Salbatu edota erreskatatu

Atalak: Sailkatu gabea

Lorena Cordovaren liburu apartarekin orain arte  beste bi post egin ditut (Irakurgaiak eta liburutik ikasten) eta, orain, hirugarrena dakart. Salbatu eta erreskatatu aditzen ingurukoa. 

Salbatu aditzak erreferentzia egiten dio guk deitzen diogun biziberritzeari. Zerikusia du berreskuratzearekin, hizkuntzari esparru berriak ematearekin, hiztun berriak sortzearekin eta abarrekin. Hau da, hizkuntzari bizitza berria ematea dakar salbatzeak.

Erreskatatu aditzak erreferentzia egiten dio beste kontzeptu bati. Hau da, adinekoen jakinduria batzearekin du zerikusia, batez ere herri indigenetan oso indartsu dena (nik Tosepanen behin baino gehiagotan ikusi/entzun dut). Gai batzuk aukeratzen dira (uztekin zerikusia dutenak, etxebizitzen eraikuntzekin, lurraldearekin, ohiturekin, …) eta zaharrenei elkarrizketak egiten zaizkie horiek jasotzeko. Benetakotasuna bilatzen du, dantza edo janari edo kanta tipikoak, esate baterako. Hortaz, erreskateak antzinako jakintzak berreskuratu nahi ditu eta gaur egunera ekarri.

Salbatu eta erreskatatu aditzak ezberdinak dira, hortaz. Erreskatatzeari bakarrik interesatzen zaio galdutakoa eta aurretik zetorren jakintza, horrek pertsona hobeak egiten zituelako. Salbatzeak, ostera, hizkuntza gordetzeko ekintzak egitea dakar, hiztun berriak eta esparru berriak irabazteko. Erreskatea, seguruenik, beharrezkoa da, baina ez da nahikoa. Izan ere, erreskatean hizkuntzak zer paper jokatzen du? Lehentasuna da ala lehentasun dira dantzak, gastronomia, jantziak eta abar? Horri autentikotasunaren diskurtsoa gehitu barik, ze hori beste upel bateko txakolina da.