Duintasunez.

Atalak: Ebidenteegia, Gure herria

Euskal herritar gisa, badakit zer den gure hizkuntza maitatzea, zer den hemengo kultura mirestea, zer den herrialdearen identitateaz harro egotea. Baina, euskal herritar gisa badakit zer den gure historia ezabatu nahi izatea, errepresio hitzaren osotasuna bizitzea, gure herritarrak kriminalizatzea, eta are gehiago gure herrialdearekiko dugun maitasunaren ondorioz ematen ditugun pausoak zapuztea ere.

Badakit, hedabideetan egoten den manipulazioa (hemen gertatutako gertuena Altsasuko gazteen kasua dugu) eta Espainiak hauetan hartzen duten irudia zein den: “Espainia estatu demokratiko bezala, honen batasuna babesten du, legediari eutsiz, eta konstituzioa errespetatuz” hori defendatzen duten herritar guztiak ontzat joko dituzte. Beraien normaltasun horretatik kanpo ateratzen garen oro “terrorista, independentista, ezkertiar” hitzez epaitzen gaituzte, Espainaren batasunarekin amaitu nahi dugula leporatuz, edota legedia oldartzen dugula esanez.

Espainiko gobernuak manipulazioaren bitartez helarazten dituen hitz horiek sinesten dituzten horiei zera esan nahi dizuet: euskal herritarrek erabakitzeko eskubidea nahi dugu. Honek ez du independentzia esan nahi, baizik eta gure etorkizunak zein bide hartu behar duen erabaki nahi dugu, “estatu demokratiko” baten menpe aurkitzen garenez, eta berriro errepikatzen dut badaezpada ere, estatu DEMOKRATIKO baten menpe, eskubide guztia dugu horretarako, ESKUBIDE GUZTIA.

Euskal herritarrok gure herrialdearen identitatea defendatu nahi dugu, hau azalerazi, bertan murgildu, eta bertan amestu. Hizkuntza, hezkuntza, instituzioak, kultura, osasuna… gureak diren horietan gure modura jokatu nahi dugu, herritik eginak eta herriarentzako eginak. Eta horregatik borrokatu egingo dugu.

Estatu espainolaren jazarpenaren aurretik, guk gure historia izan dugu, eta zuek izan zarete lapurtu izan duzuenak, ez eskatu arren, orain Espainiako batasuna defendatzea.

Kataluniarekin berdina gertatu eta gertatzen ari da, bi herrialde, historia ezberdin baina aldi berean berdin batekin, sentimendu izugarri bat, beraien  kabuz egiteko gaitasuna eta gogoa, edo behintzat beraien herrialdearentzat hoberena zer den erabakitzeko ESKUBIDEA. Gogorarazten dut “estatu DEMOKRATIKOA”/ESKUBIDEA (ez dakit hitzen koherentzia aurkitzen duzuen).

Milaka lagun atera dira egun haueetan kalera, milaka lagun erabakitzeko eskubidearen alde. Espainiko estatuak azaldu duen errepresio eta oldarkortasun poliziala dela eta, lagun gehiago atera dira hauen alde borrokatzea. DUINTASUN izugarria erakusten ari dira, elkartasunaren esanahia gardentasun osoz azaltzen ari dira kaleetan ikusten den jendetzarekin. Baina horregatik erasotuak izan dira, beraien herrialdearen etorkizunaren aukeraketa defendatzeagatik zauritu dituzte, beraien sentimenduei ez zaie jaramon egin, beraiek benetan nahi dutenaren inguruan ez da elkarrizketarik sortu, ez da aukerarik eman, Espainaren batasuna herritarren gainetik ezarri da, poliziaren jazarpena gailenduz.

Ez dezagun ahaztu Espainiak estatu demokratikotzat duela bere burua, demokrazia hitzak herritarrak erabakitzeko eskubidea izatea dakarrenean berarekin. Beraien interesetarako konstituzioa aldatu dela ere gogorarazi nahi dut, Franco garaian hautatutako erregearen semea dutela orain erregetzat.

Diktadura batetik gatoz, eta garaiak aldatu dira, bai, mozorrotzen ikasi dute, lehenago bizitzen genituen garaiei demokrazia izena ezarriz.

Nik, ozenago esan dezaket baina ez garbiago: GURE HERRIALDEAK= GURE ERABAKIAK! GORA HERRI ASKEAK! VISCA LA TERRA LLIURE!