Astinaldiaren zain

Atalak: Sailkatu gabea

Badator, bai badator, ia urtebete beharrean egon ostean, badator. Konturatu gara (asko, antza) gure oraingo egoera ez dela erromantikoa, ez dela egoera idealizatua eta hori aldatzera goaz, jende asko, ugaria eta anitza.

Behingoz, gainera, esloganetatik salto egin, eta ariketa egingo dugu. Eslogan gehienei falta zaie praktika eta hori ordeztera gatoz, praktika gehituko diogu esloganari, ea zer dakarren. Nire ustez, imajinazioa askatzen ari gara, imajinazioa toki berrietara eramaten ari gara txiri-txiri. Ea kapazak garen zentroa mugitu eta zentrotxo berriak eraikitzeko, ea kapazak garen gure esperientziak kolektibizitzeko. Izan ere, ahalduntzea da gakoa.

Eta hori guztia herrietako antolaketa txikiarekin. Herrietan pintzel finekin ari gara lanean, herri artean edo ibarretan pintzel lodiagoak ere erabiltzen ari gara, eta Euskal Herri mailan ere ari gara espraiekin eta arrabolarekin marrazten euskararen herria. Eta, gainera, aurrerapauso asko izan dira, ia 400 herritan antolatu ditugu gure buruak. Harako batek esan zuen bezala, datorrena datorrela, harrapatu gaitzala antolatuta!

Badator, urduri gaude, jende asko etorriko da gugana, berba asko egin dugu, ariketa zertan den azaldu dugu, hizkuntza ohituren gaineko jarduna ekarri dugu erdigunera, eta hori dagoeneko asko da. Ea zelan gabiltzan orain astinaldian, ea energia sortzaile eta iradokitzailea sortzeko gai garen astinaldian … Animo eta egurra! Aizkorak zorroztera …