Olatz Sanchez Lamikiz
Latitudeekin dantzan dabilen barakaldarra naiz, han eta hemen, Iparra eta Hegoa orratz. Hizkuntza ttipiez arituko naiz, besteak beste; ikusi eta ikasi dudana zurekin konpartituko dut. Küpaelueyu, kiñetrokin, espazio zati bat eskainiko dizut zentzurik zabalenean, dela idatzi puxka, dela lur zati, dela bitxikeria, dela begirada. Haiek geureganatu eta iraultzen ahaleginduko naiz espazio berriak sortzeko.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
Artxiboak
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko maiatza
- 2015(e)ko apirila
- 2015(e)ko urtarrila
- 2014(e)ko abendua
- 2014(e)ko iraila
- 2014(e)ko abuztua
- 2014(e)ko ekaina
- 2014(e)ko maiatza
- 2014(e)ko apirila
- 2014(e)ko martxoa
- 2014(e)ko otsaila
- 2014(e)ko urtarrila
- 2013(e)ko abendua
- 2013(e)ko azaroa
- 2013(e)ko urria
Mari mari: agur beroa
Atalak: Historia, Hizkuntza
Hizkuntza beste agurtzeko modu dago. Maputxeen hizkuntzan agurtzen dugunean gure hamar atzamarrak eskaintzen ari gara agurtzeaz batera; atzamarrok jakituria gordetzen dute haien baitan, besteak beste.
Hala, Mari hitzak hamar esan nahi du. Hamar atzamarrekin batera Txarin egiten dut, hau da, lotura bat finkatzen dut; Chalin egiten dut, solaskidea agurtu, hain zuzen ere. Beste atzamar batekin Tükun egiten dut, lurra landu eta hazia erein, adiskidetasunarena eta lurrarena. Atzamarrekin ere Wirikan egiten dugu, idatzi, marraztu, kontatu… Eskuko atzamarretako batekin Inmawün egiten dugu: janaria sukaldatu, prestatu, konpartitu. Ayün egiten dute atzamarrek, maitatu egiten dute elkar, eta ondorioz, maitatzera garamatzate. Musika sortzen duten hatzamarrek ehuntzen dute batetik bestera loturik doan haria.
Historia idazten duten eskuek agurtuko gaituzte orduan eta ondoren, historia berridazteari ekingo diogu, elkarrengandik hurbilago.