Bigarren sozializazioa
Mintzapraktika jarduerak aipatzen ditu Iñaki Martinez de Lunak Bat aldizkariaren 99. alean. Izen ezberdinak izan arren (berbalaguna, mintzalaguna, solaskide eta abar) gutxi-asko gure geografiaren luze-zabalean ari dira garatzen honako jarduera hauek (herririk herri arrakasta bera ez duten arren). Bide batez, aurton Mintza eguna Derion izango da.
Iñaki Martinez de Lunak honakoak (besteak beste) esaten ditu horien inguruan:
“Mintzapraktika programa sozializazioan erdibidean gelditu diren herritarrentzat osagarri ezin hobea izan daiteke. Izan ere, sozializazioaren hiru prozesuak (kognitibo, identitario eta afektiboa) eta, nola ez, hiztun osoak sortzen ez ezik, hizkuntza-komunitatearen sare berriak ehuntzen ere ekarpen handia egiten du programa horrek. Bete-betean bigarren sozializazioan kokatzen den programa izanagatik, ez da bideratzen eduki formalak osatzera eta lehen hizkuntza-sozializazioan ohikoa den eremu pertsonaleraino iristen da. Ausardia bada ere, esango genuke haurtzaroan familiak duen antzeko rola dela mintzapraktika programak helduaroan betetzen duena: ahozko hizkuntzan trebatzeaz gain, euskarazko harreman-sare hurbil eta afektiboak ehuntzea, hain zuzen”.
Eta beste behin ere, zer pentsatua eman dit.
2 Iruzkin
Trackbacks/Pingbacks
- Kaixo maitia (bis) | Garaigoikoa - […] gutxi, Iñaki Martinez de Lunak bigarren sozializazioaz egin digu berba (Txepetxen ibilbide kulturalaren tankerako terminoa litzateke, nire ustez). Eta…
Oraindik ez dut Iñaki Martínez de Lunaren artikulua irakurri, baina niri esajerazio bat iruditzen zait esatea mintzapraktika programak helduentzat familiak haurtzaroan duen antzeko rola duela esatea. Bai kuantitatiboki bai kualitatiboki ez dute zerikusirik. Mintzalagun-taldeak oso interesgarriak dira, baina hiztun-komunitatearen periferiaz ari gara, (B)/(A) tipologiako oso hiztun prekarioez, gurdiaren atzealdeaz, ez idiez edo itulariez.
Euskaraz, normaltasunez, astean behin ordu pare batez bizitzea da gure eskaintza. Ez da harreman afektibo sakonik sortzen, ez da gogoeta sakonetarako elkargunea; gehiago da azaleko solasgaiak konpartitzeko gunea, hizketagai arinak praktikan jartzekoa. Ez du gehiagorako ematen.
Mintzalagun andana dabil bazterretan, eta hori oso pozgarria da, baina ezinbestekoa dute erreferentziako harako “nukleo sinboliko” hura, hiztun osoek osatua, egunen batean partaide izango dituena, gauzak ondo bidean.
Martin Rezola (mintzalaguntzailea)
Joe, ez naiz ni Iñakiren defendatzaile, baina iruditzen zait berak aipatzen duela izan daitekeela, izan dezakeela, eta abar. Hau da, ez dut ikusten nik kategorikoki defendatzen zuk esandakoa. Aukera moduan uzten du.
Eta bai, nik uste dut erreferentziazko “nukleo sinboliko” hura beharrezkoa dela eta Iñakirenean ere horixe ikusten dut nik, euskal komunitatearen pareko-edo …