Aipatzen, aipatzen …

Atalak: Aipuak

“Hizkuntzak, baina nagusiki hiztunek, bizitzeko behar dugun ekosistema osatzea dugula xede, norbanako baten bizitzako esparru guztietan egin ere”. 

Aiaraldea Ekintzen Faktoria

“Genero zapalketarekin ez dugu berdin jokatzen anitzetan, gizonak interpelatzen ditugu, ez dugu lana egiten beraiek gurekin edo feminismoan eroso senti daitezen. Guk interpelatzen ditugu eta beraiek egin behar dute bere lana. Espainol hiztunak interpelatu beharko genituzke, uste dut garaia dela. Anitzetan erabiltzen dira erakarri, limurtu, seduzitu hitzak. Zikloaren lehen solasaldian galdera egin zen: “Nola limurtu erdaldunak?”. Hitz hori hiztegitik desagerrarazi behar dugu. Ezin dugu beti eder eta polit egon gizonak guregana hurbiltzeko, eta gauza bera erdaldunekin. Erabili beharko genukeen hitza interpelatu da”.

Elurre Iriarte

“Eta euskara bizitzeko bakoitzak esperimentatu behar du euskarak biziago sentiarazten duela: askeago, zoriontsuago, nork bereago”.

Txepetx

Eta… egia balitz

ene eleaniztasunak 

menperatu eta azpiratu egiten dituela

hizkuntza txiki zenbait?

Eta egia balitz?

Eleaniztasuna dekolonizatu behar badugu…

zeren zain gaude?

Egin dezagun!

Ez da behar teoria gehiago,

Baina egin behar da.

Egiten ahalegintzea da egiteko modu bakarra.

Egin behar badugu,

Hegoalde globalera begira dezagun,

Bada hor zer ikasi.

Badira hor erreferente baliotsuak.

Egin behar badugu, inprobisatu dezagun.

Sor ditzagun ideia berriak.

Dekolonizazioa arte bat da. Sormena.

Egin behar badugu, bidaideak beharko ditugu: aliatuak eta konplizeak

Elkarrekin konspiratu egingo dugu;

con-spirāre: elkarrekin hartu arnas.

Egin behar badugu, errelato bat beharko dugu, poetika bat,

aktibismoa ere bai.

Egin behar badugu… maila bietan egingo dugu:

lokalean eta globalean.

Tokiko hizkuntzak erabiliko ditugu:

komunitateek beren mundua izendatzeko erabiltzen dituzten

eleak eta aleak.

Egin behar badugu, hizkuntza txiki anitzetan egingo dugu.

Alison Philipps (itzulpena: Allartean)

“Ez gara etorri aldareak eraikitzera. Eta ez gara etorri euskararen gentrifikakzioari laguntzera ere; hau da: leku bixi arrunta izateari utzi eta ideia gailen garesti gizen apaingarrizkoen bizigune erreferentzial bihurtzeko bide zatarrean laguntzera”.

Iñaki Segurola