Nork behar du poetarik lagunak hiltzen direnean?

Atalak: Komuna, Literatura, Mikrofaxismoak

Gaur irakurri dugu Mediterraneoan 100 lagun baino gehiago ito direla. Lagunak uztailaren 14an itsasoratu ziren تاجوراء edo Tajura-ko kostaldetik, Tripolitik hurbil. Daramagun urte honetan 1.800-1.900 lagun migratzaile hil dira Nostrum Mare itsasoan, Europa lotsagabearen begiradaren menpean. Krimen hau dela eta, Twitterrian “Eako Poesia Egunak” delako kontuaren arduradunak galdera zorrotza bota dit: “Nola atera daiteke poesia onik hemendik?”.

Duela aste batzuk, kontu horren idazleak olerki bat euskaratu zuen, Txiolandian erdaraz jarri nuena. Poema Fiodor Sologub olerkariarena da, “Iragarki sailkatuak” izenekoa, eta halaxe dio euskaraz:

     Medikuak behar dira, eta erizainak.

     Hala iragartzen dute egunkariek.

     Sastreak behar dira, eta jostunak.

     Nork behar du poetarik?

     Non aurkitu iragarki bat, honela dioena:

     “Poeta bat gonbidatu gura dugu etxera

     Hain egin da ezinezkoa

     Hizkera arruntean ezer azaltzea.

     Berba ederrak behar ditugu.

     Prest gaude geure arima emateko”.

     Lursaila erosi gura dut.

     Esne-behiak behar dira.

     1916an, otsailak 23

Nork behar du poetarik? Olerkari bat gonbidatu gura dugu etxe eraitsi honetara? Zertarako poetak lazeria-garaian, berri hauen aurrean? Gaur ere irakurri ditugu bi albiste gehiago. Nafarroan gazte batek %64 gehiago kobratu beharko zuela, hau da, hilero 1.706 euro irabazi beharko zituela, etxebizitza bat erosi ahal dezan. Aldi berean, gaur jakin dugu Bilbon Aissa zendu dela: hilda aurkitu zuen bidaiari batek joan den ostiraletik larunbaterako gauean (uztailak 3-4), Abandoko geltokiko komunetan. Antza denez, ordu pare bat bazeraman bertan etxegabeak, nehor konturatu eta bere falta sumatu gabe.

Nork behar du poetarik? Olerkari bat gonbidatu gura dugu etxe eraitsi honetara? Lagun hurkoa edo lagun migratzailea ere bai? Nola atera daiteke poesia ona hemendik? Ez dakit nola erantzun. Agian ez da poesia izanen, baina hasteko, hitza dugu eskura. Erabil dezagun hizkuntza, erabil ditzagun ahoa eta gorputza, erabil dezagun lurraldea, halako krimenak salatzeko asmoz, gure etxe berrituan eta bertze auzoetan halakorik gerta ez dadin.

Nork behar du poetarik? Nork behar du lagunik? Guztiok behar dugu. Hitza, gorputza, lurraldea behar ditugu, kapital gorgarriaren aurkako erritmo irmoa behar dugu, Sologuben lerroetan bezala. 2015ean, uztailak 17.