Hasiera »
Txerraren bloga - Garaigoikoa
Txerra Rodriguez
Soziolinguistikari buruz dihardu blog honek, euskararen hizkuntza komunitatearen ikuspegitik beti ere.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
- Txerra Rodriguez(e)k Euskararekin edonora joan zaitezkeela probatzen duten 12 froga bidalketan
- Ana(e)k Euskararekin edonora joan zaitezkeela probatzen duten 12 froga bidalketan
- Ikusgela(e)k Euskararekin edonora joan zaitezkeela probatzen duten 12 froga bidalketan
- Joan-etorri (xin-fan) - Garaigoikoa(e)k A casa do amo bidalketan
- Zergatik erabili euskara? | Bihar da berandu(e)k 40 argudio gazteen (eta ez hain gazteen) artean euskara (edo katalana) gehiago erabiltzeko bidalketan
Artxiboak
- 2024(e)ko azaroa
- 2024(e)ko urria
- 2024(e)ko iraila
- 2024(e)ko uztaila
- 2024(e)ko ekaina
- 2024(e)ko maiatza
- 2024(e)ko apirila
- 2024(e)ko martxoa
- 2024(e)ko otsaila
- 2024(e)ko urtarrila
- 2023(e)ko abendua
- 2023(e)ko azaroa
- 2023(e)ko urria
- 2023(e)ko iraila
- 2023(e)ko uztaila
- 2023(e)ko ekaina
- 2023(e)ko maiatza
- 2023(e)ko apirila
- 2023(e)ko martxoa
- 2023(e)ko otsaila
- 2023(e)ko urtarrila
- 2022(e)ko abendua
- 2022(e)ko azaroa
- 2022(e)ko urria
- 2022(e)ko iraila
- 2022(e)ko abuztua
- 2022(e)ko uztaila
- 2022(e)ko ekaina
- 2022(e)ko maiatza
- 2022(e)ko apirila
- 2022(e)ko martxoa
- 2022(e)ko otsaila
- 2022(e)ko urtarrila
- 2021(e)ko abendua
- 2021(e)ko azaroa
- 2021(e)ko urria
- 2021(e)ko iraila
- 2021(e)ko uztaila
- 2021(e)ko ekaina
- 2021(e)ko maiatza
- 2021(e)ko apirila
- 2021(e)ko martxoa
- 2021(e)ko otsaila
- 2021(e)ko urtarrila
- 2020(e)ko abendua
- 2020(e)ko azaroa
- 2020(e)ko urria
- 2020(e)ko iraila
- 2020(e)ko abuztua
- 2020(e)ko uztaila
- 2020(e)ko ekaina
- 2020(e)ko maiatza
- 2020(e)ko apirila
- 2020(e)ko martxoa
- 2020(e)ko otsaila
- 2020(e)ko urtarrila
- 2019(e)ko abendua
- 2019(e)ko azaroa
- 2019(e)ko urria
- 2019(e)ko iraila
- 2019(e)ko abuztua
- 2019(e)ko uztaila
- 2019(e)ko ekaina
- 2019(e)ko maiatza
- 2019(e)ko apirila
- 2019(e)ko martxoa
- 2019(e)ko otsaila
- 2019(e)ko urtarrila
- 2018(e)ko abendua
- 2018(e)ko azaroa
- 2018(e)ko urria
- 2018(e)ko iraila
- 2018(e)ko uztaila
- 2018(e)ko ekaina
- 2018(e)ko maiatza
- 2018(e)ko apirila
- 2018(e)ko martxoa
- 2018(e)ko otsaila
- 2018(e)ko urtarrila
- 2017(e)ko abendua
- 2017(e)ko azaroa
- 2017(e)ko urria
- 2017(e)ko iraila
- 2017(e)ko uztaila
- 2017(e)ko ekaina
- 2017(e)ko maiatza
- 2017(e)ko apirila
- 2017(e)ko martxoa
- 2017(e)ko otsaila
- 2017(e)ko urtarrila
- 2016(e)ko abendua
- 2016(e)ko azaroa
- 2016(e)ko urria
- 2016(e)ko iraila
