Maddi Imaz
Kutxa misteriotsu batean aurkitu nituen idatziak, non nortasunaren xarmangarritasuna azaleratzen zen. Nire buruarekin bakarrizketak egin ostean idatzi guztiek zeukaten isiltasunean zerbait oihukatzeko, ni neu askatzeko, hitz jarioa sentimendu bihurtuz.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
- solar company in pasir gudang(e)k Gu geu gara bidea, ez dezagun ahaztu. bidalketan
- N(e)k Gu geu gara bidea, ez dezagun ahaztu. bidalketan
- Maddi Imaz(e)k HARREMANAK bidalketan
- Kayleigh Martinez(e)k HARREMANAK bidalketan
- Maddi Imaz(e)k HARREMANAK bidalketan
Artxiboak
- 2024(e)ko urtarrila
- 2023(e)ko uztaila
- 2022(e)ko azaroa
- 2022(e)ko ekaina
- 2021(e)ko iraila
- 2021(e)ko apirila
- 2021(e)ko martxoa
- 2021(e)ko otsaila
- 2021(e)ko urtarrila
- 2020(e)ko abuztua
- 2020(e)ko apirila
- 2020(e)ko martxoa
- 2020(e)ko urtarrila
- 2019(e)ko azaroa
- 2019(e)ko iraila
- 2019(e)ko abuztua
- 2019(e)ko uztaila
- 2019(e)ko maiatza
- 2019(e)ko otsaila
- 2018(e)ko abendua
- 2018(e)ko iraila
- 2018(e)ko apirila
- 2018(e)ko otsaila
- 2017(e)ko urria
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko uztaila
- 2017(e)ko martxoa
- 2016(e)ko abendua
- 2016(e)ko iraila
- 2016(e)ko abuztua
- 2016(e)ko ekaina
- 2016(e)ko maiatza
- 2016(e)ko martxoa
- 2016(e)ko otsaila
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko urria
- 2015(e)ko iraila
- 2015(e)ko uztaila
- 2015(e)ko maiatza
- 2015(e)ko apirila
- 2015(e)ko martxoa
- 2015(e)ko otsaila
- 2015(e)ko urtarrila
- 2014(e)ko abendua
Amets errealak, ilusio utopikoak.
Atalak: Ebidenteegia
Normalean pentsatzen dut ametsek utopiarekin zerikusi handia dutela, baina gaur esnatu naizen unean errealitate latza somatu dudala ohartu naiz lo nengoen bitartean. Ametsak errealitate eta ilusioak utopikoak azaleratu zaizkit. Gaur egungo gizartearekin egin dut amets, norbanakoaren askatasuna mugatua dagoela ikusiz, aurreiritzi, balore falta eta itxurakeriarengatik batez ere.
Egia da gizarte perfektuaren kontzeptua idealizazio baten ostetik datorrela baina bakoitzak bere baitan bere gizarte perfektua du eta nireak ez dauka zerikusirik gaur egun bizitzen dugunarekin, gaur egungoak oihu sakonez helarazten baitigu aldaketa baten beharra, nahiz eta hau ez den ematen.
Zenbaitetan hausnartzen dut eta kezka bat dut, gizarte hau puzzle bat izan ezkero ni ez naiz honetara egokitzen ez baitut gaur egungo “gizaki soziala” izateko kontzeptuarekin bat egiten. Badakit gizaki soziala izatea nonbaiten idatzita dagoela baina ez naiz esanahi zehatz batera mugatzen, ekintzetara eta behaketaren ondorioz iritsi naizen irizpide zein hausnarketara baizik. Nire ingurura begiratu dudan bakoitzean ohartu naiz gauza anitzez. Soziala izateko eta gizarte honen barneko sozializazioan murgildua egoteko harroa, faltsua eta hipokrita izan behar dela ohartu naiz. Harroa, kasu gehienetan erakutsi didatelako askoz garrantzitsuagoa dela bakoitzaren egoskorkeria zenbaitetan besteen atzetik joatea baino, nola joan behar gara norbaiten atzetik? Ez gara zizareak! Baloreak baloreen atzetik. Faltsua, ikusi dudalako besteen antzeko zaren bitartean arazo handirik ez duzula eta norberaren nortasuna azaleratzen den unean aldiz zeresan handia ematen duzu. Berriro ere baloreak baloreen atzetik. Eta amaitzeko hipokrita, askotan idatzi dudan erosotasunak gain hartzen gaituelako eta soilik geure ipurdiari begiratzen diogulako. Besteei zerbait gertatzen zaienenean nik ez dut ezer egiten, baina geuri gertatzen zaigunean besteek guri laguntzea nahi izaten dugu. Hirugarrengo aldiz baloreak baloreen atzetik.
Aurreiritziek paper garrantzitsua jokatzen dute gizartearen inguruko amets honetan, norbait ezagutzera mugatzen garelako itxura, adina edo dena delakoari garrantzi handiagoa ematen diogulako bakoitzak helarazten dizkigun sentsazioei baino. Balore falta gizarte honetako ardatza izan daitekeela esan dezaket, errespetua, elkarlana eta laguntza ahaztuak ditugulako, eta zer esanik ez itxurakeria. Itxurakeriaz ez dut ezer esango, ez dut ezer esango ezer esaten dena esaten dudalako, eta mala letxean ez nago sexy.
Lehen esan dudan bezala, nire pentsamenduekin solasten dudanean gizarte hau puzzle bat izan ezkero ni ez naizela honetara egokitzen ohartzen naiz hasieran kezka bezala hartuz. Ondoren konturatzen naiz ez dudala egokitzeko beharrik, ez dudala hau guztiaren zati bilakatu nahi eta orduan ilusioak etortzen zaizkit, ilusio utopikoak, gizartea aurreiritzi, balore falta eta itxurakeriarik gabeko ilusioak.
girl lying in sunset on a meadow