Tosepan 2.9

Atalak: Tosepan

Azken-aurreko egunean eguzkiarekin egin zigun diosala Cuetzalanek eta behe-lainoarekin esan zigun gabon. Larregi ez ohitzeko eguzkiari, seguruenera.

Goizean gauzak prestatzen eta prestatzen aritu ostean, produktore organikoen kooperatiban tailerra eman behar zuen Lizbethek eta hara joan nintzen. Idazten eta irakurtzen trebatzeko ikastaro baten lehen oinarriak jartzeko saioa zen (alfabetatzearen inguruko metodologiarik ezagutzen du inork?). Ordubete eta laurden ibili ziren denak nawateraz berbetan eta ni, adi-adi, ezer ulertu ezinik. Glotodidaktika ikastaroan ere antzeko saioa izan nuen daniar batekin eta horrekin gogoratu naiz. Ulermena zer garrantzitsua den!

Horren ostean, Tosepaneko sustatzaileekin neukan tailerra, hizkuntza aktibismoaren inguruko bigarrena. Izan ere, honen helburua zen sustatzaileen egunerokoan (hauek komunitateetara joaten dira kooperatibako bazkideak laguntzen hainbat eta hainbat gaitan) hizkuntzaren sustapena txertatzeko bideak topatzea denon artean. Ideia mamitsuak atera ziren lan-taldeetan, aktan jaso ziren horiek guztiak eta hurrengo astean batzarrean hasiko dira horiek lantzen eta fintzen. Badirudi hazitxoa erein dugula.

Bazkalostean, osasun alorreko sei sustatzailerekin geneukan saioa, lan-batzarra. Lizek, gainera, Euskal Herriko ohitura batzuk kopiatu eta Tosepaneko kafetegian (Cuetzalan erdian) egin genuen (kafea, txokolatea eta gozoez inguraturik). Euren komunitateetan hizkuntzak zer egoera duen hasi ziren aipatzen sustatzaileak eta bakoitzaren eremura lerratu zen gero batzarra. Talde polita iruditu zitzaidan eta eragin biderkatzailea izan dezakeena ondo artikulatuz gero komunitateetara hizkuntzaren aldeko mezuak eta ekintzak eramateko.

Gero Ameliak afaltzera gonbidatu gintuen eta, berriro ere, oparo! Bi aste gehiago jarraituz gero hemen, gizenduko gara gero! Mila esker Amelia! (Irakurri, bide batez, Onintza Iruretak Ameliari eta Alvarori egin dien elkarrizketa). Bihar azken eguna.