Mendebaldeko bortxa

Atalak: Charlie Hebdo, Faxismoa, Joseba Sarrionandia, Samuel P. Huntington, Soziofobia

Israelgo armadak 17 lagun erail zituen eta 160 zauritu, Gazan 2014ko uztailaren 30ean Xejaiyako azoka jendetsua bonbardatu ondoren. Erailen artean, Palestine Network for Press and Media berri-agentziaren argazkilari eta kameralaria, Rami Rayan, izan genuen, anbulantzien lana grabatzen ari zela. Iaz Palestinaren kontra 51 eguneko erasoaldian Israelgo gobernuak 16 kazetari hil zituen arren, Europak eta Amerikako Estatu Batuek ez zuten giza eskubideen eta adierazpen askatasunaren aurkako eraso handirik sumatu.

Parisen 12 lagun erail zituzten, Charlie Hebdo aldizkariaren egoitzan, 2015eko urtarrilaren 7an. Asasinatuen artean hainbat marrazkilari eta zutabegile zeuden. Oraingo honetan, parekotasunik ez, Europak eta Mendebalde osoak adierazpen askatasunaren aurkako erasorik larriena ikusi dute, Frantziako errepublika laiko lepenistatik Espainiako erresuma nazionalkatoliko demokratikora. Islamofobia eta xenofobia azaleratuz, Europa faxista ernaberritu da –egia erran, ez zen sekula santan hil–.

“Je suis Charlie” ikurritza zabaldu da asasinatuekiko elkartasunetik. Agerraldiak sortu dira giro antiterrorista berri batean, adierazpen askatasunaren eta hildakoen oroimenaren alde. Alta, “Je suis Charlie” oihukatzeko ez dute aukerarik izan Egipton hil ziren hamaika lagunek, estatu kolpearen ondorioz akabatuak izan zirenek. Lagun hauek ere ez zuten okasiorik izan 2013ko uztailean Charlie Hebdok plazaratutako azala irakurtzeko: “Tuerie en Égypte. Le Coran, c’est la merde. Ça n’arrête pas les balles”.

Irrimarratik haratago, Mendebaldeak marrazten duen geopolitika dugu egungo demokrazietan, Ozahar dela bide La République des Pyrénées egunkariak gogorarazi digun bezala. Bitartean, neure buruari galdetzen diot: zertarako saritu zuten Joseba Sarrionandiak moroei buruz karrikaratutako lana? Ez dugu Deus ikasi, guk, euskal mairuok. Eta Mendebaldeko kulturkeriaren menpe, Michel Houellebecq eta Bernard-Henri Lévyren Kakaniaren aurrean, Sarrionandiaren liburuan agerturiko Samuel P. Huntingtonen aipamen bat dakart hona:

“Mendebaldeak ez zuen mundua konkistatu ideiak, balioak edo erlijioa hobeak zituelako. Bortxa hobeto antolatu eta aplikatu zuelako baizik. Mendebaldeko jendeak ahaztu egiten du gertaera hori, Mendebaldekoa ez den jendeak ez du hori sekula ahazten”.