Rimbaud demokraziaren aurka

Atalak: Komuna, Literatura

1871eko maiatzaren 28an hurrengo afixa sinatu zuen Mac-Mahon mariskalak:

“Habitants de Paris.

L’armée de la France est venue vous sauver.

Paris est délivré.

Nos soldats ont enlevé à quatre heures les dernières positions occupées par les insurgés.

Aujourd’hui la lutte est terminée: l’ordre, le travail et la sécurité vont renaître.

Le maréchal de France, commandant en chef : Mac-Mahon, duc de Magenta.”

Iragarpen honekin komunaren ametsa itzali zuten, errepublika edo demokrazia garaikideak zabalduz eta inposatuz. Ordena, lana eta segurtasuna izan ziren bide politikoaren giltzarri berriak ordutik aurrera.

Charlevillen 1854ko urriaren 20an jaiotako olerkari batek Pariseko Komuna ezagutzeko abagunea izan zuen. Beranduago, Illuminations lanean agertuko zen “Démocratie” izeneko poema idatzi zuen, ordenaren, lanaren eta segurtasunaren mundu abantzatu eta demokratiko modernoa kritikatzeko asmoz. Bukaeran, Mendebaldeko jendarte ordenatu eta bideratua utzi eta armekin, narruarekin eta kafearekin trafikatzen hasi zen, apika mendeku edota ihesbide gisa, kapitalismo kolonialistaren ankerkerian eta merkataritzan murgilduz.

Orain arte euskaratu gabe –zergatik?–, hona hemen Arthur Rimbauden “Demokrazia” olerkia, ezin gaurkoagoa:

“Bandera paisaia satsura doa, eta gure zapo-erdara danborra itotzen ari da.

Erdigunetan prostituziorik zinikoena elikatuko dugu. Matxinada logikoak sarraskituko ditugu.

Herri pipertsu eta trenpatuetara! – esplotazio industrial edo militarrik munstroenen zerbitzura.

Ikusi arte hemendik, bortz axola nora. Borondate oneko errekrutak, filosofia bortitza izanen dugu; zientziarako ezjakinak, konforterako pirritatuak; zula dadila aurreratutako mundua. Hauxe da benetako ibilera. Goazen aitzina, aurrera!”