Emakumearen gorputzaren brutalizazioa medikuntza modernoan
Izenburu hori dauka Marc Girarden liburuak, La brutalisation du corps féminin dans la médecine moderne. Bere blogean honela hasten da liburuari buruzko erreseina motza: “Zoriz aukeratu ehunka emakume. Denek egin behar izan diote aurre haien sexuari bereziki lotutako medikalizazioari: errubeolaren aurkako txertoa, hormonak, menopausia, metodo antikontzeptiboak, ugalketarako laguntza, episiotomiaren orbainak, zesarea, histerektomia, mamografiak eta abar. Gizonezkoek zer dute horren pareko?”.
Matematikaria da ikasketaz Marc Girard eta ikerketa kliniko eta epidemiologikoan da aditua, bereziki tratamendu medikoen ondorio kaltegarriak lantzen ditu. Girarden ustez, medikuntza emakumeen balizko ahuldadetan tematuta dago. Emakumeen kontrako arbuio medikoa milaka urtetako historian ikus daiteke. XVI. mendean ondorioak larriagotu ziren, medikuntza beste tradizio izugarri misogino batekin gurutzatu zenean, alegia, katolizismoarekin. Era berean, feministen premisa garrantzitsuak behea jo dezake, hau da, emakumearen jabekuntza medikalizalizazioan oinarritzea (batez ere pilula antisorgailuan). Kontua ez ote da emakumeak pozik direla, eta zapaltzailea aldatu baino ez dutela egin?
Marc Girardek 140 orrialdeko liburua autoedizio bidez argitaratu du urtarrilean. Frantsesez idatzia da eta bere blogean liburua erosteko aukerak azaltzen ditu.
Behin baino gehiagotan pentsatu dut honetan. Errebisio ginekologikoak derrigor urtean behin (orain, murrizketekin ez dira beharrezkoak, antza), hilekoaren zigorra, menopausiaren demonizazioa,…
Gainera, Gipuzkoako klinika ezagun batek egunero egiten du propaganda irratian “emakumearen unitatea” zabaldu duelako, berri ikaragarri ona balitz bezala. Baina ba ote dute “gizonaren unitatea”?
Osasuna merkantzia bihurtu eta gu medikalizatu!