Tragikomedia paperik gabe
Intuchables arrakastatsuaren zuzendariek itxi dute Sail Ofiziala, immigrazioa bezalako gai konplikatuarekin tragikomedia bat eginez.
Intuchables arrakastatsuaren zuzendariek itxi dute Sail Ofiziala, immigrazioa bezalako gai konplikatuarekin tragikomedia bat eginez.
Bazkalosteko siesta dramatizatzeko jartzen duten telefilm horietako baten tankera hartu diot Vie sauvage ekoizpen frantziarrari. Semeak bahitu eta hamar urtez inguru urbanoetatik kanpo heziko dituen aitaren istorio ahul xamarrarekin bukatu da Sail Ofizialean lehian ziren filmen zerrenda.
Krisi ekonomikoaren aitzakian egindako eskubide sozialen murrizketak eta horiek gizartean sortzen duten ezinegona dira Isaki Lacuestaren Murieron por encima de sus posibilidades filmak komedia zoro bat egiteko probesten dituen lehengaiak.
Danis Tanovic-ek film bakarra baino, bi ekarri ditu Sail Ofizialera: Tigers salaketa pelikula bat da eta salaketa pelikula bat egiteko zailtasun legalei buruzko filma ere bai.
Joxean Lasa eta Joxi Zabalaren bahiketa, tortura, hilketa eta ondoren kasuaz egin zen epaiketa berreraiki ditu Pablo Malo zuzendariak Sail Ofizialera ekarri den filmean. Lasa eta Zabala hasten den moduak konbentzitu nau gutxien, baina filmak aurrera egin ahala errealismoan eta […]
Aurreiritziekin sartu naiz Magical girl ikustera, film luze bat lehen bigarren aldiz zuzendu duen Carlos Vermut Sail Ofizialean egotea festibal honek nazionalismo zinematografiko espainiarrari egiten dizkion kontzesio horietako bat izango zelakoan. Baina nahiko gustura ikusten den filma dela esango nuke, […]
Testuinguruak behartuta elkar maitatu ezin duten pertsonen istorioak ez dira oso kontu berria (e, William Shakespeare?), baina jokua eman dezakete, segun eta nola kontatzen diren. Felix et Meirak karta hori jokatu du, ezkonduta dagoen emakume judu ortodoxo baten eta gizon […]
Eden 1990eko house musika frantziarraren inguruko filma da, gaztetan DJ lanetan hasiko den pertsonaia baten ibilbidea jarraitzen dena, fama pixka bat lortu eta gainbehera hasi arteko 15 bat urteko tartean.
Bikote harreman baten azken hatsek ardazten dute Aire libre film argentinarra. Amaiera aurreikusgarrira iristeko gehitxo luzatzen dela iruditu zait.
Sakontasun handixeagoa beharko lukeen kronika familiarra da Cristián Jiménezen La voz en off. Baditu bere gauzatxoak, baina benetan noiz hasiko den zain pasa dut ia metraje osoa.
Delikatua, iradokitzailea, detailez betea, apartekoa: Jon Garañoren eta Joxe Mari Goenagaren Loreak ez da nolanahi sartu Sail Ofizialeko atetik. Maila ugaritako irakurketak eskaintzen dituen filma orain artean ikusi dugun gauzarik onenetakoa izan da.
Arrantza sektorearen dekadentzia, immigrazioa, maitasuna… Eta hildako pila bat. Haemu film korearrak generoko pelikula baten elementuak ditu, baina baita beste zerbait ere.
Bigarren Mundu Gerra bukatu osteko garain kokatu Christian Petzold zuzendariak Phoenix, esterminio-eremutik desitxuratuta itzuli eta senarrarekin berriz elkartu nahi duen abeslariaren istorioa.
François Ozonen film berriak ikusmina sortu duenik ezingo du inork ukatu. Sarrerak agortzen iritsi zen Donostiara eta zailtasunak izan ditugu filma ikusi ahal izateko ere (prentsako pasea beteta, txarteldegietan ere nahiko lan, Zinemaldiko azken emanaldian harrapatu genuen, aretora sartzeko bloke […]
Film konbentzionalak eskaintzen ari den Sail Ofizialaren barruan, Casanova Variations bezalako proposamenek zeresana ematen dute onerako eta txarrerako. Michael Sturmingerrek zuzendu eta John Malkovichek protagonizatutako filmak fikzio maila ugariren arteko jolasa proposatzen du.
Dilema moralarekin jolasten duen filma ekarri du Sussane Bierrek Sail Ofizialera. En chance til bi bikoteren istorioa da, drogazaleak eta galbidean daudenak batzuk eta posizio sozial onekoak besteak, bakoitza beren haurrekin.