Heremakono: hogei urte zorionaren zain

Atalak: bAst

Abderrahmane Sissako zinema-zuzendari mauritaniarrak “Heremakono: zorionaren zain” izeneko filma egin zuen orain hogei urte, 2002. urtean hain zuzen.

Mamia:

Abdallah egon gabe dago Nouhadhiboun, jada ez da gai jendeak hitz egiten duen hizkuntza hitz egiteko. Nouhadhibou irteera-geltoki bat da, portuan atrakatutako ontzi handiek Europa gotorlekurako bide arriskutsua seinalatzen dute. Abdallah Mauritaniatik Espainiara nola joan bilatzen ari da, hau da, bertze mundu batera nola joan. Bertze bat nola izan.(FILMAFFINITY)

 

 

 

2012. urtean, Maliko Tombuctú hiria muturreko erlijiosoen eskuetan erori da. Kidane lasai asko bizi da dunetan Satima emaztearekin, Toya alabarekin eta Issam 12 urteko artzainarekin. Baina hirian herritarrek jihadistek ezarritako izu-erregimena pairatzen dute: debekatuta musika entzutea, barre egitea, erretzea eta baita futbolean jokatzea ere. Emakumeak duintasunez eusten saiatzen diren itzal bihurtu dira. Egunero, auzitegi islamista inprobisatu batzuek epai zentzugabe bezain tragikoak botatzen dituzte. Tombuktun nagusi den kaosak ez du Kidanerengan eraginik izango, harik eta Amadou, bere behi kuttuna hil duen arrantzalea, istripuz hiltzen duen arte. Orain aurre egin behar die okupatzaile atzerritarrek ezarritako legeei. (Filmaffinity

Bamako (2006)

 

Bamako auzo herrikoi bateko patioan auzitegi bat jarri dute. Afrikako gizarte zibileko ordezkariek nazioarteko finantza-erakundeen aurkako prozesu bat abiarazi dute: Munduko Bankua eta NDF (FMI) auzitan jarriz. Uste dute Afrikaren egoera lazgarriaren erantzulea bi horiek direla. Benetako prozesu honek legelari profesionalak, gizarte zibileko ordezkariak eta aktoreak eszenaratzen ditu.

Patio honetan bizi direnen artean Melé dago, taberna bateko abeslaria, eta bere senarra, Chaka, lanik gabea.

XXI. mendearen bezperan, Abderrahmane Sissako, Frantzian bizi den Mauritaniako zinemagilea, Maliko Sokolo herrixkara itzuliko da bere aitarekin elkartzeko: aita maitea, harritu egingo zara eta kezkatu ere egingo zara nire gutun bat jasotzean. Dena ondo dagoela ziurtatzeko egiten dut. Sokolora itzultzen nauen gauza garrantzitsu bat gertatu da: Sokoloko bizitza filmatzeko gogoa, nire herriko bizitza, eta denetik urruntzeko gogoa, 2000. urtea laster iritsiko dela eta ezer ez dela onerako aldatuko jakinda. Nik baino hobeto dakizu. Sissako herrira iristen da, arropaz aldatzen da, bizikletan ibiltzen da eta kaleetan paseatzen du… (FILMAFFINITY)

  

Mauritanian jaioa eta Malin hazia, Abderrahmane Sissakok Moskun zinema ikasteko beka bat jaso zuen, eskolan graduatu ondoren. Errusiera ikastera, Rostovera bidali zuten, Don ibaian urtebetez. Moskutik Rostoverako tren-bidaia amaigabean Baribanga ezagutu zuen, hizkuntza eskola berera zihoan ikasle angolarra. Urte hartan, etxetik urrun, bi afrikarrak lagun egin ziren. Ia bi hamarkada geroago, Sissakok Baribanga bilatzea erabaki zuen. Rostov-Luandak bi istorio kontatzen ditu, aspaldian galdutako lagunaren bilaketa, gaur egungo Angolarekin elkartzera garamatzana. Atzera begirako pertsonala ere bada, Mauritaniatik Malira eta gero Sobietar Batasunera egindako bidaia eta bidaiari buruzko filma, eta filmaren helmuga berria, Angola. Filmak herrialde askotako istorioak lantzen ditu, eta haien arteko lotura, kontinente baten nahastea, esperientzia sentsual bihurtzen da, eta Afrikako historiaren zati bat hautematen dugu.

 

Zortzi film labur, munduaren inguruko zortzi istoriotan oinarrituak. Gaur egungo gizartearen hainbat arazo eta ezuste islatzen dituzten zortzi zuzendari.

Zuzendariak

Jane Campion, Gael García Bernal, Jan Kounen, Mira Nair, Gaspar Noé, Abderrahmane Sissako, Gus Van Sant, Wim Wenders

 

Biografia

«Film bat egiten dudanean, zalantza egiten dut etengabe, eta batzuetan nabaritzen da. Hala ere, nire barruan, inorekin partekatzen ez dudan uste sendo bat daukat, ezkutuan bezala.»

Abderrahmane Sissako lan humanista eta konprometitu baten egilea da, Iparraldearen eta Hegoaldearen arteko harreman konplexuak eta sufritzen ari den kontinente afrikar baten patua aztertzen dituena. Kulturen eta kontinenteen artean nabigatzen du; Mauritanian jaio zen 1961ean, Malin eman zuen haurtzaroa eta 1983an Sobietar Batasunera joan zen zinema ikastera Moskuko VGIKn. Han egin zituen bere lehen film laburrak: graduko bere filma, Le Jeu (1989), eta bi urte geroago, Octobre (37 ‘ko iraupena), Cannesko Zinemaldian aurkeztua 1993an Un Certain Regarden. 1990eko hamarkadaren hasieran, Abderrahmane Sissako Frantzian kokatu zen. 1998an, Life on Earth (La Vie sur Terre) egin zuen, zuzendarien Hamabostaldian programatua. Heremakono (Waiting for Happiness) 2002an hautatu zuten Un Certain Regard sailean, eta nazioarteko kritikaren saria jaso zuen. 2006an, berriro itzuli zen Cannesera, Bamakorekin, lehiaketatik kanpo aurkeztuta. 2014an, bere azken filmak, Timbuktu, Lehiaketan proiektatua, zirrara handia piztu zuen Zinemaldian, eta atzerriko film onenaren Oscar saria (2015) lortzeko lehian Mauritaniako lehen lana izan zen. Frantzian, zazpi Zesar sari irabazi ditu, zuzendari onenaren eta film onenaren sariak barne.