- 2016(e)ko abuztua
- 2016(e)ko uztaila
- 2016(e)ko ekaina
- 2016(e)ko maiatza
- 2016(e)ko apirila
- 2016(e)ko martxoa
- 2016(e)ko otsaila
- 2016(e)ko urtarrila
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko urria
- 2015(e)ko iraila
- 2015(e)ko uztaila
- 2015(e)ko ekaina
- 2015(e)ko maiatza
- 2015(e)ko apirila
- 2015(e)ko martxoa
- 2015(e)ko otsaila
- 2015(e)ko urtarrila
- 2014(e)ko abendua
- 2014(e)ko azaroa
- 2014(e)ko urria
- 2014(e)ko iraila
- 2014(e)ko uztaila
- 2014(e)ko ekaina
- 2014(e)ko maiatza
- 2014(e)ko apirila
- 2014(e)ko martxoa
- 2014(e)ko otsaila
- 2014(e)ko urtarrila
- 2013(e)ko abendua
- 2013(e)ko azaroa
- 2013(e)ko urria
- 2013(e)ko iraila
- 2013(e)ko abuztua
- 2013(e)ko uztaila
- 2013(e)ko ekaina
- 2013(e)ko maiatza
- 2013(e)ko apirila
- 2013(e)ko martxoa
- 2013(e)ko otsaila
- 2013(e)ko urtarrila
- 2012(e)ko abendua
- 2012(e)ko azaroa
- 2012(e)ko urria
- 2012(e)ko iraila
- 2012(e)ko abuztua
- 2012(e)ko uztaila
- 2012(e)ko ekaina
- 2012(e)ko maiatza
- 2012(e)ko apirila
- 2012(e)ko martxoa
- 2012(e)ko otsaila
- 2012(e)ko urtarrila
- 2011(e)ko abendua
- 2011(e)ko azaroa
- 2011(e)ko urria
- 2011(e)ko iraila
- 2011(e)ko abuztua
- 2011(e)ko uztaila
- 2011(e)ko ekaina
- 2011(e)ko maiatza
- 2011(e)ko apirila
- 2011(e)ko martxoa
- 2011(e)ko otsaila
- 2011(e)ko urtarrila
- 2010(e)ko abendua
- 2010(e)ko azaroa
- 2010(e)ko urria
- 2010(e)ko iraila
- 2010(e)ko uztaila
- 2010(e)ko ekaina
- 2010(e)ko maiatza
- 2010(e)ko apirila
- 2010(e)ko martxoa
- 2010(e)ko otsaila
- 2010(e)ko urtarrila
- 2009(e)ko abendua
- 2009(e)ko azaroa
- 2009(e)ko urria
- 2009(e)ko iraila
- 2009(e)ko abuztua
- 2009(e)ko uztaila
- 2009(e)ko ekaina
- 2009(e)ko maiatza
- 2009(e)ko apirila
- 2009(e)ko martxoa
- 2009(e)ko otsaila
- 2009(e)ko urtarrila
- 2008(e)ko abendua
- 2008(e)ko azaroa
- 2008(e)ko urria
- 2008(e)ko iraila
- 2008(e)ko abuztua
- 2008(e)ko uztaila
- 2008(e)ko ekaina
- 2008(e)ko maiatza
- 2008(e)ko apirila
- 2008(e)ko martxoa
- 2008(e)ko otsaila
- 2008(e)ko urtarrila
- 2007(e)ko abendua
- 2007(e)ko azaroa
- 2007(e)ko urria
- 2007(e)ko iraila
- 2007(e)ko uztaila
- 2007(e)ko ekaina
- 2007(e)ko maiatza
- 2007(e)ko apirila
- 2007(e)ko martxoa
- 2007(e)ko otsaila
- 2007(e)ko urtarrila
- 2006(e)ko abendua
- 2006(e)ko azaroa
Esku-liburu bat gure etorkizuna planifikatzeko (edo)
2020-04-16 // SL domestikoa // Iruzkinik ez
Orain gutxi aurkitu nuen esku-liburu bat interneten. Izenburu zeharo erakargarria zeukan (“Gure hizkuntzaren etorkizuna planifikatzeko esku-liburua”) eta deskargatu nuen. Eta egun hauetan irakurri dut eta lagun batzuei gomendatu.
