Azken bidalketak
- Valentziar Erkidegoan Atez Atekoa sustatzen duten udalen elkartea sortu dute
- OEITeko medikuek Asensio diputatuaren dimisioa eskatu dute, ETBn esandako irainengatik
- Aurrekoetxea doktorea, erraustegia justifikatu duena, Jaurlaritzako Osasun Publikoko zuzendari
- “Kazetariok: ondo informatu erraustegiaz” eskatu dute Rikardo Arregi Sarietan
- Ikerlan berria Britainia Handian: erraustegien karbono isurketa erraldoiak eta horien koste pagatu gabeak
Iruzkin berriak
- Iker(e)k Erraustegien aurkako protestak Bilbon atzo, Lasarte-Orian gaur eta asteburuan Zubietan bidalketan
- Mertxe Larrea(e)k Marseillako erraustegi inguruko elikagaietan ere dioxina topatu dute bidalketan
- Juan mari Iriondo(e)k Pisan (Italia) alarma piztu da bere erraustegiak minbiziak eragin dituela frogatu dutenean bidalketan
- Alberto M(e)k Pisan (Italia) alarma piztu da bere erraustegiak minbiziak eragin dituela frogatu dutenean bidalketan
- Tere(e)k Pisan (Italia) alarma piztu da bere erraustegiak minbiziak eragin dituela frogatu dutenean bidalketan
Artxiboak
- 2018(e)ko azaroa
- 2018(e)ko urria
- 2018(e)ko iraila
- 2018(e)ko uztaila
- 2018(e)ko maiatza
- 2018(e)ko apirila
- 2018(e)ko martxoa
- 2018(e)ko otsaila
- 2018(e)ko urtarrila
- 2017(e)ko abendua
- 2017(e)ko azaroa
- 2017(e)ko urria
- 2017(e)ko iraila
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko uztaila
- 2017(e)ko ekaina
- 2017(e)ko maiatza
- 2017(e)ko apirila
- 2017(e)ko martxoa
- 2017(e)ko otsaila
- 2017(e)ko urtarrila
- 2016(e)ko abendua
- 2016(e)ko azaroa
- 2016(e)ko urria
- 2016(e)ko iraila
- 2016(e)ko uztaila
- 2016(e)ko ekaina
- 2016(e)ko maiatza
- 2016(e)ko apirila
- 2016(e)ko martxoa
- 2016(e)ko otsaila
- 2016(e)ko urtarrila
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko urria
- 2015(e)ko iraila
- 2015(e)ko abuztua
- 2015(e)ko uztaila
- 2015(e)ko ekaina
- 2015(e)ko maiatza
- 2015(e)ko apirila
- 2015(e)ko martxoa
- 2015(e)ko otsaila
- 2015(e)ko urtarrila
- 2014(e)ko abendua
- 2014(e)ko azaroa
- 2014(e)ko urria
- 2014(e)ko iraila
- 2014(e)ko abuztua
- 2014(e)ko uztaila
- 2014(e)ko ekaina
- 2014(e)ko maiatza
- 2014(e)ko apirila
- 2014(e)ko martxoa
- 2014(e)ko otsaila
- 2014(e)ko urtarrila
- 2013(e)ko abendua
- 2013(e)ko azaroa
- 2013(e)ko urria
- 2013(e)ko iraila
- 2013(e)ko abuztua
- 2013(e)ko uztaila
- 2013(e)ko ekaina
- 2013(e)ko maiatza
- 2013(e)ko apirila
- 2013(e)ko martxoa
- 2013(e)ko otsaila
- 2013(e)ko urtarrila
- 2012(e)ko abendua
- 2012(e)ko azaroa
- 2012(e)ko urria
- 2012(e)ko iraila
- 2012(e)ko abuztua
- 2012(e)ko uztaila
- 2012(e)ko ekaina
- 2012(e)ko maiatza
- 2012(e)ko apirila
- 2012(e)ko martxoa
- 2012(e)ko otsaila
- 2012(e)ko urtarrila
- 2011(e)ko abendua
- 2011(e)ko azaroa
- 2011(e)ko urria
- 2011(e)ko iraila
- 2011(e)ko maiatza
- 2011(e)ko apirila
- 2011(e)ko martxoa
- 2011(e)ko otsaila
- 2011(e)ko urtarrila
- 2010(e)ko abendua
- 2010(e)ko azaroa
