Bixamona

Atalak: Sailkatu gabea

Atzo bertan Kike Amonarrizek esaten zuen Euskaraldiaren egunik garrantzitsuena biharamuna dela. Bixamona, alegia, Deba Goiena aldean (udalekuetan ikasi nuen berba eta, ordutik, asko maite dut). Eta pentsatu dut niri zer bixamon utzi didan aurten Euskaraldiak.

Lehenik eta behin, Gaztealdia aipatuko nuke. Orain bi aste ere aipatu nuen eta, harrez geroztik, elkarrizketa interesgarriak ikusi ditut han eta hemen (enmarkatzeko Onintza Iruretak egindako hau).

Bigarrenik, nahiko oharkabean pasatu den albistea: Lautadan hizkuntza ohiturak aldatzeko metodologiekin proba pilotua egingo dute hurrengo urtean, kuadrilletan eta bikoteetan aldatzeko. Iruditzen zait horietan eragiten, esperimentatzen eta asmatzen jarraitu behar dugula, berandu baino lehen.

Hirugarrenik, aipatuko nuke Euskaraldia aprobetxatuta, han eta hemen ekimenak egin direla: wikipedian, euskaltegietan, lantegietan, … Horien artean, nabarmenduko nuke Euskal Encodings-ekoek egin duten ahalegina euskarazko ikus-entzunezkoak biderkatzeko. Maratoia egin dute, bejondeiela! (eta boluntarioak bilatzen dituzte).

Laugarrenik, Euskaraldiaren barruan, euskararen eguna ere badago. Eta horren harira, #euskaldunokplanto traola erabili genuen batzuk twitterren, hizkuntza esperientzia mingarri batzuk plazaratzeko. Uste dut horretarako lekua ere behar dela egon gure euskalgintzetan, bide zentrala ez bada ere.

Bosgarrenik, genealogiak egiteko egunak ere izan ditugu (Egunkariak 30 urte bete berritan). Interesgarria izan da Berriak egin duen erreportaje luzea, eta hunkigarria Ana Unanuek egin duen haria twitterren.

Seigarrenik, ariguneak. Seigarrena da, baina seguruenik lehena izan behar zen. Ariguneak. Zelan iraunarazi arigune horiek? Euskalgintzak bere buruari egin beharreko galdera nagusienetako bat dela esango nuke. Zelan iraunarazi, zabaldu eta egonkortu ariguneak?

PD: Zer gustura entzun dudan Kafekistan podcast hau.

PDD: Badakit beste mila gauza aipatzeko modukoak zirela, baina hau da nire aukeraketa.