Esku-liburua ingelesez, frantsesez, gaztelaniaz eta turkieraz dago (eranskinak bakarrik ingelesez). SIL erakundeak argitaratu du (ez sakondu larregi erakunde horren historian badaezpada) eta nik gaztelaniazko bertsioa irakurri dut. Eta oso interesgarria eta baliagarria iruditu zait, baina, tira, goazen apurka-apurka.
Esku-liburua fazilitzaileentzako da, bertako komunitateko kide diren fazilitzaileentzako. Zeharo praktikoa da, zentzu horretan oso anglosaxoia (eta zenbat maite ditudan nik mota honetako esku-liburuak!). Eta gustatu zaidan beste kontu bat da gure lanbidea (euskara teknikari, aholkulari edo dena delakoa) fazilitazioarekin bat ikusten duela erabat (Emunen ari gara horrekin aspalditxotik beharrean). Beste berba batzuekin esanda, liburuak argi uzten du (esan barik baina) komunitateak hartu behar duela bere gain erantzukizuna, ardura eta gure lana dela bide horretan laguntzea, bide horretan eurei gauzak erraztea (ez dator harira, baina igual zait, orain dela gutxi irakurri dut akonpainamendu berba euskaraz bidelaguntza moduan itzulita).
Fazilitatzaileak gaitzeko, gainera, kapazitzaileak daudela dio esku-liburuak (SIL erakundekoak, hain zuzen ere). Eta horrekin Cuetzalanera joan naiz zuzenean, Tosepanera. Azken finean, han egin dugun lanik gehiena horixe izan baita: fazilitzailea trebatu, komunitateak bere bizkar har dezala ardura. Zentzu horretan, iruditzen zait Garabiderentzako material aproposa izan daitekeela (edo ez, eurek ikus dezaten).
Edukietara sartuta gehiago, diagnostiko parte-hartzailea egiteko argibideak eta aribideak ematen ditu. Oso bisualak dira proposatutakoak eta, horren bidez, mapa bisual batzuen bidez zehaztuko dira hizkuntza haren erabilera guneak, erabiltzaileak (eta haien ezaugarriak) eta funtzioak. Hori guztia ahozkoa eta irakurri/idatzi bananduta.
Diagnostikoaren ostean, esku-liburuak planifikazioa bera dakar. Hala ere, betiko legez, hauek ere garrantzi handiagoa ematen diote diagnostikoari (liburuak dituen 87 orrialdetik 66tik aurrera hasten da planifikazioa).
Kontzeptu interesgarriak ere agertzen ditu esku-liburuak. Funtzio hegemonikoen garrantzia nabarmentzen du (25. orrialdean agertzen den irudia zentzu horretan oso adierazgarria da). Helmuga errealistak ezartzeko garrantziaz ere aritzen da (beti da hobe hordagoa txikira jotzea). Eta, hari horretatik tiraka, aipatzen du behekoa indartzeak goikoa indartzea dakarrela (oso ideia fishmanianoa, bide batez). Horrez gain, identitateari ere garrantzi berezia aitortzen dio esku-liburuak eta hizkuntza berreskuratzearen oinarrian jartzen du identitategintza.