- 2010(e)ko urria
- 2010(e)ko iraila
- 2010(e)ko abuztua
- 2010(e)ko uztaila
- 2010(e)ko ekaina
- 2010(e)ko maiatza
- 2010(e)ko martxoa
- 2010(e)ko otsaila
- 2010(e)ko urtarrila
- 2009(e)ko abendua
- 2009(e)ko azaroa
- 2009(e)ko urria
- 2009(e)ko uztaila
- 2009(e)ko ekaina
- 2009(e)ko martxoa
- 2009(e)ko otsaila
- 2008(e)ko abendua
- 2008(e)ko azaroa
- 2008(e)ko urria
- 2008(e)ko iraila
- 2008(e)ko abuztua
- 2008(e)ko uztaila
- 2008(e)ko ekaina
- 2008(e)ko maiatza
- 2008(e)ko apirila
- 2008(e)ko martxoa
- 2008(e)ko otsaila
- 2008(e)ko urtarrila
- 2007(e)ko abendua
- 2007(e)ko azaroa
- 2007(e)ko urria
- 2007(e)ko iraila
- 2007(e)ko uztaila
- 2007(e)ko ekaina
- 2007(e)ko maiatza
- 2007(e)ko apirila
- 2007(e)ko martxoa
- 2007(e)ko otsaila
- 2007(e)ko urtarrila
- 201(e)ko iraila
- 201(e)ko uztaila
Kategoriak
- Afrika
- Aldundiak
- Amerika
- Araztegiko lohiak
- Arriskutsuak / Toxikoak
- Asia
- Atez Ateko komunitarioa
- Atez atekoa
- Atez Atekoaren alde
- Atez Atekoaren kontra
- Aurkezpenak
- Auto-konpostaketa
- Auzitegiak
- Auzolaneko konpostaketa
- Bankuak
- Batzar Nagusiak
- Berdiseinatu
- Berrerabilpena
- Bideoak
- Bilketa pneumatikoa
- Biometanizazioa
- Birziklajea
- Bizkaia
- Bost edukiontzi txipdunak
- Bost kontenedore
- Derrigorrezkoa edukiontzi txipdunetan
- Dokumentalak
- Dokumentuak
- Ekitaldia
- Eko Krog
- Ekonomia
- Elektronika
- Elikadura
- Enpresak
- Erakundeak
- Errausketa
- Errefusa
- Errefusategia
- Eskoriak
- Eslovenia
- Estatistika
- Estatu espainiarrean
- Etika
- Europa
- Europakoak
- Eusko Jaurlaritza
- Gaikako bilketa
- Galdeketa
- Galdera-erantzunak
- Garbigunea
- Gasifikazioa / Plasma / Pirolisia
- Gipuzkoa
- Gizarte eragileak
- Hedabideen jarrera
- Hegaztiak
- Iparraldea
- Iritziak / Adierazpenak
- Istripuak
- Izenak
- Jaurlaritza
- Jolasa
- Juan Kalparsoro
- Kitengela
- Konpondu
- Konpostaketa
- Kutsadura
- Lafarge
- Lau kontenedore
- Legeak
- Legebiltzarra
- Loturak
- Mankomunitateak
- Metanizazioa
- Nabarmendua
- Nafarroa
- Nafarroa
- Nafarroako Gobernua
- Nekazaritza
- Oinarrizkoa
- Ondakinak zenbakitan
- Orendain eredua
- Organikoa animaliei
- Osasuna
- Osinbeltz
- P
- Partzuergoa
- Plangintza
- Plastikozko zorroak
- Pneumatikoak
- Politikariak
- Porlan fabriketan
- Prebentzioa
- Sabotajea
- Sailkatugabeak
- Saria
- Sindikatuak
- Sistema mixtoa
- Swap
- TMB
- Txingudi
- Udalak
- Ustelkeria
- Zabalgarbi
- Zabortegia
- Zero Waste Europe
- Zero Zabor
- Zestoa
- Zigorrak
- Zorra
- Zubieta
Vilassar de Mar-eko enbaxada, Intzineradoraren aldekoen “konejua” Usurbilgo erreferendum bezperan
Atalak: Errausketa, Gipuzkoa
Hamaikabat! alderdiaren eskutik Kataluniako Vilassar de Mar-eko udal agintariak etorri dira Usurbilera eta Hernanira Atez Atekoaren kontrako kanpaina egitera. Prentsak kobertura zabala eman dio. Hemen biltzen ditugu prentsak publikatu dituenak, eta Usurbilgo Atez Ate Dudipe! plataformak bisitaz egin duen gogoeta.
