Heideggerren emaztea izatearen etxean

Atalak: Emakumea, Martin Heidegger, Patriarkapitalismoa

Pentsalari honek Mendebaldeko patua hartu zuen ardatz, Parmenides eta Heraklitorengandik Hölderlin eta Nietzscherenganaino. Bere ustez, gure oinarria ez da gure gorputz komun prekarioa, baizik eta Dasein deituriko egitura existentziala heriotzarako larritasunetik. Dasein honek ez du sexurik. Hor dago, edo han, edo hemen, heriotzaren aurrean, Mendebaldeko itauna egiten etengabe: zer da izatea?

Filosofoa izan nahi ez zuen filosofo honek behin idatzi zuen hizkuntza izatearen etxea zela. Bere egurrezko etxolatik izatearen egoitza hausnartzen zuen Oihan Beltzean. Hortik natura aztertu zuen, physis zaharraren antzera. Ontikoa eta ontologikoa, poesia eta teknika, heriotza eta denbora, hitza eta pentsamendua, Grezia eta mundua, gai guztiak jorratu zituen, bere emaztea Elfriede alboan, mendiko etxe hartatik.

Garaiko argazkietan nabarmen den bezala, bere emazteak etxeko gauzak apaintzen zituen, gelak garbitzen, janaria prestatzen, tea berotzen. Irudi horietan ez da Dasein delako egitura existentzialik behatzen. Emakume zahar baten gorputza baino ez dugu agerian. Hor dagoena ez da Mendebaldeko galdera, baizik eta debaldeko lana, emakumearena patriarkalismoaren menpe. Eta Greziatik hona, hor dago Mendebaldeko galdera: zergatik ez du emakumeen izatea pentsatu serios eserita dagoen Dasein horrek?