Azken bidalketak
- Valentziar Erkidegoan Atez Atekoa sustatzen duten udalen elkartea sortu dute
- OEITeko medikuek Asensio diputatuaren dimisioa eskatu dute, ETBn esandako irainengatik
- Aurrekoetxea doktorea, erraustegia justifikatu duena, Jaurlaritzako Osasun Publikoko zuzendari
- “Kazetariok: ondo informatu erraustegiaz” eskatu dute Rikardo Arregi Sarietan
- Ikerlan berria Britainia Handian: erraustegien karbono isurketa erraldoiak eta horien koste pagatu gabeak
Iruzkin berriak
- Iker(e)k Erraustegien aurkako protestak Bilbon atzo, Lasarte-Orian gaur eta asteburuan Zubietan bidalketan
- Mertxe Larrea(e)k Marseillako erraustegi inguruko elikagaietan ere dioxina topatu dute bidalketan
- Juan mari Iriondo(e)k Pisan (Italia) alarma piztu da bere erraustegiak minbiziak eragin dituela frogatu dutenean bidalketan
- Alberto M(e)k Pisan (Italia) alarma piztu da bere erraustegiak minbiziak eragin dituela frogatu dutenean bidalketan
- Tere(e)k Pisan (Italia) alarma piztu da bere erraustegiak minbiziak eragin dituela frogatu dutenean bidalketan
Artxiboak
- 2018(e)ko azaroa
- 2018(e)ko urria
- 2018(e)ko iraila
- 2018(e)ko uztaila
- 2018(e)ko maiatza
- 2018(e)ko apirila
- 2018(e)ko martxoa
- 2018(e)ko otsaila
- 2018(e)ko urtarrila
- 2017(e)ko abendua
- 2017(e)ko azaroa
- 2017(e)ko urria
- 2017(e)ko iraila
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko uztaila
- 2017(e)ko ekaina
- 2017(e)ko maiatza
- 2017(e)ko apirila
- 2017(e)ko martxoa
- 2017(e)ko otsaila
- 2017(e)ko urtarrila
- 2016(e)ko abendua
- 2016(e)ko azaroa
- 2016(e)ko urria
- 2016(e)ko iraila
- 2016(e)ko uztaila
- 2016(e)ko ekaina
- 2016(e)ko maiatza
- 2016(e)ko apirila
- 2016(e)ko martxoa
- 2016(e)ko otsaila
- 2016(e)ko urtarrila
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko urria
- 2015(e)ko iraila
- 2015(e)ko abuztua
- 2015(e)ko uztaila
- 2015(e)ko ekaina
- 2015(e)ko maiatza
- 2015(e)ko apirila
- 2015(e)ko martxoa
- 2015(e)ko otsaila
- 2015(e)ko urtarrila
- 2014(e)ko abendua
- 2014(e)ko azaroa
- 2014(e)ko urria
- 2014(e)ko iraila
- 2014(e)ko abuztua
- 2014(e)ko uztaila
- 2014(e)ko ekaina
- 2014(e)ko maiatza
- 2014(e)ko apirila
- 2014(e)ko martxoa
- 2014(e)ko otsaila
- 2014(e)ko urtarrila
- 2013(e)ko abendua
- 2013(e)ko azaroa
- 2013(e)ko urria
- 2013(e)ko iraila
- 2013(e)ko abuztua
- 2013(e)ko uztaila
- 2013(e)ko ekaina
- 2013(e)ko maiatza
- 2013(e)ko apirila
- 2013(e)ko martxoa
- 2013(e)ko otsaila
- 2013(e)ko urtarrila
- 2012(e)ko abendua
- 2012(e)ko azaroa
- 2012(e)ko urria
- 2012(e)ko iraila
- 2012(e)ko abuztua
- 2012(e)ko uztaila
- 2012(e)ko ekaina
- 2012(e)ko maiatza
- 2012(e)ko apirila
- 2012(e)ko martxoa
- 2012(e)ko otsaila
- 2012(e)ko urtarrila
- 2011(e)ko abendua
- 2011(e)ko azaroa
- 2011(e)ko urria
- 2011(e)ko iraila
- 2011(e)ko maiatza
- 2011(e)ko apirila
- 2011(e)ko martxoa
- 2011(e)ko otsaila
- 2011(e)ko urtarrila
- 2010(e)ko abendua
- 2010(e)ko azaroa
- 2010(e)ko urria
- 2010(e)ko iraila
- 2010(e)ko abuztua
- 2010(e)ko uztaila
- 2010(e)ko ekaina
- 2010(e)ko maiatza
- 2010(e)ko martxoa
- 2010(e)ko otsaila
- 2010(e)ko urtarrila
- 2009(e)ko abendua
- 2009(e)ko azaroa
- 2009(e)ko urria
- 2009(e)ko uztaila
- 2009(e)ko ekaina