«Birziklatzearen esklabo» (Berria)
Joaquim Ferrer Vilassar de Mareko alkatea Usurbilen izan da, Hamaikabatek gonbidatuta, atez ateko bilketa zergatik baztertu duten azaltzeko.
A. S.
Usurbil
Herritarrak ezin dira zaborraren menpe bizi. Ezin dira birziklatzearen esklabo izan». Hori izan da Vilassar de Mar herriko (Bartzelona, Herrialde Katalanak) egungo udal gobernuaren arrazoi nagusietako bat atez ateko zabor bilketa bertan behera utzi eta bost edukiontzien sistema indarrean jartzeko. Herritarren bizi-kalitatea «hobetu» nahi izan dutela dio Joaquim Ferrer alkateak, «zabor bilketak ezin baititu herritarren eguneroko ohiturak aldarazi». «Gehiegi eskatzea da zaborraren menpe bizi behar izatea».
Juan Lopez Uralde Greenpeaceko buruaz gain, kanpoko beste erakunde bateko ordezkaria izan zen atzo Usurbilen: Joaquim Ferrer Vilassar de Marko alkatea, Hamaikabatek gonbidatuta.
Herri horretan 2003. urte amaieran hasi ziren zaborra atez ate biltzen, PSC eta ERC udal gobernuko kide zirela. Azken udal hauteskundeetan, ordea, CiUk gehiengoa lortu, eta sistema hori bertan behera utzi zuen, «sistema garestia eta zikina» izateagatik. Sistemak emaitza ikusgarriak lortzen dituela aitortu zuen atzo, «derrigorrean birziklatu behar delako», baina datu horien atzean «herritarren ezinegona» ezkutatzen zela esan zuen: «Herriko giroa asaldatu egin zen».
«Arazo ekonomikoak» eragin zituela esan zuen. Haren arabera, hasieran milioi bat euroko aurrekontua aurreikusi zuten, baina herritarrak gustura uzteko moduko zerbitzua eskaintzeko, diru gehiago behar zen: «Bikoitza, eta Udala asko zorpetu zen». Beste arrazoi batek pisu handiagoa izan zuen erabakian. «Herritarrek euren bizitza ohiturak aldatu behar izan zituzten, eta hori gehiegizkoa iruditzen zaigu». Gainera, ez zuten «zabor poltsez beteriko herria» eduki nahi.
Gainera, atez atekoarekin «zaborraren turismoa» deritzon arazoa sortu zela esan zuen, hau da, herritarrek beste herri batzuetara eramaten zuten zaborra. Orain lehen baino %7 zabor gehiago biltzen omen dute.
Bost edukiontzien sistemarekin, ordea, «pozik» daude. Aldaketa «onerako» izan da, eta «berdintsu» birziklatzen dute -%53-, izan ere, haren esanetan, atez atekoarekin datuak «manipulatu» egin zituzten. «Ez da erreala %70 birziklatzen zela».
Orain herritarren eguneroko bizitza «hobetu» dutela uste du. «Zentzuz jokatu behar dugu, birziklatzearekin hainbesteko lotura izan gabe».
«Salbuespena da»
Usurbilgo Atez Ate Dudipe bilguneak, ordea, beste iritzi bat plazaratu du herri horretan gertatu denaren inguruan. Euren esanetan, «salbuespena» da, eta atez atekoak ondo funtzionatzen du Herrialde Katalanetan eta munduan zehar. «Atez atekoa martxan jarri eta atzera egin duen herri bakarretakoa izan da». Talde horren esanetan, Vilassar de Marren «presioak» izan ziren atez ateko sistema kentzeko. «Berehala hasi ziren Mataroko errauste plantaren hirugarren labe berria eraikitzeaz hitz egiten».
