gutxi izan omen dira erdaraz hobeto moldatzen direla aitortu dutenak. Euskaraz hobeto moldatzen direla diotenak, ingurune euskaldunetakoak dira.
Alabaina, Realeko erdiak eta Gasteizko, Getxoko eta Arrigorriagako taldeetako kide gehienek gaztelaniaz gehiago hitz egiten dute.
Zarautzen ia talde osoak eta Realeko beste erdiak euskaraz aritzeko erraztasun handia dute, (familian, lagunartean, eskolan… hala egiten ohituta).

Emozioak gazteleraz, aginduak euskaraz
Oro har, emozioen adierazpenetan gaztelaniaz gehiago egiten omen dute; euskaraz gehienbat agindu edo azalpen teknikoetan.
Hizkera informala euskararekin lotzea kosta egiten zaie gazte gehienei, sarri euskaraz gaitasun nahikorik ez dutela sentitzen baitute. Gasteizen, Arrigorriagan eta Getxon gazteek modu informalean nagusiki gaztelania erabiltzen dute. Zarautzen euskara, eta Realean tarteka euskaraz da, baina gaztelaniaren presentzia nagusitzen da.
Gehienbat “euskaraz” jardutean, oso ohikoa ei da esaldi berean euskara eta gaztelania erabiltzea. Gainera, euskaratik gaztelaniarako hizkuntza-mudantza edo aldaketa maiz agertu da.
Aisialdian gaztelania da norma, eremu oso euskaldunetan izan ezik.
Testuinguru jakinetako gazteek diote arrotza dela euskaraz hitz egitea eta entzutea eskolatik kanpo:
“zer ari zara euskaraz? Ez gaude eskolan!!!”, entzun dezake gazte batek lagunekin jolasean ari dela euskaraz egiten badu…

Ondorioak, proposamenak eta galderak

Proiektuaren koordinazioa eta gidaritza Klusterrarenak izan dira, UPV/EHUko Gizarte Antropologia sailarekin lankidetzan. Parte hartu dute Urtxintxako eta Topaguneko teknikariek ere.
Eusko Jaurlaritzaren eta Gipuzkoako Foru Aldundiaren –hau da, gu guztiona- babes ekonomikoa izan du.
Egileek hainbat ondorio atera eta dagozkien proposamenak egin dituzte, azterketaren laburpenean ageri direnak.

40 urtetan Jaurlaritza ez da jabetu euskararen berreskurapenerako kirol eremuak (ere) duen garrantziaz?
Bizkaiko eta Arabako Foru Aldundiek ez dute inongo interesik gai honetan? Nafar Gobernuak? Iparraldeko Elkargoak? Hiriburuetako udalek? Alavesek? Osasunak? Eibarrek? Baskoniak? Athletic gorri-ta-zuriak? Ez?

Azterketaren egileok hainbat proposamen luzatu dituzte…

Jaurlaritzak (EAJ-k. PSOEk badakigu ezetz) proposamen horiei heltzeko asmorik badu?
Edo hamaikagarren azterketaren aurkezpeneko ai-ene-garren argazkian agertzearekin asetuko da?
Inork uste du benetan, telebistan, irratian, segapoto bidezko erauntsian, hizkuntzaren ospean, hizkuntza-kalitatearen gainbeheran, helduen eremuan eta beste alor batzuetan eragin ezean, gazte-kirol eremuan emaitza esanguratsurik lortuko dela?

Ondorioak norberak.