- 2009(e)ko martxoa
- 2009(e)ko otsaila
- 2008(e)ko abendua
- 2008(e)ko azaroa
- 2008(e)ko urria
- 2008(e)ko iraila
- 2008(e)ko abuztua
- 2008(e)ko uztaila
- 2008(e)ko ekaina
- 2008(e)ko maiatza
- 2008(e)ko apirila
- 2008(e)ko martxoa
- 2008(e)ko otsaila
- 2008(e)ko urtarrila
- 2007(e)ko abendua
- 2007(e)ko azaroa
- 2007(e)ko urria
- 2007(e)ko iraila
- 2007(e)ko uztaila
- 2007(e)ko ekaina
- 2007(e)ko maiatza
- 2007(e)ko apirila
- 2007(e)ko martxoa
- 2007(e)ko otsaila
- 2007(e)ko urtarrila
- 201(e)ko iraila
- 201(e)ko uztaila
Kategoriak
- Afrika
- Aldundiak
- Amerika
- Araztegiko lohiak
- Arriskutsuak / Toxikoak
- Asia
- Atez Ateko komunitarioa
- Atez atekoa
- Atez Atekoaren alde
- Atez Atekoaren kontra
- Aurkezpenak
- Auto-konpostaketa
- Auzitegiak
- Auzolaneko konpostaketa
- Bankuak
- Batzar Nagusiak
- Berdiseinatu
- Berrerabilpena
- Bideoak
- Bilketa pneumatikoa
- Biometanizazioa
- Birziklajea
- Bizkaia
- Bost edukiontzi txipdunak
- Bost kontenedore
- Derrigorrezkoa edukiontzi txipdunetan
- Dokumentalak
- Dokumentuak
- Ekitaldia
- Eko Krog
- Ekonomia
- Elektronika
- Elikadura
- Enpresak
- Erakundeak
- Errausketa
- Errefusa
- Errefusategia
- Eskoriak
- Eslovenia
- Estatistika
- Estatu espainiarrean
- Etika
- Europa
- Europakoak
- Eusko Jaurlaritza
- Gaikako bilketa
- Galdeketa
- Galdera-erantzunak
- Garbigunea
- Gasifikazioa / Plasma / Pirolisia
- Gipuzkoa
- Gizarte eragileak
- Hedabideen jarrera
- Hegaztiak
- Iparraldea
- Iritziak / Adierazpenak
- Istripuak
- Izenak
- Jaurlaritza
- Jolasa
- Juan Kalparsoro
- Kitengela
- Konpondu
- Konpostaketa
- Kutsadura
- Lafarge
- Lau kontenedore
- Legeak
- Legebiltzarra
- Loturak
- Mankomunitateak
- Metanizazioa
- Nabarmendua
- Nafarroa
- Nafarroa
- Nafarroako Gobernua
- Nekazaritza
- Oinarrizkoa
- Ondakinak zenbakitan
- Orendain eredua
- Organikoa animaliei
- Osasuna
- Osinbeltz
- P
- Partzuergoa
- Plangintza
- Plastikozko zorroak
- Pneumatikoak
- Politikariak
- Porlan fabriketan
- Prebentzioa
- Sabotajea
- Sailkatugabeak
- Saria
- Sindikatuak
- Sistema mixtoa
- Swap
- TMB
- Txingudi
- Udalak
- Ustelkeria
- Zabalgarbi
- Zabortegia
- Zero Waste Europe
- Zero Zabor
- Zestoa
- Zigorrak
- Zorra
- Zubieta
Errauste plantaren inguruko iritziak (urriaren 3tik 19ra)
Atalak: Sailkatugabeak
“Hitzarmenen haustura” analisia plazaratu du Iñaki Petxarromanek “Berria”n. Usurbilgo EAko
alkate ohi eta gaur Gipuzkoako Batzar Nagusietako presidenteorde den Luis Mari Ormaetxeak “El Consistorio de Usurbil asume la incineración” iritzi ironikoa publikatu du. “Usurbilgo EAren manipulazioa errausgailuari buruz ” erantzun dio Usurbilgo Aralarreko ordezkari Jose Ramon Furundarenak “Noticias de Gipuzkoan”. Errenteriako EAE-ANVko Santi Angulo zinegotziak “Ez zaborrik, ez gezurrik zabortegian ” plazaratu du “Berria” egunkarian. “Noticias de Gipuzkoa”n Zubietako
errauste plantaren proiektuak kaltetutako auzotarren ordeakari Edorta Jimenezek idatzi du ” Incineradora: espectáculo trágico “. Eguzki taldeko Josu Mitxelenak plazaratu du “Berria” egunkarian: “Eragotzi, inposatzeko “. Josu Mitxelena Lakarrak “Noticias de Gipuzkoa”n idatzi du: “Carta abierta al Sr. Buen sobre el vertedero “.
