“Nire entusiasmoak euskara hutsuneak beteko dituela espero dut”
EHUko Udako ikastaroak. Eleaniztasuna hezkuntzan da gaia. Bi eguneko ikastaroa euskaraz da. Hitzaldi bakar bat entzutera hurbildu naiz Donostiara. Bi daude mahaiaren bestaldean eserita eta txandaka hitz egingo dute. Gernikarrak euskara aberatsa, joria dauka. Airosa dabil, urduritasunaren arrastorik gabe, ederki komunikatzen. Hark bukatu duenean albokoak hartu du hitza. Segituan adierazi du euskaraz oso ondo ez dela moldatzen eta hitzaldian zehar konturatuko garela horretaz. Esan du, hala ere, euskara hutsuneak entusiasmoarekin betetzen saiatuko dela. Esanda bezala, ostiko ederrak eman dizkio euskarari, eta iruditu zait nekatu ahala nekezago aurkitu dituela euskarazko esamoldeak, hitz egokiak… ezinean dabilenean gaztelaniara egin du salto, naturaltasun osoz, esaldi bat-gehienez bi, eta berriro euskaraz.
Asko gustatu zait nola kudeatu duen hizkuntzaren gaia. Ez da kikildu, irribarretsu esplikatu du hizkuntzaren afera, bere buruaz seguru. Hanka-sartzeak hanka-sartze, etengabe hitz egin du, ez dabil totelka, dakien guztia erabili du erratzeko beldurrik gabe, ironia ere badario.
Seguru nago aurrez abixatu izan ez balu, hitzaldian zehar ultzera txikiak aterako zitzaizkidala eta horrelakoak etorriko zitzaizkidan burura: “Ui, honek ez daki ondo hitz egiten, begira aditz hori, esaldi subordinatu hori, eta orain erdaraz esaldi oso-osoak… ai ama, eta gaia da hizkuntzak nola kudeatu eskolan…”. Kontrako eragina lortu du hizlariak: “Egia, hanka sartzen du, baina maila oso txukuna dauka, komunikatzaile bikaina da, nekatzen hasia da eta erdarara jo du, baina ezin duenean baino ez du salto egiten erdarara… Gutxi falta zaio primeran hitz egiteko, berandu baino lehen ni bezala arituko da!”.
Euskal hiztunon jabekuntzat, harrotasunaz… hitz egitea modan jarri da. Nik hala antzeman dut hizlari hau; badaki zein euskara maila duen, badaki erabili egin behar duela ikasteko, badaki hanka sartu behar duela eta jarrera irmo eta baikor hori transmititzea erabaki du.
Kaixo, asko eskertzen dizkizut zure hitzak. Hurrengoan espero dut ostikada gutxiegi eman euskarari. Argi dago animatzen ez bazaigu…
Hori da bai bidea. Ekin eta animo
Bittor