Seme-alaben partidetan biraoka aritzen diren gurasoentzako mezua: zein eskubide duzu horretarako?

Atalak: Hezkuntza, Saskibaloia

Frank Martin da kazetarien aurrean mintzo dena, unibertsitate-mailako South Carolina Gamecocks taldeko entrenatzailea. Ez da bere taldeak jokatutako partidaz mintzo, ordea, baizik eta hamar urteko umeen arteko saskibaloi partidetan gurasoek erakusten duten jarrera maiz lotsagarriaz. Merezi du entzuteak (edo azpialdean duzuen euskarazko transkribapena irakurtzeak).

“Badakit ez duzula nik baino energia handiagoa duen entrenatzailerik ikusiko nire taldeak jokatzen duenean. Nire semeak ikustera joaten naizenean tutik ere ez dute esaten, ez ditut besoak mugitzen, ez da nire asmoa semeak entrenatzea. Euren seme-alaben partidak ikustera doazen gurasoekiko errespetu osoz diot: uste dut saskibaloiaz gehiago dakidala eurek baino. Baina harmailetan eseri eta ez dut deus esaten”.

“Igande goiz batean, bi mutiko ari dira 4. mailako partida bat arbitratzen. Zenbat diru irabaziko dute? 20 dolar partidako? Nik 12 dolar irabazten nituen 10 urte edo gutxiago zituzten umeen partidak arbitratzeagatik, 15 dolar 15 urte edo gutxiago zituzten umeen partidengatik, eta 17-18 dolar High School mailako gazteen partidengatik. Beraz, igande goiz batean, elizara joan ordez, bi mutiko han ari dira diru apur bat irabazi nahian, fakturak ordaintzeko, euren familiei laguntzeko. Benetan uste duzu axola zaiela zein taldek irabaziko duen? Benetan uste duzu bezperan euren etxeetan daudela partida noiz iritsiko den irrikitan? ‘Irrikitan nago partida arbitratu eta ume hori jendaurrean lotsarazteko’. Benetan uste duzue hori egiten dutela?”

“Nik ez diet semeei esaten nola jokatu beharko luketen. Badakizu zer esaten diedan nigana kexaka datozenean? Zergatik galdetzen didazu niri? Ni ez naiz zure entrenatzailea. Galdetu hari. Ez nire aurrean zure entrenatzaileaz hitz egin, hala eginez gero ez zaudelako saskibaloian jokatzen ari. Ez duzu ulertzen zergatik ez zauden hobeto jokatzen ari. Zoaz entrenatzailearekin hitz egitera. Ni zure aita naiz, ez entrenatzailea. Norbaitek ez bazaitu errespetuz tratatzen, hortxe izango nauzu. Huts eginez gero altxatzen lagunduko zaitut. Baina ez iezadazu entrenatzeaz hitz egin. Nire bizimodua da eta ez dut zu laguntzen saiatzen ari den norbait kritikatuko”.

“Entrenatzaileena beste kontu bat da. Zuk uste duzu ume horien entrenatzaileak dirua irabazten ari direla? Hor kanpoan bada norbait igande batean bere denbora oparitzen ari dena beste pertsona batzuen seme-alabei laguntzeko, eta onartu egingo al dugu harmailetan jendea aritzea arbitroei gordinkeriak oihukatzen? Entrenatzailearen erabaki oro kritikatzen? Hamar urteko umeei oihukatzen Lebron James eta Dwyane Wade balira bezala NBAko final bat jokatzen?”