Hitzarmenen haustura (Berria 2007-10-04)
Iñaki petxarroman
Aurreko legealdian Gipuzkoako Foru Aldundiak, zazpi mankomunitatek eta Donostiako Udalak hartutako hitzarmenen hausturaren irudi grafikoa izan da San Markosko zabortegia adostutako egunean itxi ez izana. Urola Kosta, Urola Erdialdea eta Sasietako mankomunitateek ez diote baimenik
eman San Markosi orain arte jasotzen ari diren -%50- baino zabor gehiago hartzeko, eta zaborra Errenteriara eramaten jarraitzea beste biderik ez du izan mankomunitate horrek.
Urola Kostak, Urola Erdialdeak eta Sasietak EAE-ANV eta EB estutu nahi izan dituzte, zabortegia irekita uzteak kontraesanak eta herritarren haserreak eragingo dituela jakinda. Baina, ohartuta edo ohartu gabe, aurreko legealdian hitzartutakoak bertan behera utzi dituzten lehenak izan dira. Izan ere, konpromisoen lehen urratsa San Markos ixtea zen; ondoren beste hiru zabortegiak ixtea; eta, azkenik, errauste planta egitea. EAE-ANV eta EBri leporatu diete konpromisoak ez betetzea, errauste plantaren aurka agertu direlako. Baina, oraingoz, adierazpenak baino ez dira izan haienak. Sasieta, Urola Kosta eta Urola Erdialdearena, berriz, erabakia izan da.
Gipuzkoako hondakinen kudeaketaren arazoak elkarrekin talka egitera doazen bi trenen arteko
irudiaren antza du gero eta gehiago. Errauste plantaren aldekoek ez dute asmorik atzera egiteko. Aurkakoek ere ez. Hurrengo egunetan Gipuzkoako Hondakinen Partzuergoa osatuko da, eta ezadostasunak gero eta nabariagoak izango dira.
Baina mankomunitate bakoitzak eskuduntza du bere zaborren kudeaketa erabakitzeko. Eta San Markosek erabakitzen badu, esan duen legez, ez duela errauste plantarik egingo, ez du zertan egin. Baina Donostiaren babesa edo konplizitatea beharko du horretarako.
Egoeraren giltza hiriburuko Udalaren esku dago. Odon Elorzak ken diezaieke EB eta EAE-ANVri San Markosko gehiengoa. Edo babes ditzake plan alternatiboa garatzen. Eta plan alternatiboa martxan
jarri eta emaitza onak emanez gero, zaildu egingo luke errauste planta bat egitea herrialdean. EAJk eta EAk badakite, eta horregatik ari dira, etengabe, Elorzaren ardura azpimarratzen.
El Consistorio de Usurbil asume la incineración (“Noticias de Gipuzkoa, 2007-10-03)
Luis Mari Ormaetxea Santsiñena. Ex alcalde y actual concejal de Eusko Alkartasuna en Usurbil.
La cuestión de la gestión de los residuos, y en concreto la incineradora, es un tema muy sensible en Usurbil. No en vano, los actuales miembros del gobierno del municipio -ANV y Aralar- han basado sus resultados electorales en dicha cuestión. Lo que menos esperábamos, los que hemos tenido que torear esta cuestión, es que en apenas tres meses desde que se conformara el nuevo gobierno se iba a dar un giro de 180 grados.
Y me explico: martes. 25 de septiembre de 2007. 18:00 horas. Pleno municipal. Presentes todos los corporativos. Tres de ellos, el alcalde y dos concejales de ANV, líderes públicos y reconocidos del movimiento antiincineración y especialmente contrarios al Plan Integral de Gestión de Residuos Urbanos de Gipuzkoa, más conocido con el tan satanizado acrónimo PIGRUG. Para mayor ahondamiento, uno de ellos, actual vicepresidente de la Mancomunidad de San Marcos. Punto undécimo del orden del día: aprobación del decálogo para la prevención en cuestión de residuos urbanos.
Me encuentro expectante. Espero un discurso duro, contundente, lleno de reproches, en especial centrado en mi persona por haber ejercido la Alcaldía en la legislatura anterior. Qué menos puedo esperar de personas que han liderado todo un movimiento antiincineración basado en la generación del miedo, donde se ha utilizado todo tipo de medios: charlas, panfletos, pintadas, pancartas -que no se reciclan- y manifestaciones varias.
