Zer dira arnasguneak?
Lagun batek aurrekoan galdetu zidan ea zer ziren blogean hainbeste aldiz aipatutako arnasguneak. Nik honako erantzuna eman nion: Arnasguneak da soziolinguistikan erabiltzen den kontzeptu bat. Horren bidez adierazi gura da herri batean (izan daiteke gune bat ere, adibidez ikastola bat edo lantegi bat) hizkuntza horrek lasai hartzen duela arnas, hau da, erabilera arrunteko hizkuntza dela bai kale bizitzan, bai auzoan, bai familian bai lagunartean eta baita lan munduan ere (lan mundu arruntean).
Gero jo nuen soziolinguistika eskuliburura. Eta han honako definizio hau topatu dut: Fishmanek breathing space deitzen ditu. Hizkuntza gutxitua biziberri dadin ezinbestekoa da hizkuntza hori nagusi den gune geografikoak izatea. Ez dira ghettoak, ez baitira isolatuta egon behar. Gune horietako biztanle gehienek badakite hizkuntza gutxituan hitz egiten eta hizkuntza hori normaltasunez erabiltzeko baldintzak daude eta belaunaldiz belaunaldiko transmisioa naturaltasunez gertatzen da.
Gaurko Berrian Dabid Anautek arnasgune kontzeptua ere aipatu du:
Arnasgune deitzen diegu herri euskaldunei, euskarak arnasa hartzen
duelako horietan, eta herriok ere arnasa ematen diotelako euskarari bere
osotasunean. Herri horietan dagoeneko irudikatu daiteke euskara
etorkizunean zer izango den, normalizatuz gero. Mugak daude horretan,
noski, ez dagoelako %100 euskaraz bizi den herririk, baina egin daiteke
proiekzio bat. Ezinbestekoa da, beraz, guneok babestea, euskararen
egoera blindatzea. Baina ezin dugu haien bizkarraren gainean jarri
euskararen etorkizun osoa. Oreka behar da: politika bereziak, baina
guneok burbuila bihurtu gabe.
Jon Bollarrek ere arnasguneak definitu ditu: «Euskaraz trabarik gabe egiteko aukera ematen digun tokia da arnasgunea,
euskaldunok fisikoki eta psikologikoki behar dugun tokia». Zita Berriatik.