Esku-liburu osoaren oinarrian, baina, hizketa-komunitatea dago (antropologian erabiltzen den praktika-komunitatetik gertuko kontzeptua), ez hiztun komunitate osoa. Hortaz, ez du balio liburuak hiztun talde osoari konponbidea emateko, ezpada komunitate horren baitako komunitateei. Beraz, gurean erabiltzeko mikrokomunitateetarako balio dezake. Esate baterako (eta moldaketak moldaketa, ze batzuk egin beharko lirateke derrigorrez) balio dezake lantegien planetarako, edo eskolen planetarako edo …
Burujabetzak berreskuratu
2020-04-12 // Etxealdia // Iruzkinik ez
Gaur ei da aberri eguna (ez dut asko maite nik egun hau, baina tira). Askoz maiteago dut burujabetza kontzeptua. Eta egun hau beste edozein bezain aproposa da burujabetza horiek berreskuratzeko lanean hasteko. Hortaz, konfinamenduan gaudela aprobetxatuta, eta Biziren ekimenean inspiratuta (gure bizitzaren jabetza berriz berreskuratzea esaten dute Bizikoek eta ni bat nator), tori 40 proposamen burujabetzak eskuratzen jarraitzeko, euskaraz eta euskaratik. Horra hor:
debekatu ditubaimendu ditu berriro, baina badira alternatibak: herrietako kontsumo taldeak, baserriko plaza webgunea, Kidekoop Bilbon, Labore dendak han eta hemen, eta abar.Gazte identitatea eraiki
2020-04-08 // Sailkatu gabea // Iruzkinik ez
Iruditzen zait larregi egiten dugula berba gauza batzuen inguruan eta gutxiegi beste batzuen inguruan. Larregi egiten dugu berba gazteei buruz, esaterako; eta, zehatzago esanda, gazte batzuek zergatik ez duten euskaraz egiten larregi aipatzen dugu. Eta, kontrara, oso gutxi aipatzen dugu gazte batzuek zergatik egiten duten berba euskaraz. Eta, horren harira, Miren Artetxek egin berri duen tesia oso interesgarria iruditzen zait (ez dut irakurri osorik, Berrian egin dioten elkarrizketatik tiraka ari naiz hau osatzen).
Miren Artetxek aztertu ditu bertso eskolen jiran dabiltzan Ipar Euskal Herriko 14 gazteren hizkuntza ibilbideak. Eta, gainera, horiek aztertu ditu begirada kualitatibo batekin. Eta aztertzen du zelan eraikitzen diren gazte identitateak eta identitate horietan zer-nolako garrantzia duten hizkuntza praktikek. Eta hori guztia antropologia feministaren bideetatik barrena eta betaurrekoekin.
Horiekin guztiekin hainbat ondorio atera du, baina nik honako hau azpimarratu dut bereziki:
Akabuan, galderak: zer beste bidetik jo dezakegu gazte identitate horiek euskaraz eraikitzeko? Zer bide eraiki behar dute gazteek eurek? Eta, noski, betiko legez, erantzunik ez.
Mudak Euskarabenturan
2020-04-06 // Sailkatu gabea // Iruzkinik ez
Birritan egin da Euskarabentura eta birritan hartu dut parte soziolinguistikari buruzko azalpenak ematen, Jone Goirigolzarrirekin batera. Eta birritan hauteman dut han batutakoen indarra, kemena eta eraldatzeko grina. Baina hori hauteman arren, horrek gerora zer ekarri duen jakitea falta zen.
Eta orain hori ere badugu. Izaro Arrutik egin du ikerketa horri buruz. Hizkuntza mudei buruzko ikerketa kualitatiboa egin du (ikerketa osoa hemen eta laburpena hemen). Ez dut ikerketa osoa aipatuko (luzeegi joko lukeelako), baina bai ekarri gura ditut ondorio batzuk:
Abiapuntu gisa, Arrutiren lanak EuskarAbentura elkarteak egindako lanketaren ondorioak baieztatzen ditu:
Horrez gain, bestelako ondorio hauek ere aurkezten ditu:
«Egoera honek hizkuntza ohiturak aldatzeko aukera ireki dezake»
2020-04-02 // Etxealdia // Iruzkinik ez
Garan egin dit elkarrizketa Iker Bizkarrek. Hona hemen elkarrizketaren lotura eta elkarrizketa jarraian.