Pero, oh mi sorpresa cuando el nuevo alcalde presenta la cuestión como un mero trámite administrativo para solicitar una subvención a la Diputación, y directamente se pasa a la votación, siendo aprobada con los votos favorables de ANV y Aralar. Yo y mis compañeras nos quedamos
estupefactos.
Entremos al fondo del asunto. ¿Y qué dice el dichoso decálogo que tanto me escandaliza? Voy a realizar una labor de síntesis. En dicho decálogo se cita expresamente el acrónimo “PIGRUG” en cuatro de sus puntos y relaciona los programas, campañas, medidas económicas, etc. sobre la prevención con el desarrollo e implantación del PIGRUG que, como todos los preocupados con esta cuestión, dice
claramente que aquellos residuos que quedan después de haberse reutilizado, reciclado y compostado, es decir, no se puede exprimir más, acaba siendo incinerado para generar energía eléctrica. Por
cuestión de espacio no voy a reproducir todo el decálogo en estas líneas. Es fácil acceder al mismo a través de cualquier buscador deInternet, pero sí voy a reproducir el noveno punto porque es el más
claro ejemplo de que el nuevo gobierno ANV-Aralar de Usurbil ha realizado una reflexión y apuesta claramente por el PIGRUG y, por tanto, como es lógico, por la incineración.
“9. Aplicar los principios de reutilización y reciclaje a los residuos procedentes de las distintas plantas de tratamiento asociados al PIGRUG.”
Atiéndase a la expresión “procedentes de las distintas plantas”. Es suficientemente claro que la incineradora también está incluida.
Los nuevos gobernantes de Usurbil, aun habiendo utilizado a Maquiavelo y Sun Tzu para llegar al poder, han aterrizado sobre la realidad, sobre los problemas y la necesidad de buscar soluciones viables. Y como casi todo está inventado, y aunque sea con la boca pequeña, han tenido que asumir el Plan Integral de Gestión de Residuos Urbanos de Gipuzkoa (PIGRUG). Espero que las conclusiones a los que han llegado los hasta hace muy poco antiincineradores, entre ellos el vicepresidente de la Mancomunidad de San Marcos, sean trasladadas al resto de miembros de la junta de la Mancomunidad y sean debatidos para sacarnos del pozo de mierda en la que nos quieren meter. Desde Usurbil se ha cruzado el Rubicón, ya no hay marcha atrás: el gobierno del Ayuntamiento de Usurbil acepta la incineración.
Usurbilgo EAren manipulazioa errausgailuari buruz (Noticias de Gipuzkoa, 2007-10-06)
Jose Ramon Furundarena. Udalean Aralar taldeko bozemailea
Urriaren 3an NOTICIAS DE GIPUZKOA egunkarian Usurbilgo udalean Eusko Alkartasuneko zinegotzia den Luismari Ormaetxeak iri-tzia agertu zuen, Udaleko gobernua daramaten ANV eta Aralar alderdiek errausketa onartu dutela esanez.
Lehenik esan behar diogu ANV dela Usurbilgo gobernua daramana eta Aralar alderdiak ez duela inongo traturik egin gobernuan sartzeko. Egia da ardurak eskaini zitzaizkigula Gobernu Ba-tzordean eta zenbait Batzorde Informatzailetan, baina Udal Kirol Patronatuko lehendakaritza bakarrik onartu dugu eta eskuak libre ditugu gure iritziak defendatu eta hala erabakitzen dugunean ANVren kontra bozkatzeko. Hori badaki Luismari jaunak, Eusko Alkartasunakoekin hitz egin genuelako, baina nahiago izan du gezurretan aritu eta gobernuko kide garela esatea.
Bestalde Usurbilgo udalak irailaren 25eko Plenoan honako puntua aztertu eta aho batez onartu zuen: “Hiri hondakinen prebentziorako konpromisoa hartzeko eta prebentzio arloan eta hondakinen birziklatzeko alorrean ingurumena hobetzeko plana onartzeko proposamena edo dekalogoa onartzea”.
Dekalogo horretan prebentzioari garrantzi handia ematen zaio eta hirugarren puntuan, adibidez, esaten du laguntza emango zaiela hondakinak murriztu, berrerabili, erreziklatu eta konpost egitearen emaitzak hobetu ditzaketen esperientziei.
Beste puntu batean neurri ekonomikoak bultzatu behar direla esaten da hondakin sorrera handiagoak zigortzeko, edo zergaren aldetiko neurriak, ekodiseinua landu eta hondakinak jatorrian gutxitzen dituztenentzako.
