Hitzak.
Uneoro pentsatu izan dut besteengandik ezin dezakegula espero guk emango genukeen guztia, batez ere pertsona bakoitza mundu ezberdin bat denez ezin dezakegulako laguntasun, maitasun, etab.en aurrean modu berberean jokatu. Zenbaitetan hitzak erabiltzen ditugu geure sentimenduak beste pertsonekiko zein diren azaltzeko orduan, hauek apainduz eta geure barnean mugitzen den guztia hitz soiletan oinarrituz.
Hitz xarmangarri horiek une jakin batzuetan izugarrizko esanahia eduki dezakete geuretzako, “maite zaitut” bat adibidez zeure bikoteak begietara begira esatean, edo “hemen nago edozertako” lagun batek une txar bat igarotzen ari zaren unean, etab. Baina zer nolako pisua dute hitz horiek ekintzarik ez badago? Ez dute pisurik, hegan joaten dira.
Geure egunerokotasunean ekintzak ezinbesteko bilakatzen dira benetan barnean duguna ateratzeko garaian, azken finean hitzek pisua hartuko dutelako benetan ekintzen bitartez esandakoa azaldu ezkero. Ez du balio pertsona bat ikusteko gogo duzula esan eta gero berarekiko interesik ez azaltzea, ez du balio “edozertako hemen nago” esan eta ondoren ea zelan dagoen ez galdetzea, ez du balio “saiatuko naiz” esan eta ondoren ezer ez egitea… honen bitartez iruditzen zaigulako horrekin dena eginda dugula errealitatean ezer egiten ez dugunean.
Badaude egoera batzuk non hitzak ezinbesteko bilakatzen diren geure errailetan ezkutua daukaguna benetan azaleratzeko, baina ekintzarik ez denean aurkitzen egoera zehatz horietan esandakoak balioa galdu izan ohi du.
Norbaitek guregatik zerbait ematea espero dugunean berak aurretik esandako hitzengatik eta ondoren hori egiten ez duenean geure errailak uzkurtu eta min ematen digu, barrenean, eta honek zenbaitetan beste pertsonekiko konfiantza galtzea dakar, baita ezer espero ez izatea ere, tristea, nire iritziz, norbaitek guregatik zerbait ematea espero eta ondoren hori egiten duenean aldiz, benetan berarentzako garrantzizkoa zarela ohartzen gara, pozgarria benetan.
Harremanak ezinbesteko bilakatzen dira geure egunerokotasunean aurrera egiteko, eta zenbaitetan ezinbesteko bilakatzen da geure barnekoa askatzea eta besteak zenbat garrantzi duen azaltzea. Hitzak hitzetan geratzen diren unean pisurik ez dute ekintzarik gabe, funtsezkoa den lotura bilakatuz. Ekintzak soilik ekintzetan geratzean ere pisua izan ohi dute, azken finean benetan garrantzizkoak direnak hauek izan ohi baitira.
Ez dezagun utzi geure hitzak hitzetara mugatzen eta saia gaitezen hitzak lodi bilakatu eta hauek pisua hartzen, esaten duguna bete dezagun edo zenbaitetan isil gaitezen, mutu bilaka gaitezen eta jokatu dezagun, bizitzako jokoa ez galtzeko.
Egunerokotasunean pairatu beharreko errealitatea… Gezurrak diren hitzak .Ahotik irtetzen den soinu hutsa, mezu gabea. Zurek ordea pisu aine dute haizek eamateko ez eta lurperatzeko betiko.