Herri mugimendu hezeak

Atalak: Sailkatu gabea

Allartean blogari txit handiari irakurri nion Txepetxek esan zuela militantzia “erotizantea” izan behar zuela, hau da, sormena eta gozamena dakarren militantzia, konpromisoarekin batera. Beste batean (non demontre? Tomas Villasanteri?) irakurri nuen herri mugimendu eraldatzaileak “hezeak” izan behar zirela.

Izan ere, herri mugimenduek eraldaketa horizonteak argitu behar dituzte, jendartearen ohiturak harritu behar dituzte, gainditu behar dituzte hesitzen gaituzten mugak. Azken finean, goitik datorren papilla jateari uko egiten diote herri mugimenduek.

Era berean, performatiboak izan beharko lukete. Mundua ez da, mundua izaten ari da eta, hortaz, gaurtik hasita gura dugun balio eta ekintzak aurreratu behar dituzte herri mugimenduek, hezeak izan gura badute behinik behin. Y será que ya está siendo. Ez eskatu, zeuk egin, open activism. Edo Jon Sarasuak dioen bezala, itsasargi izan behar dute.

Baina, kontuz, herri mugimendu hezeak eutsigarriak izan behar dira, irauteko baliabideak eta zaintzak eraiki behar ditugu. Askotan, aktibismoak aintzira batera harri bat botatzea legez jarduten du: hasieran, uhin handiak sortzen ditu, zabaldu egiten dira uhin horiek, baina gero, gutxinaka-gutxinaka hiltzen doaz uhinok. Hortaz, erronka da eusteko moduko mugimendu hezeak egunez egun eraikitzea.