-o-o-o-
Joaquim ferrer tamayo alcalde de vilassar de mar (barcelona)
“El sistema de recogida ‘puerta a puerta’ convierte a los ciudadanos en esclavos de la basura” (Noticias de Gipuzkoa)
Tras varios años en los que la basura de Vilassar de Mar (Barcelona) se recogía a domicilio, Joaquim Ferrer decidió implantar los cinco contenedores al acceder a la alcaldía. Según defiende, entre otras consideraciones, el coste económico del ‘puerta a puerta’ era “inasumible”
Usurbil. Ferrer mantuvo ayer un encuentro con los periodistas en Usurbil invitado por Hamaikabat y la plataforma ciudadana contraria al puerta a puerta, días antes de que se celebre la consulta sobre el sistema que prefieren los vecinos.Incide en que la recogida a domicilio creó una “esclavitud del reciclaje” en Vilassar de Mar.
Te obligaban a sacar la basura desde las 20.00 a las 22.00 horas. El lunes tocaba orgánica, el martes envases… y te convertías en esclavo de la basura. Te la guardabas en casa, la gestionabas tú y estabas pendiente de cuándo pasaba el camión, por un criterio que no se adaptaba a tus costumbres de consumo. Lo que más nos preocupaba es que la gente tuviese que cambiar sus hábitos de vida, cuando las tareas de reciclaje se pueden hacer de otra manera. Además, ya que la gente hace el esfuerzo de reciclar, la cuestión es ponérselo fácil. Con los contenedores, todo resulta más fácil.
¿Qué modelo de ciudad se creó con este sistema?
Con el puerta a puerta, la calidad de vida salía perjudicada. Además, el tener bolsas de basura por la noche en la calle no daba una buena imagen del municipio. Preferíamos tener las calles limpias, controladas. Si había alguien que no llegaba a tiempo a la recogida, la dejaba en la calle; los puntos de emergencia eran auténticos vertederos.
¿Con los cinco contenedores se han solucionado esos problemas?
Al menos se han minimizado. En todo caso, tú sigues siendo responsable de reciclar. Cualquier sistema exige la colaboración de la ciudadanía, pero como mínimo la imagen de la ciudad mejora. La Administración establece la frecuencia de recogida para los contenedores, de modo que minimizas el problema, ya que las bolsas no están en la calle todos los días.
¿Qué balance hace de los resultados?
Los dos últimos años del puerta a puerta arrojaron prácticamente las mismas cifras que las que han dejado los cinco contenedores en los últimos meses. Estamos hablando de porcentajes de recogida selectiva de entre el 43% y el 45%, los años en los que el puerta a puerta se dimensionó con cierta normalidad. Es verdad que en su máximo apogeo se llegó al 53%, pero con un coste que era inasumible y una gran tensión social. En todo caso fue una opción política decidir si estamos dispuestos a asumir un determinado coste. Ese equilibrio es lo que hemos conseguido con los cinco contenedores.
Reconoce, sin embargo, que ningún sistema es perfecto. ¿Cómo inclinarse por una opción u otra?
Cada población es un mundo. Desde un punto de vista cultural, no todas las sociedades son iguales; tampoco a nivel de construcción. Una tipología de edificios más verticales conlleva unos problemas. A lo mejor, el puerta a puerta sirve en municipios pequeños de 1.000 ó 2.000 habitantes, donde puede dar resultados más óptimos, pero hay que analizarlo en un saco más global. ¿Es bonito un casco antiguo con bolsas por la calle o palos? Hay que buscar un equilibrio para adaptarlo lo máximo posible a tu gente. E intentar ponérselo lo más fácil posible. Si al final consigues unos resultados más o menos óptimos, podemos discutir si por un 5% más de material reciclado merece la pena la implantación del puerta puerta.
¿Las instituciones no deben hacer más pedagogía en materia de reciclaje?
