Ignazio Aiestaran Uriz
Gorputz komunek ulertzen dituzten hitzek osatutako bloga du irakurleak. Hemen aszeta politikoak, militante goibelak, teoriaren terroristak, politikaren ordena hutsa mantendu nahi luketenak, iraultzaren burokratak, egiaren funtzionarioak, komisario kulturalak eta desioaren teknikari deitoragarriak atzean geratuko dira. Jakina, gogokoen dudan atala sailkatugabea da. Huts-hutsik erranda: gogo-jardunak tunel digital batean.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
- PALOMA(e)k Ignazio Aiestaranen bloga bidalketan
- Ícar(e)k Ignazio Aiestaranen bloga bidalketan
- Karl Marx y El capital frente a las soflamas sin valor de Silvia Federici – PoderObrero(e)k Karl Marx eta Kapitala Silvia Federiciren soflama baliogabetuen aurrean bidalketan
- Ezkerra kapitalaren aurrean | KOMUNZKI(e)k 78ko erregimenaren makineria liberala bidalketan
- Karl Marx y El capital frente a las soflamas sin valor de Silvia Federici – La Patria Grande(e)k Karl Marx eta Kapitala Silvia Federiciren soflama baliogabetuen aurrean bidalketan
Artxiboak
- 2021(e)ko martxoa
- 2021(e)ko otsaila
- 2020(e)ko ekaina
- 2020(e)ko otsaila
- 2020(e)ko urtarrila
- 2019(e)ko abendua
- 2019(e)ko ekaina
- 2019(e)ko maiatza
- 2019(e)ko urtarrila
- 2018(e)ko abendua
- 2018(e)ko azaroa
- 2018(e)ko urria
- 2018(e)ko abuztua
- 2018(e)ko uztaila
- 2018(e)ko ekaina
- 2018(e)ko apirila
- 2018(e)ko martxoa
- 2018(e)ko otsaila
- 2018(e)ko urtarrila
- 2017(e)ko abendua
- 2017(e)ko azaroa
- 2017(e)ko urria
- 2017(e)ko iraila
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko uztaila
- 2017(e)ko ekaina
- 2017(e)ko maiatza
- 2017(e)ko apirila
- 2017(e)ko martxoa
- 2017(e)ko otsaila
- 2017(e)ko urtarrila
- 2016(e)ko abendua
- 2016(e)ko azaroa
- 2016(e)ko urria
- 2016(e)ko iraila
- 2016(e)ko abuztua
- 2016(e)ko uztaila
- 2016(e)ko ekaina
- 2016(e)ko maiatza
- 2016(e)ko apirila
- 2016(e)ko martxoa
- 2016(e)ko otsaila
- 2016(e)ko urtarrila
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko urria
- 2015(e)ko iraila
- 2015(e)ko abuztua
- 2015(e)ko uztaila
- 2015(e)ko ekaina
- 2015(e)ko maiatza
- 2015(e)ko apirila
- 2015(e)ko martxoa
- 2015(e)ko otsaila
- 2015(e)ko urtarrila
- 2014(e)ko abendua
- 2014(e)ko azaroa
- 2014(e)ko urria
- 2014(e)ko iraila
- 2014(e)ko abuztua
- 2014(e)ko uztaila
- 2014(e)ko ekaina
- 2014(e)ko maiatza
- 2014(e)ko apirila
- 2014(e)ko martxoa
- 2014(e)ko otsaila
- 2014(e)ko urtarrila
- 2013(e)ko abendua
Kategoriak
- Ada Colau
- Afrika
- Albert Camus
- Arkitektura
- Arrazakeria
- Autismoa
- Biopolitika
- Bizitza
- Bloom
- Cervantes
- Charlie Hebdo
- David Fernàndez i Ramos
- Ekonomia
- Emakumea
- Eskultura
- Europa
- Euskakania
- Euskal Trantsizioaren Kultura
- Euskara
- Farah Baker
- Faxismoa
- Fermin Muguruza
- Francis Bacon
- Franz Kafka
- Gabriel Aresti
- Gaizkiaren hutsalkeria
- Gaza
- Gerra
- Gizartea
- Hannah Arendt
- Harkaitz Cano
- Heriotza
- Hiria
- Itxaro Borda
- Ixiar Rozas
- Joseba Sarrionandia
- Joyce
