Bi urtez isilpean

Atalak: Gizartea, Heriotza, Hiria

Normal
0
21

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;}

Zer egin dugu azken bi urteotan? Ogia erosi, dutxa hartu, paperak irakurri, zerua ikusi, bikotekidea maitatu, zuhaitza ukitu, kaletik ibili… gure bizitzak aurrera eman ditugu, nekez, egunez eta gauez.

Zer entzun dugu azken bi urteotan? Abiadura handiko trena helduko dela, futbolariek golak sartu dituztela, krisialdia luzea izanen dela, independentzia biharko geratu dela, komunismoa atzoko gauza dela, argindarraren prezioa igo dela, sare sozialak puri-purian izan direla.

Zertan aritu zen bera azken bi urteotan? Isiltasuna da erantzuna. Eta lehenago, emakume honek, nola egiten zuen barre, negar, lo, so, berba, amets, porrot?

Ez zen ospetsua izan. Ez da bere izena agertu sare sozialetan. Soilik titulu bat bizpahiru txiotan: “Bere etxean bi urtez hilda egon den emakume bat aurkitu dute Bilbon”. Albiste laburra, Euskal Hilerria 2.0 sasoian.

Inuxente egunaren bezperan, Bilbo Zaharra karrikan, 25. zenbakiko pisu batean, lanetako peritu batzuek topatu zuten gorpua, “heriotza naturalez” zendua, antza. Teknikariak etxean sartu ziren, hutsik aurkitzeko ustean, eraikina aztertzen ari zirelarik.

“Adiskide gabeko bizitza, auzo gabeko heriotza”, zioen atsotitzak. Erran zaharrek isilekoak gordetzen dituzten arren, 68 urteko gorpu batean laburbiltzen da inozentea ez den gizartea. Ankerrena ez da heriotza. Larderiatsuena hildakoen ahanztura da.