Por supuesto. Sobre todo para explicar a la gente lo que supone el reciclaje. Hay que insistir en que -como hacíamos antes- no podemos tirar toda la basura al contenedor. A su vez, debemos ser realistas y reconocer que no nos queda otro remedio que quemar una parte de los residuos, porque de momento no se ha inventado otro sistema. Y no machacar a los pueblos pequeños que cumplen su papel, sin olvidar que la pelota está en el tejado de las grandes ciudades. ¿Si Donostia no recicla, de qué sirve que lo haga Usurbil?
¿Qué opina de que el “puerta a puerta” se implante en Hernani, un municipio similar a Vilassar de Mar?
Podrían repetirse los mismos errores que se produjeron en Vilassar de Mar, porque la tipología de la ciudad y el volumen de población es muy parecida.
-o-o-o-
«El puerta a puerta convierte las papeleras en contenedores» (Diario Vasco)
El alcalde catalán explica la experiencia fracasada en su ciudad
23.02.10 – 02:30 –
JAVIER GUILLENEA | SAN SEBASTIÁN.
El sistema de recogida de residuos puerta a puerta sirve, según el alcalde de Vilassar de Mar, Joaquim Ferrer, para convertir «las papeleras en contenedores siempre llenos donde la gente deja bolsas de basura». Además, ha servido también para crear el término «turismo de la basura», que consiste en que habitantes de la localidad donde se lleva a cabo la experiencia optan por dejar sus residuos en otros pueblos.
«Algunos pueblos vecinos colocaron policías junto a los cada vez más sobrecargados contenedores», afirmó ayer Ferrer en Usurbil, municipio al que acudió invitado por Luis Mari Ormaetxea, concejal de Hamaikabat, y Pedro María Ibarra, miembro de la Plataforma por una recogida selectiva y racional de las basuras .
El alcalde resumió lo ocurrido en la localidad catalana, donde a finales de 2003 se implantó el sistema puerta a puerta. La experiencia, puesta en marcha por el gobierno municipal de PSC y ERC, concluyó a mediados de 2008, cuando CiU se hizo con la mayoría en la corporación. Ferrer (CiU) explicó ayer los resultados de un sistema que sólo consiguió imponer entre los habitantes de la ciudad «la esclavitud del reciclaje».
Durante su explicación, el alcalde aseguró que las estimaciones iniciales en Vilassar de Mar hablaban del 70% reciclado durante el primer año, cuando «lo cierto es que se llegó al 54%». Estas cifras, afirmó, descendieron en 2006 y 2007 hasta el 43% y el 45%, respectivamente.
Los números tampoco encajaron cuando se vio que el sistema generaba nuevas necesidades y los recursos que se habían destinado a su mantenimiento eran insuficientes en una ciudad de 20.000 habitantes y con un predominio de edificios verticales. La lentitud de la recogida puerta a puerta hacía que durante gran parte del día hubiera en las calles camiones de basura, «lo que cambió el paisaje urbano». Se destinaron a este cometido 65 personas y el presupuesto inicial se disparó. El coste final del sistema ascendió a los cuatro millones, «algo económicamente insostenible».
Hábitos de vida
Según Ferrer, la experiencia provocó un «malestar latente» en muchas personas que vieron cómo «la basura modificaba sus hábitos de vida». «No es normal que un ciudadano tenga que estar pendiente de a qué hora pasa el camión para dejar la basura, de qué es lo que tiene que separar y cómo debe hacerlo. Las instituciones -añadió- no deben generar problemas y en nuestro caso lo que se hacía era traspasar el problema de la recogida de basura a la población».
Un ejemplo de este trasvase de preocupaciones es el hecho de que para evitar malos olores y en espera de que llegara el día de deshacerse de la basura, algunos ciudadanos llegaban a envolver los restos del pescado en papel de aluminio y meterlos en el congelador.
El alcalde de Vilassar de Mar, que poco antes había recorrido las calles de Usurbil, señaló que había visto «postes con cubos de basura llenos a unas horas en las que no debían estar así». «Esa era la imagen, y eso significa repetir el mismo error que en nuestra ciudad», añadió.
Ferrer insistió en que él es partidario del reciclaje, aunque con un sistema diferente. «Quizá estamos magnificando el reciclaje y deberíamos exigir a las instituciones que expliquen lo que están haciendo. No todo es trigo limpio, mover basura es un gran negocio», dijo.