Soziolinguistikan aditua da Txerra Rodriguez (Bilbo, 1977), eta «Argia»-n duen blogean hizkuntzaz, gizarteaz eta bien arteko harremanaz aritzen da. Txoko horretatik bota du, hain zuzen, egun hauetarako proposamena: hizkuntza ohiturak aldatzea.
Argia aldizkarian daukazun blogean proposamena egin berri duzu: etxeko harremanak estutu zaizkigun garai berezi honetan hizkuntza ohiturak aldatzea, eta “etxealdia” euskaraldia bihurtzea. Derrigorrezko egoera honek esparru honetan aukera bat ireki duela uste al duzu?
Nire ustez, bai. Egoera hau berezia da, aldaketa dakar, egunerokoa irauli du erabat eta, halakoetan, nire ustez, aukera egokiak zabaltzen dira egunero egiten ditugun gauzetatik aldentzeko. Hortaz, aukera bat egon daiteke ohitura batzuk aldatzeko eta nik proposatzen dudan ildotik etxeko hizkuntza ohitura batzuk aldatu eta esperimentatzeko.
Lehenik eta behin, gaiari buruz hitz egitea aholkatzen duzu; zehazki, zer egin nahi dugun zehaztea. Ezinbesteko abiapuntua al da hori gaizki-ulertuak ekiditeko?
Ohiturak ez dira aldatzen normalean gogoetatu barik. Pentsatu behar dugu zer gura dugun eta esplizitatu. Zorionez, hizkuntza ohiturak ez dira indibidualak, gutxienez bi pertsonaren artekoak dira. Beraz, nire ustez, berba egin behar da gaiari buruz, aipatuz zer ohitura dugun eta zer ohitura eduki nahiko genukeen.
Helburuak adostu eta errealista izateko beharra ere mahai gainean jartzen duzu. Zergatik?
Ohituren inguruan joera dugu jokaera maximalistekin aritzeko: hemendik aurrera dena egingo dugu euskaraz. Eta horren kontra ni ez naiz jarriko, baina, batzuetan, komeni da helburu txikiagoak jartzea eta progresiboak izatea. Helburu errealistagoak jartzea, alegia. Horiek izan daitezke abiapuntu, baina ahaztu barik azken helburua iraultza sakonxeagoa egitea izan daitekeela.
Gai honi buruz argitaratutako lanak irakurtzea ere proposatzen duzu. Zeintzuk gomendatuko zenituzke?
Askotan alderatzen da euskarara lerratzea tabakoa uztearekin. Tabakoa utzi nahi dutenek hainbat liburu irakurtzen dituzte, interneten aritzen dira blog eta bideoetan, lagunei eskatzen diete gomendiorik. Euskarara lerratu gura badugu, komeni da gaiaren inguruan idatzi dena ezagutzea. Zentzu horretan, nik batez ere liburu bi –“Irten hizkuntzaren armairutik” eta “Goza daiteke gehiago”, biak interneten eskuragarri daudenak– eta Soziolinguistika Klusterrak egin dituen ikerketak –batez ere, Eusle metodologia– gomendatuko nituzke, baita Emunek gai honen inguruan sarean duen kontsultorioa ere.
Etxeko harremanak estutu zaizkigu, baina egoera ez da erraza eta egun luze hauetan tentsio uneak sortzea normala izango da. Ez da egoera samurra. Honek ariketa hau zailtzea ekar lezake?
Egoera ez da samurra, ez, eta horrek zaildu lezake kontua, jakina. Baina, hala ere, denon hobe beharrez, ahalegindu behar gara etxeetan harreman osasuntsuagoak eraikitzen. Patxada eta lasaitasun hau aprobetxatu behar dugu gure artean bestelako harreman bide batzuk sortzeko eta, bide horretan, erabaki egokia izan daiteke geure buruari honen tankerako erronkak proposatzea. Hala ere, ez gara inozoak izan behar eta tentsio uneetan nik hizkuntza ohiturena baztertuko nuke, baina geroxeago berriro hartzeko.
