Bizi bedi neokapitalismoa

Atalak: Arkitektura, Hiria, Kultura, Literatura

Nork erran zuen gertatu zaiguna berria dela? Suertatu zaiguna ez da krisialdia, baizik eta Babelgo dorreak bultzaturiko goranahia, eraikuntzaren fetixismoan kapitalismorik altuena, jauntxo kristau berrien espekulazio erraldoia. Jainko hasiberrien lukurreriak ez du mugarik lur honetan, Gabriel Arestiren lagun batek ongi aurreikusi zuen legez. Adiskide idazle honek 1972ko martxoaren 25ean testu bat izkiriatu zuen, non etorkizunaren gainbehera iragarri zuen, hirigintzaren oligopolioa heldu baino lehen. Horrela zioen Blas de Otero bilbotarrak:

Bizi bedi neokapitalismoa

Normal
0
21

MicrosoftInternetExplorer4

Eraikuntzaren arrastiria da. Débâcle ari da. Nire emaztea ile-apaindegian dago eta aurreko hiru garabi biratzen ari dira emeki, urdina marratzen, adreilu gorriak oihuka ari diren bitartean, pelikanoak bezala. Langile batek zigarro bat piztu du eta nik antzeratu dut, demagogiarik gabe, bizioak jota. Hondeatzaileek zaunka egin dute, lur lurkara usnaka, harri desarrituak (eta nire emazteak ile-apaindegian darrai), bizi bitez hortentsia, geranio eta petuniaz beteriko loreontziak. Aldamioa entzuten ari naiz kirrinka goranzko ahaleginetan, karranka beheranz.

Bizi bedi lurzoruaren espekulazioa, Europako altuena, gero hitz eta pitz egin dezaten.

Gure mundua ulertzeko gura badugu, ekonomia gutxiago irakurri beharko dugu eta poesia gehiago, munduan olerkigintzak praktikoena eta erabilgarriena izaten jarraitzen duelako. Arkitektura fakultate orotan eta ekonomiako master orotan Blas de Oterori buruzko irakasgai bat sartu beharko zen, eta legebiltzarkide ororen bulegoan Gabriel Arestiren libururen bat aurkitu beharko genuen. Jakina, bankariek ez dute olerkirik leitzen.