Gramatika eta subjektua

Atalak: Sailkatu gabea

Hilabete bi pasa dira Derion egin genuen euskaldunak aktibatzeko programatik. Gustu ikaragarri ona utzi zigun antolatzaileoi (nahiz eta hobetzekoak izan). Baina tira … hau ez da horren gaineko balorazio egiteko unea, ez lekua.

Hala ere, iruditzen zait euskalgintzetan ari garela asmatzen. Izan ere, nire ustez, gure gramatiketan subjektua berreskuratzen ari garela. Subjektua ari garela erdigunean jartzen, zelanbait. Eta hori guztiori arte-performance batetik abiatuta! Lutxo Egiarena euskararen aldeko mugimendu sozialen historiara pasatu da dagoeneko eta, etorkizunean, horren gaineko tesi doktoralak egingo dira. Euskaltzaleon burmuinean luiziak eragin zituen Lutxok, eta hori da arte-ekimen bati eska dakiokeen gutxienekoa (edo gehienekoa).

Gainera, zerbait desberdina performatu duten praktikak jarri ditugu martxan. Eslogan gehienei praktika falta zaie, baina kasu honetan eslogan horiek edukiz betetzen ari garela iruditzen zait. Euskaraz bizi nahi dut gradetatik oihukatzea ondo dago, baina praktikaren bidez egunero probatu behar dugu (nahiago nuke ezetz, baina hauxe da dagoen errealitatea).

Bizipenekin magia egiten ibili gara lau egunetan Derion. Etorkizuna eraikitzen ibili gara (barka itzazue eragozpenak). Gogoratu, gainera, unibertsaltasuna lokalki deklinatzen dela. Etorriko dira hesteak estutzeko sasoiak, bai, baina momentuz lana, lana eta lana da egin behar duguna. Glaukoma revisited, “euskaldun bezala hautsi nahi dut gure kaiola”.