Luismarik aipatzen duen 9. puntuak hitzez hitz honela dio: “Berriro erabili eta erreziklatzearen printzipioak ezarriko zaizkie Hondakin Planari elkartutako tratalekuetatik datozen hondakinei”. Ormaetxeak egiten duen interpretazioa da trataleku horietako bat errausgailua izango dela,
baina irakur daitekeen bezala inon ez da hori zehazten. Beraz, bere interpretazio maltzurrari esker ondorioztatzen du Aralar ere errausgailuaren alde dagoela.
Aralar alderdiaren iritzia ezaguna da, errausgailuaren alternatibak aurkitzen lan egin nahi du eta
Luismarik gezurretan hala idatzi badu ere, Usurbilgo zinegotziek ere bat egiten dugu alderdiak defendatzen duenarekin.
Lehen ere ezagutzen dugu Luismariren joera komunikabideetan agertzeko baina Aralarretik zera eskatu nahi diogu: ez ditzala gezurrak erabili. Gu prest gaude Eusko Alkartasunarekin eta beste alderdiekin zubiak eraikitzeko baina horrelako jarrerekin zail jartzen diguzue.
Ez zaborrik, ez gezurrik zabortegian (Berria, 2007-10-12)
Santi Angulo Martin. Errenteriako EAE-ANVko zinegotzia
San Markoseko zabortegiaren inguruan zabaldu den eztabaidaren barruan, hainbat politikariren adierazpenek zinismo hutsa eta oroimen galtze handia erakusten dute, herritarrak nahasteko asmoz.
Hasteko, San Markoseko Mankomunitatea eratu zenetik bere gobernua ia beti PSOE, PNV edo EAren eskuetan egon dela gogorarazi nahi dugu, 1999-2003 urteetan izan ezik. Orduan, Euskal Herritarrok-ek hartu zuen lehendakaritza, nahiz eta gehiengoa ez izan. Orain, udal hauteskundeen ondorioz, EBk
eta EAE-ANVk dute gehiengoa eta lehendakaritza.
Euskal Herritarrok-ek lehendakaritza zuen garaian, 2002-03an, herritarren parte hartzeko prozesu bat burutu zen, eta herritarrek Hondakinen Plan Orokorraren proposamenei buruz eman zuten balorazioa hauxe izan zen: Bost punturen gainean, bilketa selektiboak 3,77 lortu zuen; konpostatzeak 3,68; hondakinen murrizketak 3,58; berrerabiltzeak 3,51; errausketak 3,28; eta zepak eta errautsak botatzeak 2,98. Hau da, seietan errausketa sistema bosgarrena izan zen. Hala ere, herritarren balorazioari muzin eginez, PSOEk, PNVk, EAk eta PPk errausketaren alde jo zuten, etxe ondoan inork nahi ez duena hain zuzen. Zergatik?
Alderdi guztiek bazekiten aspalditik San Markoseko zabortegia itxi behar zela. Oreretako Udalak 2005eko otsailean zabortegia ixtea eskatu zuen. Garai hartan, ezker abertzalea erakundeetatik kanpo zegoela, Mankomunitatearen lehendakaria PSOEko Merino jauna zen, eta gero EAko Lorza jaunak hartu zuen kargua. Azken lau urte hauetan ez dira zabortegia ixteko plangintza zehatz bat aurkezteko gai izan, eta errausketaren aldeko defentsa sutsuan aritu dira, konponbide bakarra izango balitz bezala. Egindako urrats bakarra, 2007ko martxoan (hauteskundeen bezperan, badaezpada ere) Gipuzkoako Hondakinen
Kontsortzioa sortzea izan da, non errausketa baldintza eztabaidaezina ezarri duten. Bitartean, orain zaborraren zati bat beste zabortegi batzuetara eramaten dute. Erabaki hau ez da argi eta garbi aski, alde
batetik, beste zabortegiak urte gutxitan beteko direlako eta, bestetik, errausketa planta eraikitzekotan urteak pasatuko direlako. Agerian dago zein izan den alderdi hauen jokoa: ez dute benetako konponbiderik bilatu nahi izan (hondakinak gutxitzea, konpostatzea…) herritarrek nahi zuten bezala, errausketa ezinbesteko konponbide bakar gisa aurkeztu nahi zigutelako.
Udal hauteskundeen ondorioz gauzak aldatu dira. Ezker Abertzalea itzuli da, eta indar handiz gainera,
nahiz eta Astigarragan, Donostian eta Batzar Nagusietan ez dioten aurkezten utzi. EAE-ANV eta EBk hondakinen tratamendurako beste konponbide bat lantzeko konpromisoa hartu dute, herritarren nahiarekin bat etorriz. Baina hau ez zaie beste alderdiei gustatu. Bitxia da erakunde baten gobernua galtzen duten alderdi hauen jokaera: orain EAE-ANV eta EBk hartu ez dituzten konpromisoak onartzea nahi dute, hau da, errausketa sustatzea. Noiztik gauzatzen dute erakunde bat gobernatzen dutenek oposizioaren programa? San Markoseko Mankomunitatean aldaketa bat eman da, eta, logikoa denez, gobernatzen dutenek bere programa bultzatuko dute, hauxe baita bere konpromisoa.