Oraindik ez dakigu noiz, baina noizbait “etxealdia” bukatuko da. Bukatutakoan, ohitura berriei eustea eta etxean egindako lana lagunei eta gertukoei zabaltzea proposatzen duzu. Etxean egindakoa gero kanpora ateratzea zailagoa izango al da?
Nire ustez, ez; errazagoa izango da, batez ere, bi arrazoigatik. Batetik, ordurako esperimentatuta izango dugu ohitura aldaketa eta, logikoa denez, zenbat eta esperientzia handiagoa izan, orduan eta errazagoa da dena, hizkuntza ohituren aldaketan, kirolean edo bizitzako ia edozein esparrutan. Bestetik, hizkuntza ohiturak aldatzeari buruz han eta hemen egin diren ikerketetan frogatu da aldatzen zailenak diren ohiturak direla emozionalitate handia duten harremanetakoak. Hau da, zenbat eta lotura handiagoa izan, orduan eta zailagoa da ohitura aldatzea. Hortaz, etxekoekin ditugun harremanetan aldaketak egin baditugu, kanpoan errazagoa izango da ohitura horiek aldatzen joatea.
Esposizio denbora
2020-04-02 // Sailkatu gabea // Iruzkinik ez
Jurgen Meiseli elkarrizketa zoragarria egin dio Miel Anjel Elustondok Argian. Oso interesgarriak dira haurren hizkuntzen jabekuntzari buruz esaten dituenak. Oso. Eta aipatzen du kontzeptu bat, nire ustez oso iradokitzailea: esposizio denbora. Hau da, hizkuntza batean zenbateko esposizioa duen pertsona batek.
Eta horrek ekarri dit gogora egunerokoan behin baino gehiagotan erantzun behar izan dudan galdera bat: zenbat denbora behar du heldu batek euskara ikasteko? Hori galdetu eta erantzuna hasten da beti berba honekin: segun. Orain, nik uste dut erantzun zorrotzagoa eman ahal izango dudala: esposizio denboraren arabera. Zenbat eta esposizio denbora gehiago (eta trinkoago), orduan eta arinago, eta, jakina, alderantziz.
Sarritan ahaztu egiten zaigu hizkuntza bat ezin dela ikasi fisika edo kimika bezala, ezin dela ikasi natur zientziak edo geometria bezala. Ez. Hizkuntza bat, batez ere, praktika bidez ikasten da, egiten ikasten da, irakurtzen, entzuten, idazten eta berba egiten. Hizkuntza ikasteak, azken finean, zerikusi gehiago du ikasketa praktikoekin eta praktikatzen (eta hizkuntza horri zure bizitzan espazio bat edo batzuk aurkitzen) ikasten da. Eta horretan garrantzia du esposizio denborak (eta, ahal dela, kalitatezko esposizio denborak, ezta?). Eta ez hori bakarrik: esposizio horren trinkotasunak ere eragina du (ez da gauza bera euskara ikasten astean ordubete ematea 10 urtetan edo ordu horiek urte bakarrean pilatzea).
Beraz, esposizio denbora hori handitzera jo behar dugu, han eta hemen, eta etxealdia bada aukera ona, ezta?
Hemengoa, euskaraz, berritzailea
2020-03-31 // Sailkatu gabea // Iruzkinik ez
Konfinamendu egun hauetan, Hik Hasi aldizkariak Joxe Mari Auzmendiri buruz egin duen aldizkari ia monografikoa irentsi dut. Omenaldi zeharo interesgarria egin dutela iruditzen zait eta hori irakurtzera animatzen zaituztet (bi ogerleko gomendioa, beste behin).
Erreportaje horretan bada azpititulu bat azpimarratu nuela irakurri orduko: Hemengoa, euskaraz eta berritzailea. Iruditzen zait hiru berba horiek ondo baino hobeto islatzen dutela gure hiztun komunitatearen oraina eta geroa: Hemengoa, euskaraz eta berritzailea.