- Judith Butler
- Julia Otxoa
- Julio Cortázar
- Karl Liebknecht
- Koldo Izagirre
- Komuna
- Kultura
- Kultura prekarioa
- Lauaxeta
- Literatura
- Ludwig Mies van der Rohe
- Ludwig Wittgenstein
- Mahmud Darwish
- Martin Heidegger
- Miguel Sánchez-Ostiz
- Mikrofaxismoak
- Musika
- Palestina
- Patriarkapitalismoa
- Paul Celan
- Picasso
- Pier Paolo Pasolini
- Pintura
- Robert Musil
- Rosa Luxemburg
- Sailkatugabeak
- Samuel P. Huntington
- Setio egoera
- Silvia Federici
- Soziofobia
- Stephen Stills
- Sylvia Plath
- Theodor W. Adorno
- Tiqqun
- Trantsizioaren Kontrakultura
- Trantsizioaren Kultura
- Víctor Lenore
- Xabier Morras
- Zientzia
- Zinema
Emakume hori, besoak moztuta
Atalak: Arrazakeria, Emakumea, Euskal Trantsizioaren Kultura, Komuna
Hiritarra. Halakoxea da Claudia Rankineren azken lanaren izenburua, Citizen. Pasarte batean emakume tenislari afroamerikar batek jasotako errankizun matxista eta arrazistak kritikatu ondoren, Rankinek erraten digu gorputza atari bat dela, kontzientziara adierazpenak hel daitezen, “gorputzak oroimena dauka” eta. Noraino iristen da oroimen hau?
Donibane Lohizune bezalako hiri bateko karrika nagusian gorputzak gurutzatzen eta nahasten dira eguzkipean, souvenirs edo bascotilles deituriko oroigarriak edonon, turistentzako apeuez beteriko erakusleihoek behatzen gaituzten bitartean. Han, buruak harantz-honantz, joan eta jin, jendetzaren anabasan emakumearena agertu zen. Sorbaldan hondartzako itzalkin bat zeraman. Bere ibilera erregular eta irmoa zen, baina presarik gabe. Bere besoen erritmoa datorkit gogora, ukondoetatik bi gorputz-adarrak ebakita. Bere bikotekidea handik urrats batzuetara aurreratua zihoalakoan nago, ezin baitut ere susmo hori ziurtatu, emakumeari denbora anitzez behatzea egokia ez zela iruditu zitzaidalako. Urrunetik argazki bat atera nahi izan nion arren, zantarra zelako ideia etorri zitzaidan kolkora, bere intimitatea ebatsi nahian bezala sentitu bainintzen, eta nire asmoa bertan behera utzi nuen. Berarekin neskatxa bat zebilen, emakumearen alboan zintzilikatutako poltsari heldua eskutik. Alabak zorroari oratu zion, bere amaren gorputzaren luzapen natural bat izan balitz bezala. Atzerritarrak ala herritarrak –denok gara atzerritarrak bertze norbaitentzat–, tenore hartan nire komunitatea, nire paisaia, nire zeruertza izan ziren.
Zenbat indar sortu eta metatzen dugun egunero, ohartzeke, sumatzeke. Ez dakit zer gertatuko zaien berari eta neskatxoari etorkizunean. Ez dira publizitatean kanporatuko, ez dira titularretan agertuko. Bestalde, ez naiz gauza eguneroko indibidualismo heroikoa goraipatzeko, amatasunaren hagiografia egiteko edo bizitza ezezagunez laudorioa asmatzeko. Ez da hori nire desira hemen. Keinu hartaz mintzatzeko gogoa baino ez dut, aldi berean erresistentzia eta ahultasuna bat etorri baitziren imintzio hartan. Laster irudi igarokor haiek, segundo iheskor haiek histuko dira. Atzerritarrak ala ez, hiritarrak ala ez, gorputzen oroimena baino ez da geratuko.