Herritarrek hain gaizki baloratu zuten errausketa jo eta su defendatzen ari diren horiek, Oiarbide jauna buru, Mankomunitateko lehendakaritza berriari immobilista deitu eta San Markoseko zabortegia ez itxi izana leporatu nahi diote, hots, hiru hilabetean egitea haiek lau urtean egiteko gai izan ez direna. Ekainera bitartean gehiengo osoz gobernatu eta abenduaren 31n zabortegia itxi behar zuten politikari horiek, inolako lotsarik gabe, beren kudeaketa txarra eta desegokia heredatu dutenei errua botatzen diote. Ganora pixka bat, herritarrek errespetu handiagoa merezi dute eta.
Herritarrek hain gaizki baloratu zuten errausketa defendatzen ari diren horiek, Oiarbide jauna buru,
Mankomunitateko lehendakaritza berriari ‘immobilista’ deitu eta San Markoseko zabortegia ez itxi izana leporatu nahi diote; hots, hiru hilabetean egitea haiek lau urtean egiteko gai izan ez direna.
Incineradora: espectáculo trágico (Noticias de Gipuzkoa, 2007-10-16)
Edorta Jiménez Torres. Portavoz de Kaltetuak, Asociación de Afectados de 2000 metros
Asistimos impotentes a la tragicomedia de la Solución a las basuras , en la que los actores que son los políticos por nosotros elegidos, nos muestran su particular rifirrafe, cambian el sentido del voto, etc., mientras nosotros estamos encerrados en este teatro, obligados y callados. Pero, además de espectadores somos víctimas, pagando tan alto precio por este trágala que nos afectará gravemente a nuestra salud y a nuestro dinero, y lo observamos sentados y adormilados. Respetables espectadores,
despertad y alzad la voz, porque tenemos poco tiempo pero todas las de ganar antes de que se consuma la tragedia.
Se ha argumentado repetidamente, y en base a lo que dicen los técnicos de la salud del Comité C. de la DG de la Salud de la UE y diferentes organismos internacionales, que está comprobado que la incineración, por moderna que sea, produce enfermedades graves como cánceres, alergias y
problemas tanto respiratorios como reproductivos, y altera el sistema hormonal y hasta el ADN, siendo los niños los más vulnerables, ¿Cómo se puede decir más claro que la incineradora no conviene? Además, es cara, la iremos pagando todos los usuarios y se tarda 20 meses más en ponerla en funcionamiento, cuando corre prisa. Esto no se entiende.
Ésta es nuestra contestación a los argumentos de los proincineradores que, por ejemplo, dicen:
En Gipuzkoa no hay terrenos adecuados, cuando para los polígonos industriales todos conocemos los trabajos que se hacen y las superficies que se preparan.
Los que se oponen no aportan alternativas, cuando disponen desde marzo del 2005 del informe titulado Plan Director de Gestión de los Residuos de Gipuzkoa , que fue entregado en propias manos al alcalde de Donostia, el sr. Elorza, en la Diputación a la atención del ex diputado general, el sr. Gonzalez de Txabarri, así como otro ejemplar para el ex diputado de Desarrollo Sostenible, sr. Oyarbide. Es un estudio concienzudo realizado durante dos años por 40 profesionales, entre los que se incluyen profesores de la UPV.
Dónde almacenar el producto del compostaje y biosecado, cuando se sabe que gran parte de los terrenos agrícolas de España y Francia son deficitarios en materia orgánica (1,5-2% para un necesario
5%), por lo que necesitan aportar abonos químicos. Además, para producir el biogás, que vale un dinero, se propone ir utilizando las muchas canteras en desuso que hay, pero con la incineradora, lo que no dicen es cómo piensan solucionar el vertido del 35% de sus restos, llamados escorias y cenizas, que son altamente tóxicas, ya que contaminan las aguas, estando prohibida su utilización. En todo caso,
ese discutible empate en cuanto a residuos últimos, en uno y otro sistema, lo desempata el comportamiento de uno y otro con respecto a la salud.
El citado plan, por otro lado, propone sistemas ya en funcionamiento desde hace 11 años en Italia y España. En nuestro grupo consideramos que nunca lo más cómodo ha sido lo mejor, lo que falta es
voluntad para darle forma a las alternativas, hacer gestiones y aplicarlas, porque como la salud es lo primero, es nuestra obligación molestarnos y hacer lo que haga falta para defenderla aplicando el
principio de la prevención de riesgos, que la incineradora no hace.