Luis Mari Ormaetxea, por su parte, rechazó los porcentajes de reciclaje facilitados por el Ayuntamiento de Usurbil. El concejal de Hamaikabat aseguró que la tasa real no es del 86%, sino que oscila entre el 46% y el 50%. «En 2008 se recogieron 2.800 toneladas y el año pasado mil toneladas menos», afirmó. el edil.
-o-o-o-
Joaquim Ferrer: «Vilassar de Mar-en zaborraren esklabu bihurtu ginen ia» (Hernaniko Kronika)
Atzo Hernanin izan ziren Vilassar de Mar-eko Alkatea, ingurumen zinegotzia eta hirigintza zinegotzia. Vilassar de Mar herrian Atez Atekoa egiten zuten 2008ra arte.
2010/02/23 – Asteartea
Vilassar de Mar-eko Alkatea, Joaquim Ferrer, eta bi zinegotzi izan ziren atzo Hernanin, eta Atez Atekoari buruz hitz egin zuten, prentsarentzat. Vilassar de Mar Kataluiniako herria da, eta 2008ra arte Atez Ateko sistema zerabilkiten zaborrak kudeatzeko. 2008an CIUk irabazi zituen hauteskundeak, eta sistema aldatu egin zuten. Gaur egun bost kontenedore dituzte, eta Alkatearen esanetan, «momentuz, askoz sistema egokiagoa dela uste dugu, bai ekonomikoki eta sozialki».
Joaquim Ferrer (Alkatea), Joan Roca (ingurugiro zinegotzia) eta Desiderio Camino (hirigintza zinegotzia) etorri ziren atzo Hernanira, Hamaikabat taldeak gonbidatuta, eta Usurbilera egin duten bisita aprobetxatuta. Ferrer-en iritziz, Vilassar de Mar herrian bi arazo pilatu ziren Atez Atekoa martxan jarri zenetik: batetik ekonomikoa eta bestetik soziala.
«Ekonomikoki ia eraman ezina bihurtu zen; 11 langile aurreikusita zeuden, eta momentu batzuetan 64 langile behar izan ziren. Azkenean, Udalak kontratatua zeukan enpresak pleitoa sartu zion Udalari, 2.000.000 eurokoa». «Sozialki berriz, ia zaborraren esklabu bihurtu ginen. Zaborra pilatuta kalean eta etxean, norbaitek ireki egiten dizu zaborra, zer bota duzun kontrolatzeko. Jendeak ondoko herrietara eramaten zuen zaborra». Erraustegiari buruz galdetuta, Ferrer-ek garbi dauka, erraustegia behar beharrezkoa dela gaur egun. Vilassar de Marren %53 birziklatzera iritsi omen ziren Atez Atekoarekin, eta gaur egun dituzten 5 kontenedoreekin %45-48ra iristen omen dira. «Modu batera edo bestera, erraustegia beharrezkoa da. Egia da Atez Atekoarekin jendeak bereizten ikasi zuela, eta guk hori aprobetxatu dugula, baina lehen ondoko herrietara eramaten ziren 500.000 kilo zabor orain herrian botatzen direla ere bai». Ferrer-en ustez, pentsatu behar da zein bizitza kalitate eta herri modu nahi dugun. Vilassar de Mar-en horrek pisu haundia izan omen zuen, Udala eskuz aldatzeko.
-o-o-o-
Vilassar salbuespena da Katalunian eta mundu osoan (Dudipe!)
Atez Atekoak ondo funtzionatzen du Katalunian, Balear uharteetan, Italian, AEBetan eta mundu osoan.
Usurbilgo herritarrok herri galdeketa bidez gure hondakinak kudeatzeko sistema hautatu behar dugun honetan, atez ateko bilketaren aurka dagoen alderdi eta plataformak Herrialde Katalanetako Vilassar herriaren adibidea atera du postre moduan, zenbait komunikabideren konplizitatearekin espektakulua antolatzeko. Baina Vilassar salbuespena da Katalunian eta mundu osoan.
Horren aurrean honakoa adierazi nahi dugu:
1. Katalunian 85 herritan egiten da atez atekoa. Tamaina guztietako herriak dira bilketa modu honen bidez hondakinak kudeatzen dituztenak. Horien artean badira Usurbil baino txikiagoak direnak, baina baita Usurbilen bost halako tamainakoak ere. Balear uharteetan berriz, 40 herritik gora ari dira atez ate hondakinak biltzen.
