Logika permakulturala

Atalak: Sailkatu gabea

Uda aurretik entzun nion bati (irratian izan zen, baina ez dut gogoratzen nork eta noiz) logika permakulturala jarraitu behar zuela (oker ez banaiz, Nafarroako zonalde batzuetan gertatzen ari den populazio gabeziari aurre egiteko).

Esaldia iltzatuta geratu zitzaidan orduko hartan. Batez ere, ez nuelako ulertu zer demontre adierazi gura zuen (irratiz eta ahoz logika permakulturala esatea ere!). Geroztik apur bat ikertu dut permakulturaz (arinaiztar eran, jakina).

Hasteko eta behin, wikipediara jo nuen eta permakultura zer den ikusi: Permakultura gizakiok lurrean kokatzeko sistema jasangarria eta armonikoa da, inguruan integratzeko modu egokia kontsumismotik kanpo eta naturaren baliabideak gordetzen. Permakultura hitza ingelesetik dator, “permaculture”, eta bi hitzen arteko kontrakzioa da: permanent eta culture, hau da, kultura (eta nekazaritza) iraunkorra. Permakulturak izadian behatutako patroiak jarraituz, giza-habitat iraunkorrak sortu nahi ditu. Diseinu ekologikoa, ingeniaritza ekologikoa eta ingurumen diseinua konbinatzen ditu nekazaritza eredu berri bat sortzeko.

Gero, ibili nintzen dantzan interneten hara eta hona. Baina, bat-batean, Jon Sarasuaren eta Jakoba Errekondoren Irauntza izeneko artikuluarekin topo egin nuen. Eta orduan bai, orduan konturatu nintzen hizkuntzen biziberritzerako permakulturak ere ematen dizkigula heldulekuak.

Hortaz, nire ustez, hizkuntza ekologismorako beste kontzeptu bat: permakultura.