Estamos en el momento oportuno de aplicar unos procesos u otros, y como no queremos dejar malas herencias, rogamos, de una vez por todas, por la responsabilidad que conlleva, que hagan caso a los técnicos de la salud porque con la salud no se juega
Eragotzi, inposatzeko (Berria, 2007-10-16)
Juan Mari Beldarrain. Eguzkiko kidea
Ez eragotzi, ez inposatu», idatzi zuen Josu Jon Imazek, baina Gipuzkoako herritarron eta zabor errauste planta bat kosta ahala kosta ezarri nahi diguten alderdien arteko gatazka luzean ere ez dirudi EAJko mitxelin dimitituaren leloak arrakasta handirik lortu duenik. Izan ere, alderdi horiek kudeatzen dituzten mankomunitateen leloa guztiz kontrakoa da: Eragotzi, inposatzeko. San Markoseko mankomunitate intsumituak bere zaborra beste edonon botatzea eragozten ari dira, errauste planta inposatu nahi diotelako. Gogora dezagun, bide batez, inposatu nahi dioten errauste planta haiek kontrolatzen dituzten udalerrietan nahi ez duten berbera dela.
Lehendabizi, EAJk eta PSOEk San Markoseko zabortegia ixtea inposatu dute. Eguna iritsi denean, berriz, haiek berek eragotzi dute itxiera, bertako mankomunitateari ez diotelako zaborra beste edonora eramaten utzi. Zergatik? Errauste planta onartzen ez duelako. Horrela, harri batekin bi txori (edo bi kaio): lehenengo arazoari, San Markoseko kiratsari, beste bat gehitu diote, zaborra nora eraman ez izatea.
Horiek horrela, EAJ eta PSOE Beraun eta inguruko herritarrak munizio gisa erabiltzen ari dira errauste planta ametitzen ez dutenen kontra. Herritar horiek, urteetan basamortuan deiadarka aritu direnak, bat-batean lehen mailako manifestari bihurtu dira. «Kasu egin behar zaie», dioskute serio-serio urteetan inolako kasurik egin ez dieten berberek.
San Markoseko mankomunitateko gaur egungo kudeatzaileei xantaia egiten diete EAJk eta PSOEk.
«Inposatu nahi dizuegun errauste planta onartu ezean, zuen zaborra beste mankomunitateetan bota dezazuen ez dago elkartasunik», esaten diete. Xelebrea da, benetan, alderdi horiek elkartasun hitzari ematen dioten esanahia: «Ondoko hiru urteetan, gure mankomunitateetan zuen zaborra onartuko dugu, baina ondoren, trukean, Lasartek, Zubietak eta Usurbilek errauste planta eta gure zaborra betiko onartu beharko dituzte». Horrek ez du zerikusirik elkartasunarekin, hori xantaia da. 25 urtez, Txingudiko zaborra onartu du San Markosek, baina hori «txikikeria» bat omen da, orain behintzat inork gogoratu nahi ez duena. Gainera, arrakero kaxkarrenak ere bere egingo ez lituzkeen amarruak darabiltzate: « Dagoeneko Donostialdeko zaborren %50 beste mankomunitateetan botatzen ari dira», diote; praktikan, baina, %20ra ere ez da iritsi.
Panorama biribiltzeko, hor dugu Donostiako alkatea. «Errauste planta ametitu ezin den inposizioa da», esan zuen. Orain, berriz, errausketazale bihurtu da. Paulo Damaskoko bidean nola, hala erori omen da zalditik Elorza auzi honetan. Itsutu duen argia, berriz, Diputaziotik eta Eusko Jaurlaritzatik iritsi da: alkateak eskuartean duen zenbait proiektu izar ez dutela oztopatuko agindu omen diote. Ondorioz, Elorzak errauste plantaren alde bozkatu du; hots, donostiarron %65en kontra. Izan ere, berak enkargatutako inkesta baten arabera, donostiarron %65 errauste plantaren kontra gaude.
Eta hau guztia gertatzen ari den bitartean, gipuzkoarrok jokoz kanpo gaude. Alderdien arteko ika-mikak komunikabideen bidez jarraitu baino ez dugu egiten. Horren erantzuleak, neurri batean behintzat, herri mugimenduak gara, errauste plantaren kontrako estrategia gehienbat politikarien eskuetan utzi dugulako, politikari horiek nahi bezain alternatiboak badira ere.
