Tosepan 2.8

Atalak: Tosepan

Atzo goizean berriro ere tailerrekin hasi nintzen. Horretarako, Tosepaneko irratira joan nintzen eta han beharrean dauden gazteekin hizkuntza aktibismoa eta hizkuntza ekologiaren hastapentxoak konpartitu genituen. Transmisioaren garrantziaz berba egin dute, nawat gaztea izateak dakarrenaz eta abarrez. Neuk transmititu gura izan nien ideia argi bat: gaur eta hemen, 2019an eta Cuetzalanen, originala, berritzailea eta aitzindaria izateko modu bakarra irratia nawateraz egitea da. Ze espainolez mila eta bat aukera daude, mila eta bat irratsaio, mila eta bat, eta nawata da munduan original izateko daukaten modua. Jende askok berba egiten duen hizkuntzan idaztea edo berba egitea ez da entzuna izateko ezelako berme, batzuetan alderantziz baizik. Mamitsu eta indartsu joan zen saioa.

Handik irten eta unibertsitatera bueltan. Oraingoan hango irakasleekin hizkuntza ekologiaren inguruko bigarren saioa egitera. Platano frijituak jaten eman genion hasiera saioari (hemen batzar, saio eta tailer guztietan beti dago kafea, beti dago jatekoa, gizenduta itzuliko ote naiz!). Hau ere sakon joan zen eta berbetan ari nintzela metafora mundiala, totala, bururatu zitzaidan: reforestación lingüística. Tumatxa!

Saioa asanblada batekin amaitu genuen eta bertan, unibertsitateko irakasleek erabaki zuten bertan hurrengo urteetarako hizkuntza plana martxan jartzea. Beste pausotxo bat aurrera, jakina.

Bazkari-batzarra izan genuen gero Cuetzalan erdigunean, Alderekin. Gatxi ibili zen gidari, gauza potoloei buruz berbetan, planaren koordinazioaz eta abarrez. Beste gauzetarako ere eman zuen bazkariak: Brasili eta Boliviari buruz berba egiteko, Euskal Herriko nekazaritza eta industriari buruz eta abar. Kafea hartu genuen gero Tosepaneko kafetegian eta, jarraian, hemengo aholkulari nagusiaren etxean afaldu genuen. Luuuuuze joan zen afalostea, honetaz eta hartaz berbetan, interesgarri, mamitsu, irribarretsu eta abar. Baina horiek guztiak beste leku batean kontatzekoak dira. Bihar gehiago.