Iruditzen zait, gainera, etxealdi hau aprobetxatu behar dugula sormenerako (sormena ulertu adiera zabalean, ez nabil bakarrik kulturgintzaz, handik harago doa sormena, nire ustez). Eta geure buruak antolatzen jarraitu behar dugula, modu autonomoan. Izan ere, autonomia esperantza antolatzeko artea da (ez dakit non irakurri nuen, baina esaldia iltzatuta geratu zait). Autonomia baita prefiguraziorako tresna, etorkizuna aurresateko tresna. Autonomiaren indar utopikoa ez datza utopiaren formulazio berri batean, ezpada orainaldian duen sustraitzean, oraindik ez dena, baina dagoeneko hemen dagoelako.
Hortaz, iruditzen zait hiru berba horietatik abiatuta, zolatu behar ditugula harreman horizontal, autogestionatu eta prefiguratiboagoak. Baina, ahaztu barik, hemengoa, euskaraz eta berritzailea. Horiek baitira prefigurazio horren oinarriak. Eta ez dugu ahaztu behar benetako aldaketa soziala eguneroko praktika eta ariketetatik abiatzen dela. Praktika hori baita parametro, adierazle, helmuga eta proiektu.
Oharra: prefiguratibo erabili dut, baina gure hiztegietan gehiago erabiltzen da performatu aditza eta hari lotutako aditzondo eta abarrak.
Pareen artean #etxealdia
2020-03-30 // Etxealdia // Iruzkinik ez
Komunitatea egiten ari gara azken egunotan, komunitatea pareen artean. Eta ez, ez nabil han eta hemen sortu diren elkartasun sareei buruz, ez, baina horiek ere baditut gogoan (biba zuek!). Ez, euskarazko edukien sorkuntzari buruz ari naiz.
Badirudi, gainera, Gorka Juliok dioen bezala, jabetza intelektualari arrakala indartsu batzuk sortzen ari zaizkiola han eta hemen: askatu dituzte (egun hauetarako bada ere) bideo, kanta eta abarrak, liburu, ikerketa eta enparauak, …
Baina, nik batez ere nabarmenduko nuke zenbat material interesgarri ari den sortzen: .eus enpresa txikiei emandako doako aholkularitza, kultur sortzaileek emandakoak (Berriako sormen aretokoak, esate baterako), bertsoa online ikasteko baliabideak, Elhuyarrek haurrekin esperimentuak egiteko sortu dituztenak, zumba, yoga (hau edo beste hau) eta abarren klaseak (euskal dantzak ere), baserriko plaza webgunea, AEKk egin duen youtuberren zerrenda, bideo-joko iruzkinduak Game Erauntsiaren bidez, ikus-entzunezkoen sormenerako online formazioa, etxean sasoian mantentzeko baliabideak Uemaren eskutik, …
Nik nabarmenduko nuke, batez ere, hezkuntzan egiten ari diren lana: Jakindun (matematika, fisika eta kimika), ETBk ematen ari den programa (Bitartean, etxetik ikasten), gorputz heziketa etxean egiteko baliabideak, Kokoriko hezkuntza faktoria egiten ari den lana, Arrasateko Olgeta denda egiten ari den esfortzua, UEUk askatu duen IKTak eta konpetentzia digitalak liburua, mintzalasai egiten ari den esfortzua, … (aipagarria da ere Galizia aldean martxan jarri duten aulas galegas plataforma).
Ebaluatzen
2020-03-23 // Sailkatu gabea // Iruzkinik ez
Azken aldion, tesian murgil eta murgil ibili ostean, artikulu gutxik eragin didate zer pentsatua. Txillardegi sarietan irabazle izan den Miguel Galiciaren “Ebaluazioa: euskararen aldeko ekimenen labirintoan orientatzeko gakoa” irakurri dudan arte. Buruko hariak eta buruan txertatutako iltzeak ere mugitu dizkit, zeharo iradokitzailea iruditu zait eta zeharo baliagarria nire eguneroko lanean hobetzeko.
Izan ere, artikuluan Miguelek orain arte euskara planetan erabilitako ebaluazio irizpideak hankaz gora jartzen ditu. Bere berbetan esanda,
Berak, hain zuzen ere, kalitatezko irizpideak aldarrikatzen ditu (eta mahaigaineratzen ditu). Ze, kalitatea aintzat hartu barik, ez dago bereizterik zer den anekdotiko, hutsal, behin behineko edo funtsezko.
