Pareta eta aterki berdeak.

Atalak: Sailkatu gabea

Zenbaitetan, askotan ustekabean, bizitzaren egunerokotasunean gizarte honek ezarri dizkigun normaltasun muga horiek zanpatzen dituen pertsonekin aurkitzen gara, zortez. Niri trenean nindoala gertatu zait eta tristea bada ere lehenengo ideia burura etorri zaitena zera izan da: “edozein ez zen pertsona honen ondoan eseriko, ezta hitz egiterakoan kasurik egingo ere”, baina nik zortez egin dut, bere aldamenean nindoala hitz egiten hasi zait.

Bere bizimodua zein den kontatu dit, zenbaitetan kalean lo egiten duen pertsona, prostituzio munduan aurkitzen dena izanik. Ondoren bere barnea askatu dit, bizitzaren ikuspuntu ederra emanez, niretzako eta beste askorentzako lezio bikainak. Idatzi egiten duela kontatu dit eta horra hor sorpresa! Nik ere asko egiten dudan gauza da, idatzi eta barnea askatu, niretzako, besteentzako idatzi. Eta trena aurrera zihoan heinean geroz eta liluratuago sentitu izan naiz. Haur eta helduen arteko ezberdintasunetaz hitz egin dugu, arrazionaltasunaz, beldur eta mugetaz, politikaz, baina batez ere gizarte honek alor guztietan egiten dituen ezberdintasun eta epaiketaz.

Prostituzio munduan ibiltzen denez, askok gaizki ikusten dutela esan dit, benetan zergatik dagoen hor eta gustora dagoen jakin gabe. Psikiatrikoan egon denez, mugatzat lehiotik ikusten zuen mendia hartzen zuen, gainditu beharreko mugatzat hartuz hau, pareta berdea deitzen zion honi, eta aterki berdeak zuhaitzei, harrigarria dena da ondoren esan didana, hori gaindituz gero bizitzaren opariekin aurkitu gaitezkeela, baino horretarako gainditu beharra dagoela. Maitasunaren askatasuna mugatu egiten dugula ere esan dit, maitasuna ederra dela, maitatzea baino gauza politagorik ez dagoela, berdin duela zeinekin eta zergaitik. Naturataz hitz egin dit, honek sendatzen duela esanez, eta ez gaur egun hain modan aurkitzen diren medikazioak. Pertsonen arteko energia eta konplizidadean sinesten duela ere kontatu dit, baita bizitza zeinen gogorra den ere. Gauza anitz kontatu dizkit.

Orain, hemen hau idaztearen arrazoia zenbaitetan besteen ezberdintasunak epaitzen garen bitartean besteen barnean zer dagoen ahazten dugulako da. Arestian aipatu dudan bezala, beste norbait ez baitzen bere ondoan eseri ere egingo. Horrela pentsatzen duenak asko galtzen duela ohartu naiz treneko bidaia zoragarri honetan, pertsona orok izanen duela gurekin alderdi komun bat, elkartuko gaituen puntu bat, eta nahiz eta ez izan, irakaspen bat emango digula, izate hutsarekin, igarotako egoera ezberdinekin. Denok ez ditugu egoera berdinak pairatzen, bakanak izanen dira hauek, pertsona bakoitzeko egoera anitzak, eta egoera anitz horiek dira indartzen, aurrera jarraitzen laguntzen eta besteekin partekatuz gero irakatsi zein ikasten laguntzen gaituztenak. Pareta berdea ez baita soilik erortzen.