Eskola kirola eraldatzen: “Noiz aztertuko dugu errealitatea perspektiba egokitik?”

Atalak: Uncategorized

“Zer nolako eskola kirola nahi dugu?” galderaren bueltan, hausnarketa eta proposamen interesgarriak egin zituzten otsailaren 19an Zumaian, Oinherri herri hezitzaileen sareak antolatutako jardunaldietan. Bideoan ikus ditzakezue osorik.

Hizlarietako batek, Mikel Egibarrek, jardunaldietan plazaratu zituen ideiak Guraso.eus webgunean publikatu ditu, Troya zaldia hil da; gora aisialdi subiranoa! artikuluan.

Duela 20 bat urte ematen ziren eztabaidetatik hona ezer gutxi aurreratu dela dio Egibarrek, eta garai horretan zalantzatan zeuden aldatu beharreko errealitateak, gaur egun datu estatistikoak bihurtu direla, hala nola: Eskola Kirolean parte hartzen duten 16.000 haurretatik 1 kirolaria izatera iristen da; Nerabezaroan neskek mutilek baino lehenago  uzten dute kirola. Adina gora egin ahala erdararen presentzia nagusitzen doa, Futbola kirol hegemonikoa da… Zenbat denbora gehiago emango dugu errealitatea aztertzen behar den perspektiba zuzena erabili gabe ?

“Kirola paradigma bat da, modu itsu batez jarraitzen den eredu edo patroia, alegia. Oraindik ere Eskola Kirolaren bitartez paradigma hau eraldatu daitekeela pentsatzen badugu ere, paradigma honek sorrarazten duen eragina zer nolakoa den ez dugu ulertzen. Jardunaldietan ‘Troya zaldia’ metafora erabili nuen  Kirol paradigma bere barnetik eraldatzea ezinezkoa dela adierazteko . Ezin zaio inori kirolaren paradigman sartzeko aukera ukatu, ez eta gurasoei beren seme-alabei bide hori hartzeko motibazioa zapuztu ere. Aldiz, hartzen diren erabakien kontzientzia eta erantzule izateko hainbat baliabide eskaini daitezke. Gure nahiak etorkizunean proiektatzen ditugun jendarte baten partaide  dira gero eta gehiago eta desio horretan unean-uneko zoriontasuna gerora hipotekatua geratzen da. Zoriontsuak izateko ludikotasuna gure bizitzako une eta gune guztietan barneratu behar dugu. Baina nola? Zein tresna ditugu horretarako? Behar diren trebetasun ludikoak lantzen al ditugu? Non?”.

Bestetik, jardunaldian, Oñatin, Oarsoaldean, Usurbilen eta Hernanin  jarduera fisikoa modu ludikoan gozatzeko martxan dauden eskolen esperientzia entzuteko aukera izan zuten bertaratutakoek. “Zinez interesgarria eta aberasgarria izan zen”, Egibarren hitzetan. “Horren haritik tiraka, beraz  nire galdera honako hau da: ez al da unea iritsi herrietan, eskola kirola egiturari bere bidea egiten utziz, unean uneko aisialdi eskola sortzeko eta bere bide propioa garatzeko garaia iritsi?

Galdera potoloak, inondik ere.