Bizitzak, bideak, bidaiak

Atalak: Nazioarteko elkartasuna

Bidaia mota asko egin daitezke: lanak behartuta egiten diren negozio-bidaiak, lana bilatzeko egiten diren bidaiak, lana egiteko egiten diren bidaiak, plazer hutsez egiten diren opor-bidaiak, egunerokotasunarekin eta errutinarekin apurtzeko egiten diren bidaiak, abenturen bila eta maitasun bila egiten diren bidaiak, kultur, pertsona eta esperientzia berriak ezagutzeko egiten diren bidaiak, dispertsioak behartuta egiten diren bidaiak, hausnartzeko edo deskonektatzeko egiten diren bidaiak, lekutik mugitu barik egiten diren barne-bidaiak, baina denetan zailena, arrazoi politiko eta sozialengatik bere etxetik ihes egin behar duten pertsonen bidaia izan behar da.

Herri guztietan, eta historian zehar etengabe errepikatua den fenomenoa da aterpetuena. Azkenaldian, Europako gaurkotasuna iheslarien argazkiez eta albistez bete da, baina honek ez du esan nahi, ezta gutxiago ere, errefuxiatuen drama ez zela existitzen, baizik eta entzungor eta ikusiarena egiten genuela, baina noski, oraingoan, pertsona hauen tragedia Europako atea joka dagoela, erantzun beharra dago.

Iheslarien argazki horiek ikusten ditugunean eta albisteak irakurtzen ditugunean, normala denez, lastima sentitzen dugu. Hala ere, denek ez dute penarik sentitzen. “Zer dute buruan jaio diren tokiagatik hobeak sentitzen diren pertsonek?” Normala denez, “Errefuxiatuak ondo etorriak” kanpainak antolatzen dira. Hala ere, eslogan eder bat ez da nahikoa izaten arazoari aurre egiteko. Normala denez, egoeraren gordintasuna salatzen dugu. Hala ere, arazoaren sustraia ere salatu beharra dago. Hori egin ezean, alferrik.

Eta hau dena gertatzen den bitartean, iheslariei harrera egokia emateko hesiak eraikitzen ditugu. Hau dena gertatzen den bitartean, “ondo etorria” emateko ere, aterpetuei oldartzen zaizkien poliziak bidaltzen ditugu. “Zer pentsatzen du polizia batek errefuxiatu baten aurka egiten duenean?” Sumintzen garen bitartean ere, agintariek iheslariak tarta bat balira bezala banatzen dituzte. Hau dena gertatzen den bitartean, pertsonak zauritzen, hiltzen eta etxeak suntsitzen dituzten armak egiten eta saltzen ditugu.

Zergatik egiten dute ihes? Zergatik pertsona batek daukan guztia atzean uzten du eta babes bila abiatzen da? Agian, hauek dira gure buruari egin beharko genizkiokeen galderak.

A! Eta denek ez dute ihes egiteko aukerarik. Horiek, gure herrietan eraikitako armengandik ezkutatzen jarraitu beharko dute. Nor gogoratzen da beraietaz? Nork lagunduko ditu?

“Errefuxiatuak ondo etorriak” esloganaren ondotik, gerrarik ez, gorrotorik ez eta hipokrisiarik ez jarraitu beharko liokete.

Hegazti migratzaileek ez dituzte mugarik topatzen, baina armen arriskua ere pairatzen dute.

A! Eta etorkinei ere ondo etorria egingo nieke eta baita kale gorrian daudenei ere.