Galderetan galduak ote gaude?

2014-10-17  //  Gizakia  //  Iruzkinik ez

Pausu bat, bi pausu, hirugarrena hurrena… Bizitako egun bakoitzak gure bidea sortzen du, norberarena soilik dena, norbanakoaren bizitza islatzen duena. Bizitza gertakariz eta bizipenez osatzen bada, bide honetan hainbat oztopo eta laguntzekin topo egiten dugularik, gertatu beharreko hainbat gertakari gertatzen dira, ulertu edo ez, gertatu beharrekoak direnak, gertatzen direnak.

Mundu bat. Pertsona bakoitzak bere nortasuna eraikitzen du, berak ikusitakoaren edo bizitakoaren arabera, beraz, posible da pertsona guztiak ez ulertzea, edo nortasun guztiekin bat ez etortzea. Guk ulertuko ez ditugun bezala, besteek ere ez gaituzte agian ulertuko, arrazoi honengatik, saia gaitezen arraroa egiten zaiguna ez gutxiesten. Arrazoi bat. Gertatzeak edo ez gertatzeak arrazoi bat duelako, bakoitzari aurretik edo ondoren gertatu edo gertatuko zaion hori izan daitekeelarik, ezin ditugu arrazoi guztiak ulertu edo jakin, beraz saia gaitezen besteen jokabideak ez epaitzen. Galdera bat. Uneoro galderak sortzen zaizkigu barrenean, naturalki, baina denaren edota gertakari guztien jabe izan ezin garelaz ohartu behar dugu, galderetan galtzea naturala omen da, baina galdera bat: galderetan galduak ote gaude?

“Ez dut ulertzen”. Gertakari guztiak ulertu beharrekoak ote dira? Uneoro gertatzen den horren jabe izan behar al gara? Guztia jakiteko jaio ote gara? Zergaitik jakin zergaiti guztiak? Zergaitik asmatu besteen biziak? Elkar ulertzeko eginak ote gaude? Zergaitik daude batzuk beste batzuen menpe? Zergaitik da horrelakoa gizakia? Kuriositate hutsak eginiko galderetan galdu ote gara? Galderek galdu gaituzte agian? Horren zaila ote da bizitza? Guk zailtzen dugu akaso? Ba ote dakigu bizitzen? Edo bizitzak gidatzen gaitu? 

Nik gaur galtzak daramatzadanez…

2014-10-11  //  Hausnartzekoak  //  Iruzkin bat

Hausnarketa txiki bat…

Askotan ikusten dugun irudia da hau, bainugela publikoetara joaten garen bakoitzean, alegia. Guztiok dakigu ezkerrera edo eskuinera joan behar garen, irudi soil bat ikusita, baina nire burua inon kokatzen ez badut, irudi hau ikusi eta honakoa pentsatzen dut:

“Ezkerrean soinekoa duten haiek, eta eskuinean galtzak dituzten haiek. Nik gaur galtzak daramatzadanez…”. 

– Neska, barkatu, baina hau gizonezkoen bainugela da!

Mundu guztian ezaguna den irudia, estereotipoek finkatutakoa. Nola liteke pertsona bakoitzak bere irudia barneratuta izatea? Nola liteke gizartean, munduan, emakumezkoaren eta gizonezkoaren irudia horren finkatuta egotea? 

Barkatu, baina ez dugu piroporik nahi.

2014-10-09  //  Sailkatu gabea  //  Iruzkinik ez

Zoritxarrez, Hego Ameriketan daramadan denboraldian, Euskal Herrian bizitza guztian baina piropo gehiago entzun ditut. Zoritxarrez, oraindik gizonezko batzuk emakumezkoa gutxiesten dute. Zoritxarrez, piropoak esaten dituzten gizonezkoek emakumea haragi zatitzat hartzen dute. Zoritxarrez, emakume askok hitz lizun hauek entzutean irri batez erantzuten dute. Zoritxarrez, zenbait emakumek oraindik hitz hauek onartzen dituzte. Zoritxarrez, batzuk berdintasunaren esanahia ezezaguna dute. Zoritxarrez, baten batzuk egunerokotasunean hau normaltzat hartzen dute. Zoritxarrez, piropoek suntsitu ezin den matxismoa islatzen dute.

Barkatu, baina ez dugu piroporik nahi. Ez dugu emakumea gizonezkoaren menpeko bihurtzen duen hitzik nahi, ez dugu lizunkeriarik entzun nahi, ez dugu begirada zikinen jomuga izan nahi, ez dugu deseroso sentiarazten gaituen txistu baten entzule izan nahi, ez dugu errespeturik gabeko hitzen norako izan nahi, ez dugu haragi zati soilaren isla izan nahi.

Ez duzue ulertu? Oso erraza da, gizonezkoak ez du zertan emakumezkoa baina gehiago sentitu behar, emakumezkoak ere berdin- berdinak garelako. Ez duzue zertan hitz lizunik oihukatu behar, hitz hauek autoestimua igotzen ez digutelako. Ez duzue zertan ezer esan behar, entzuten ditugun hitzez harrotzen ez garelako.

Bagara. Geure buruaren jabe gara, nortasun baten sortzaile gara. Badugu. Gorputz hauen barruan sentimenduak ditugu, errespetua merezi dugu, eta ez kezkatu, matxismoaren isla diren hitzik gabe ere irri egin dezakegu!

Komunikaziotik inkomunikaziora.

2014-10-07  //  Sailkatu gabea  //  Iruzkin bat

Komunikazioan oinarritzen da gizartea, baina benetan komunikatuta al gaude? Komunikatzen al gara? Geroz eta baliabide gehiago ditugu geure hitzak, pentsamenduak helarazteko, baina baliabide hauen gehiegizko erabilerak inkomunikaziora eraman gaitu.

Behatzen bidez komunikatzen gara, ordenagailuan edota mugikorrean idatziz, geure komunikatzeko tresna hoberena gorputz guztia dela ahaztuz. Geure pentsamenduak, usteak eta sentimenduak sare sozialetan argitaratzen ditugu, hauek ulertzen gaituztelakoan, hauek erantzungo digutelakoan. Minutuan minutukoa kontatzen dugu, honek garrantzitsua den horri garrantzia kentzen diolarik. Gainera, irakurriz komunikatzeak bizitza errealean entzuten ahaztea ekarri du.

Zergaitik egiten diogu irri ordenagailuari, mugikorrari, pertsonari egin beharrean? Zergaitik ez dakigu aurrez- aurre ahoz komunikatzen geure egunerokoa edonon argitaratzen badugu? Zergaitik gara ausartago, eta zergaitik desagertzen da lotsa pantaila baten aurrean gaudenean? Zergaitik ez gara gorputzarekin komunikatzen hau bada geure ispilu nagusia?

Pantailak ez dira pertsonen arteko loturak, mugak baizik. Behatzek ez dituzte gure sentimenduak adierazten, gorputzak baizik. Sare sozialek ez gaituzte ulertzen, pertsonek baizik. Eskaini diezaiogun pantailari eskainitakoa gizakiari, egin diezaiogun irri komunikazio errealari.