Kalitate hori zelanbait neurtzeko, fitxa bat proposatu egiten du egileak. Eta, horren arabera, irakurketa kualitatiboagoa eta kalitatezkoagoa egitea gure planen ebaluazioan:
Etxealdian euskarazko edukiak gehitu
2020-03-19 // Etxealdia // Iruzkinik ez
Egun aproposak dira hauek, antza, kontsumitzeko ez ezik, sortzeko ere. Hortaz, hemen gomendio sorta bat euskarazko edukiak gehitzeko egun hauetan. Gehiago baldin badituzu, esan eta gehituko ditut. Eskerrik asko!
1. Wikipedia: artikulu asko sortu daitezke wikipedian. Horretarako, baina, komeni da wikipediak berak emandako gomendioei jarraitzeko. Adibidez, hauek hezkuntzari lotuak. Horri lotuta, orain badago astia gure argazki zaharrak berrikusi eta horiek lizentzia librearekin igotzeko wikimediara: monumentuak, kaleak, etxeak eta abar.
2. Commonvoice: aukera ona izan daiteke proiektu honi bultzada potente bat emateko. Horretarako, esaldi laburrak grabatu behar dituzu edo, bestela, daudenak balioztatu.
3. Euskarazko edukiak sortzen ari dira hainbat eta hainbat irakasle: izan haur, lehen edo bigarren hezkuntzakoak, izan unibertsitatekoak edo euskaltegikoak. Horiek guztiak modu batera edo bestera eskegi beharko genituzke sarean, denon onurarako. Ez dugu ahaztu behar krisi honetatik ateratzeko bide emankor bat izan behar dela inteligentzia kolektiboa. Antolatu itzazue zuen buruak irakasleok eta askatu sortzen ari zareten materiala, euskararen komunitateak eskertuko dizue eta.
4. Ikus-entzunezko edukiak ere behar ditugu. Bideoak, youtuberrak edo dena delakoak. Ekimen politak egiten ari dira han eta hor, baina nire ustez, bada garaia aprobetxatzeko edukiak sortzeko: adibidez, euskarazko errezetak, edo euskarazko entrenamenduak egiteko klaseak (biba Aiaraldekoen zumba saioak!), edo euskarazko ipuinak, edo umorezko monologoak edo … (erabili garuna, laguna!).
5. Idatziz ere egin ditzakegu gauzak. Adibidez, Eneko Barberenak konfinamenduari lehioa ireki dio literatura blog baten bidez. Blogak sortu ditzakegu, edozeri buruzkoak eta abar. Horiek, gerora ere, iraungo dute.
6. Itzultzea ere bada denborapasa txukuna. Itzuli ahal ditugu wikipediako edukiak, edo ikus-entzunezkoen edukiak gero azpititulatzeko, edo software libreko programak edo … Hemen ere imajinazioa libre eta, gainera, taldean egiten bada Bermeon bezala, hobe.
7. Badakit Ttun ttun brigadakoak ari direla kantu berriak-edo sortzen (biba guek!). Sormen pausaturako parada ona da. Musika munduan gaur egun etxetik ia edozer sortu daiteke, zer esanik ez literaturan edo saiakeran edo … Sormena eta inteligentzia kolektiboak behar ditugu, orain seguruenik inoiz baino gehiago.
8. Askatu itzazue materialak: seguru hor nonbait dituzuela egindako ikus-entzunezkoak, edo antzerki obrak, edo musika, edo jolasak, edo dena delakoak. Askatzeko momentua da hauxe: libre jarri eta denon eskura (lizentzia libreekin eta plataforma libreetan, hobe!). Adibidez, Fermin Muguruza ari da youtubera igotzen bere diskografia eta bideografia osoa edo Farmazia Beltzakoak Hondamuinean komikia edo Tartean teatrokoek edo …