Lehen jabetze eskola sortu da Gasteizen

Atalak: SL domestikoa

Dibulgazioa ez da izan blog honetan sarritan landu izan dudan gaia. Hala ere, modu batera edo bestera zeharkatzen du bloga bera, sarritan espezialisten diskurtsoa xeheago eta murtxikatuago ekarri baitut atari honetara. Eta ez hori bakarrik: aldarrikatu izan dut, eta jarraitzen dut horretan, dibulgazioak itzelezko garrantzia duela hizkuntzaren biziberritzean (soziolinguistika domestikoa hori baino ez da, azken finean).

Eta dibulgazioa bezain garrantzitsua dugu jakintza nondik eta zertarako sortzen den.

Nondik? Historiagileek sasoi bateko ideien historia idazten dutenean, sarritan jotzen dute gizon handiaren bila (dela Marx, dela Platon, Confucio, Mahoma edo Adam Smith). Baina hori ez da horrela izaten normalean. Idazle horiek sasoi haietan zeuden eztabaiden abaroan idatzi dituzte bereak, ez musen eraginpean. Hortaz, jakintza, ezer izatekotan, kolektiboa da, sasoi baten abaroan eta eztabaida batzuen ondorio. Ez besterik, baina ezta gutxiagorik ere.

Zertarako? Jule Goikoetxeak Politeismo bastartan dioen legez, “ezagutza alferrikakoa da, ez baditu bizitza hobeak sortzen gero eta jende gehiagorentzat”. Jakitea jakiteagatik, azken finean, ariketa gustagarria izan daiteke, baina onanismoa baino ez da. Jakintza behar dugu, bai, eraldaketarako, bizimodu hobeak sortzeko, gure kasuan, bizimodu hobeak sortzeko hizkuntza gutxiagotu bat berba egin gura dutenentzako.

Hau guztia, Gasteizen sortu berri den euskaldunentzako jabetze eskolaren albisteek eraginda.