Zer irakurtzen du Ada Colauk?

Atalak: Ada Colau, Albert Camus, Hannah Arendt, Komuna

Mundu honetan itsumustuka ez ibiltzeko eskura dugun tresnarik nagusietako bat baztertzea da irakurtzeari uko egitea, baina asko leitzeak ez du kultura gehiagorik bermatzen. Fundamentalismo sektarioaren partaideak ezagutu ditut, zeinek liburuak erabiltzen zituzten edonon zein edonoiz, eta aldi berean beren gogoetak ez ziren oso urrutira joaten, beti aita santuaren azken entziklikaren dogmen barruan edo erakunde baten buruzagiaren menpe aurkitzen zirelako.

Duela urtebete, Andreu Barnilsekin solasean, Ada Colauri galdetu zitzaion zer ari zen irakurtzen. David Harveyren liburu bat aipatu zuen bere erantzunean, eta bertze bat, instituzio katalanen ustelkeriari buruzkoa. Eta jarraian hurrengoa gehitu zuen: “Autors que m’hagin marcat més? Albert Camus i Hannah Arendt”. Egongelako besaulkian leitzeko filosofiak baino ez direlakoan egonen dira hainbat kritikari, eta aitzitik diskurtsoak bezain garrantzitsua izaten da testuak irakurtzeko eta bizitzeko era, kontuan izanik era edo bide hau ez dela bakardadean burutzen beharrez.

Bide edo arrazoibide honetatik, Hannah Arendtek ohartarazpen bat utzi zigun: “gobernu totalitarioa, tirania guztiak bezala, ezin liteke egiazki izan bizitzaren eremu publikoa suntsitu gabe”, larderiaren jatorrizko eremua bakartasuna eta gure ahalmen politikoen isolamendua direlako. Eta ohar honi lotuta, emakume pentsalari alemaniar honek bertze ideia bat eman zigun: “Zentzumenek emandako mundu materialaren esperientzia ere besteekiko harremanetan egotearen menpe dago, gure zentzu komunaren menpe”. Totalitarismoen tiraniaren aurkako bide komuna azpimarratu zuen horrela.

Martin Heidegger irakurrita eta kritikatua zeukan Arendtek. Heidegerrek baieztatu zuen hizkuntza izatearen etxea zela. Alta, izan ere, hizkuntza ez da gela isolatua, ezta egongela bakartia ere. Hizkuntzaren bidez, gure gorputz komunen burujabetza eskuratzen dugu. Hizkuntza dela bide, gure bizitzak antolatzen eta gure gorputzak koordinatzen ditugu, eta askotan gai izaten gara etxegabetzeak geldiarazteko, bakartasunaren larderia saihesteko, gune komunak irabazteko eta bertzelako etorkizunak irakurtzeko.