2. Gauza bera esan dezakegu Italiaz, AEBtaz edo Kanadaz. Italian, esaterako, Raccolta Differenziata dei Rifiuti deitzen dena 1.000 herritan egiten da, txikietan bezala Monzaren antzera 105.000 biztanle edo gehiago dituzten hiri handietan. Gainera, mundu osoan da ezaguna ingelesez “Door-to-door” deitzen dutena.
3. Vilassar salbuespena da Katalunian eta mundu osoan. Atez atekoa martxan jarri eta atzera egin duen herri bakarretakoa da.
Vilassarren sekulako presioak izan ziren atez ateko sistema
kentzeko. Sistema zaharrera itzuli ondoren, herrian milaka
sinadura bildu ziren Atez atekoa berrezartzeko, eta ez zaie
kasurik egin. Ez eta Usurbilen kasuan bezala kontsultarik ere.
4. Egun, bosgarren edukiontzia eta guzti, emaitza ezin kaxkarragoak lortzen dituzte atez atekoarekin lortzen zituztenekin alderatuta, eta zer esanik ez Usurbilgo datuekin gonbaratuz gero. “Kasualitatez”, Vilassarren Atez Atekoa kendu eta berehala hasi ziren Mataroko erraustegiaren hirugarren labe berria eraikitzeaz hitz egiten. Honetaz guztiaz informazioa nahi duenak Vilassarreko Atez Atekoaren aldeko plataformak duen blogean begiratu besterik ez dauka. (www.endefensadelpap.blogspost.com)
5. Gure ustez, espektakulu batekin gezur haundi bat estali nahi dute: edukiontzien sistemak ez ditu Atez Atekoak lortzen dituen birziklapen mailak lortzen Eta horretarako ez dago Herrialde Katalanetako adibideetara jo beharrik: etxean dauzkagu frogak, Gipuzkoan bertan.
6. Errespetu osoa diegu Gipuzkoako herrietan hondakin organikoak bosgarren edukiontzira eramaten dituzten familia boluntarioei. Borondate onez ari dira eta euren ahalegina txalotzen dugu. Baina herriak osorik hartuta oso gutxi dira pertsona horiek, herritarren % 14, eta portzentai horrekin herriko zaborren estadistika nekez aldatzen dute. Horixe da, hain zuzen, erraustegia bultzatzen duten indarrek nahi dutena: ingurumenaz kanpaina politak egin, baina
hondakin gehienak errauste plantan kixkali.
7. Bosgarren edukiontzia emaitzen aldetik porrot hutsa izan da. Aretxabaleta, Azkoitia, Azpeitia, Zumaia, Zarautz eta Amara Berrin (guztien artean 87.000 biztanle), sekulako kanpainak egin arren, biztanleen %14k besterik ez du parte hartu. Erraz ulertzeko adibide bat jartzearren, Aretxabaleta Usurbilen antzeko biztanle kopurua duen herria da. (6.500 biztanle), eta hilean 5.000 kilo organiko biltzen ari da, Usurbilen 40.000 kilo biltzen diren bitartean.
8. Bukatzeko, gutun honekin gure animoak bidali nahi dizkizugu zuri, herri galdeketan zure iritzia eta erabakia azaltzera deitua zauden Usurbilgo herritar horri. Lan handia egin dugu azken urteotan guztion artean eta lortu ditugun emaitzak hor daude. Inguruko herrietan ere begira dauzkagu, Usurbilgo adibidearekin ikusi baitute erraustegirik gabeko alternatiba osasungarri, merkeago eta
errezagoa posible dela. Maiatzean jarriko dute Atez Atekoa martxan Hernanin eta Oiartzunen. Herri gehiago datoz atzetik. Bestalde, gero eta alderdi, herri eta erakunde gehiagok azaldu dute ados daudela Usurbilek Zubietako errauste plantarentzako proposatutako sei urteko moratoriarekin. Urrats handiak egin ditugu Usurbilen
eta harro egoteko arrazoiak ditugu.