Errauste plantaren kontrako mugimendua askotarikoa eta siglen gainekoa izan da. Sekulako indarra eman dio horrek. Gure ustez, egoera zein den ikusita, indar hori mobilizazioen bidez berriz
aktibatu egin behar da. Demokraziarik eza begi bistakoa den honetan (horra Donostian, Tolosan, Astigarragan, Batzar Nagusietan eta abarretan legez kanpo utzitako zerrendak), auzi hau konpontzeko ezin gara egon hauteskunde-portzentajeei begira. Herritarren protagonismoa eta mobilizazioa berreskuratu egin behar dira, politikarien xantaia eta inposizioaren kontrako txerto eragingarri bakarra delako.
«Kutsatzen duenak ordaintzen du», esan ohi digute. «Orduan —-erantzun behar diegu—-, ordaintzen duenak erabaki dezala». Herritarrok ordaintzen dugu; beraz, zaborrak nola tratatu behar diren erabakitzea herritarroi dagokigu. Eta herritarrok «errausketarik ez» behin baino gehiagotan
esan dugu, argi bezain ozen.
Errauste plantaren kontrako mugimendua askotarikoa eta siglen gainekoa izan da. Sekulako indarra
eman dio horrek. Indar hori mobilizazioen bidez berriz aktibatu behar
da
Carta abierta al Sr. Buen sobre el vertedero (Noticias de Gipuzkoa, 2007-10-19)
Tendremos que ir acostumbrándonos a las formas que utiliza usted, señor Buen, a la hora de juzgar el comportamiento de los representantes políticos e institucionales de un signo diferente al suyo. Y digo que tendremos que acostumbrarnos porque, hasta ahora, hemos escuchado términos como
“escándalo político”, “marionetas” o “irresponsables”, a alguien que dice “querer ejercer una oposición responsable y constructiva desde las instituciones o desde la representación, en este caso, del Partido
Socialista Obrero Español en Gipuzkoa”.
Y tendremos que acostumbrarnos, también, a su sentido de la coherencia. Una extraña coherencia que le permite proclamar a los cuatro vientos que “es imposible abordar los proyectos estratégicos del territorio con aquellos que se oponen a los mismos de manera sistemática, con quienes es imposible avanzar en el desarrollo económico y social de manera equilibrada y sostenible” -es decir, con Ezker Batua- y, después -en vísperas de que se hiciera público el acuerdo entre PNV y EA para
gobernar la Diputación-, ofrecer a ese partido un pacto que incluía, entre otras cosas, dirigir cuatro carteras del Ejecutivo foral y aparcar el tema de la incineradora, previa consulta popular (¡tiene
narices!). Como decía, un extraño sentido de la coherencia que otros denominamos, simple y llanamente, “llegar al poder como sea”.
Pero, al margen de estas y otras contradicciones, llama, sobremanera, la atención, hasta producir irritación, que ayuntamientos gobernados por el partido que usted dirige cedan a Ezker Batua el 20% de la representación que les corresponde en la Mancomunidad de San Marcos. Una cesión que ha permitido que EB y ANV gobiernen dicha entidad.
Conviene recordar que, como consecuencia de los últimos resultados electorales, corresponde al PNV, a EA y al PSOE -partidos que comparten el PIGRUG- el 61,5% de la representación en la Mancomunidad, mientras que la representación real de EB/IU y ANV es del 39,5%. Pero la cesión del 20% que su partido ha hecho a EB/IU ha posibilitado que la nueva dirección de la Mancomunidad se pronuncie en contra de las soluciones planteadas en el PIGRUG. Y su negativa a ratificar el Convenio Económico aprobado
por el consorcio, es decir, la financiación de los acuerdos que el conjunto de instituciones ha adoptado, impide cerrar el vertedero de San Marcos.
Entre tanto, los vecinos de Errenteria y Donostia asisten incrédulos a semejante circo. Más aún, si cabe, cuando observan cómo usted, Sr. Buen, es capaz de provocar esta situación en un municipio del que fue alcalde.
Es hora de que afronte los retos con responsabilidad, que resuelva los problemas que afectan a los
ciudadanos, y deje a un lado su política partidista y desestabilizadora.
En sus manos está, Sr. Buen, encauzar este problema. Todavía está a tiempo de tomar las medidas necesarias para culminar un proceso iniciado la legislatura pasada y que tenía como fecha de cierre del vertedero el 30 de septiembre. Tenga iniciativa, ordene su casa, nombre en sus ayuntamientos -en Donostia y Lasarte-Oria- a personas que defiendan el PIGRUG, plan que tanto dice defender, y afronte los retos que tiene Gipuzkoa desde la responsabilidad. Resumiendo: deje de utilizar el poder de la representatividad que le han otorgado las urnas para defender sólo los intereses de su partido.
Josu Mitxelena Lakarra