“Nik ere irakasle izan nahi dut ama!”

Atalak: Gizartea, Hezkuntza

– “Nik ere irakasle izan nahi dut ama!”

– Ongi pentsatu al duzu? Irakaslea gizartean gutxiesten den hori da maitea, ospe handiegirik ez duen ogibidea. Jendeak ez daki gizartean zabalduta dagoen irakaslearen irudiak, ez duela benetako irakaslea islatzen. Bazeneki zein zaila den irakasle izatea… Irakasleak liburuak ditu eskuan, azaldu eta erakutsi beharreko hori azaltzen duten liburuak, baina ez pentsa liburutik haratagoko gauzak erakutsi beharko ez dituenik, ikasgelako haurrak galderez osatutako jakin-minaren jabe baitira. Gainera, askotan testu-liburuetatik irten beharko du, izan ere, eguneroko bizitzak ematen dizkigun baliabideak bezalakorik ez dagoelako haurrei errealitatea erakusteko, haurrak benetako errealitateaz jabetzeko!

Honez gain, ezin dituzu ahaztu ikasgelak biltzen dituen haur guztiak, denak desberdinak izanik, eta batzuk agian zailtasunak dituztelarik. Irakasle on batek, guztiei esanguratsua izango zaien ariketak edo klaseak prestatu beharko ditu, inor ahaztu gabe. Ariketa hauen abiapuntua, aurretik bakoitzak dakien hori izango da, badakizu, haurrak ariketetan galduta sentitu ez daitezen. Ariketa hauek praktikan jartzerako orduan, haur guztiak motibatzea da irakaslearen helburua, guztiek ariketak gustura egin ditzaten. Honetarako, onena irakaslea ikasle guzti hauen “idolo” bihurtzea da, guztien gustuak batzen dituen idoloa, alegia. Hori bai, irakasleak ikasleen gidari izan behar du, ez agintari!

Bestalde, askotan gustukoago dituen edo gustuko ez dituen haurrak izango ditu irakasleak ikasgelan, baina honek ezin ditu haurrak etiketatu (hau jakintsua, hau ez…), irakaslearen aurre-suposatze hauek ikaslearen ikasketa prozesua erabat kaltetzen dutelako. Ulertu duzu maitea? haur guztiekin berdin ahalegindu beharko duzu, denei zure ehuneko ehuna eskainiz. Eta zer gertatzen da irakasleak egun ona ez duenean? bere irakasle izateko nahia hain handia izan behar du, non triste dagoenean ere, bere indar guztiak atera beharko dituen haur bakoitzari bere irri onena eskaintzeko.

Askotan, hezkuntza sistemak produktuak sortu nahi dituelakoan nago, eta ez pertsonak. Irakasle on batek ordea, haur bakoitzetik pertsona bat sortu beharko du, haur bakoitza gizarteratu beharko du, haurrak nahi duen era horretan, bere nortasuna eta berak izan nahi duen hori izaten lagunduz, bidean haur bakoitzari babesa emanez. Haur bakoitzetik, eguneroko bizitzari aurre egiteko pertsonak sortu beharko ditu irakasleak, bizirik daudenak, euren pentsamendua elkarbanatu nahi dutenak, parte hartuko dutenak, interesa dutenak, gaizki iruditzen zaiena kritikatuko dutenak… bizitza aktibo bat izango duten pertsonak.

Ulertzen ari zara maitea? Irakasle izatea ez da arbelean idatzi eta etxeko lanak bidaltzea soilik, irakasle izatea hezitzaile izatea da, hezitzaile batek hezi egin behar du, eta honetarako gogoa izan behar du. Irakasleak zaintzaile, min guztien sendagile, gurasoen lagun, haurren idolo, motibazio iturri, idazle, ipuin kontalari, antzezle, konfiantza igorle, eztabaiden konpontzaile, irrien sortzaile, irakasle, ikasleen babes, haurren gidari, inspirazio iturri, jakintsu, maitagarri, miresgarri, behatzaile, pentsalari, irudimenaren jabe… izan behar du. Laburbilduz, irakasleak irakasle izan behar du, egunero irakasle izateko gogoz altsatu behar du eta irakasle izateak bere bihotzean koloretako irri bat sortu behar du!