Rigoberto Uran ziklista eta azafata: Patriarkatua sei segundutan laburturik

2018-02-13  //  Uncategorized  //  Iruzkinik ez

Rigoberto Uran ziklista kolonbiarra ageri da irudian, bere sorterrian egindako Colombia Oro y Paz lasterketako podiumean. Zegokion saria jaso baina azafataren muxurik ez, eta…

Tiene mérito resumir el patriarcado en tan pocos segundos. pic.twitter.com/NOHNIPaXZA

— Nacho (@ipatolorente) 2018(e)ko otsailak 12

@Txirrindacash erabiltzaileak ziklista beraren beste argazki bat txiokatu du, gazteagoa zenekoa: “Tontakeria harroputz hori aspalditik datorkio”.

Uran lo tenía como el típico gracioso, estilo Sagan. Al final, se conoce a cada uno. No atacará en montaña no, siempre a rueda… aquí no juega igual https://t.co/BctXzitl2n

— Cycling Bets (@txirrindacash) 2018(e)ko otsailak 12

Peter Sagan ziklista aipatzen du lehenbiziko txioan. Ez arrazoirik gabe. Hark inspiratu zuen azafata baten ipurdia amu bezala baliatu zuen lasterketaren kartel ofiziala. Gogoan izango duzue agian.

Guri @E3Harelbeke-ko aurtengo kartela matxista xamarra iruditzen zaigu. Zuei? #tropela pic.twitter.com/YX5AHxOetx

— Tropela Elkartea (@tropela) 2015(e)ko otsailak 24

Eredu ederrak kirolera hurbildu nahi duten neska gazteentzat, eredu ederrak podiumera igoko diren mutil gazteentzat.

Patinatzaileak uko egin dio AEBetako presidenteorde homofobo batekin biltzeari

2018-02-09  //  Kirola  //  Iruzkinik ez

Ohi bezala, Joko Olinpikoak, Negukoak kasu honetan, eski edota izotz pistetan gertatutakoaz adina albiste ari dira sortzen lehia hutsarekin loturarik ez dutenak. Atzo esaterako klima aldaketaz hitz egin genuen blog honetan eta, gaur, Ipar eta Hego Koreako atletek bandera beraren gibelean desfilatzeak eragin duen zalaparta da nagusi hedabideetan. Bada, ordea, ezkutuago pasa den beste albiste bat.

(gehiago…)

Neguko hiri olinpikoetako asko, aurki beroegiak izan litezke Jokoak antolatzeko

2018-02-08  //  Kirola  //  Iruzkinik ez

Eskiatzaileak Sochin, 2014an / Richard Heathcote. Getty Images

Gaur hasi eta hilaren 25era bitartean egingo dira Neguko Joko Olinpikoak, Hego Koreako Pyeongchang hirian. Kontuan hartzen badugu 2022ko egoitza (Beijing, Txina) ere bai, 21 izango dira 1924az geroztik Jokoak jaso dituzten hiriak, haietako batzuek bi bider. Bada, klima aldaketa dela-eta, kokagune horietako asko beroegiak izan litezke epe laburrean (2050ean), izotz eta elur gaineko kirolak praktikatzeko, Waterlooko (Kanada) Unibertsitateko aditu talde batek ohartarazi duenez.

(gehiago…)

Reala ala hi: Futbolaren aldeko alegatua “listillokeriek” bultzatuta

2018-02-06  //  Reala  //  Iruzkinik ez

Han beheran, gure lehen driblin eta gol pusken eszenatokia.

Zumarragako Eitza auzoa ageri da irudian. Edifizio arteko kaioletan jokatzen genuen barrioko mutil koxkorrek futbolean. Futbolean-edo, nekez emango baikenituen bi pase baloia galdu edo arerioaren aterantz jaurti aurretik. Ezker eskuin genituen paretekin auto-paseak agian bai, baina gainerakoan… zirrikitu gutxi. Taldeak nola osatzen genituen ez naiz oroitzen. Uste dut etxebizitza-blokeka antolatzen ginela gehienetan. Alde batean Asier, Josu, Mikel, Iban eta enparauak. Bestean bi anaia pare (Macario eta John Aldridge, Gary Lineker eta Marco Van Basten), Urko satelitea eta beste despistaturen bat. Van Basten nintzen ni, edo Tony Cascarino, Jürgen Klinsmann, Gianluca Vialli, Claudio Caniggia… aldartearen arabera, baina aurrelari bat beti. Atezain egokitzean Gianluca Pagliuca, edo Walter Zenga. Italiarra betiere. Etxeko jokalaririk ere hautatzen nuen batzuetan: Dalian “Gol” Atkinson, Juanan Mentxaka…

Mentxaka zergatik gustatzen zitzaidan ez dut gogoan. Lausoak dira garai hartako oroitzapenak, baina uste dut Realak 80ko hamarkadaren hondarrean jokatu zituen bi partidetako balentriek limurtu nindutela. Mentxakak, indio izena zuen jokalari hark, gola sartu zuen Bartzelonaren aurkako partidan… Realaren atean! “Propia puertan sartu du, hau da hau tipo xelebrea”. Sinpatikoa iruditu zitzaidan. Denbora gutxira ala apur bat lehenago izan ote zen ez dakit, gola sartu zuen Atotxa zaharrean, zegokion atezainari hura, ni harmailetan nintzela, aita eta anaia Linekerrekin.

Oso gutxitan izan nintzen Atotxan, bospasei bider besterik ez. Hiru eszena ditut gogoan. Aurrenekoa, ume-moko batzuk ginela, ikastolan zozkatutako sarrera batzuei esker Osasunaren aurkako derbia ikustera joan ginenekoa. Lateral batean eseri gintuzten, lehendabiziko ilaran, belarditik metro eskasera. Eta, noski, zein denborapasa hobea marrazainari kaxkabiloak ukitzea baino, hitzez batzuetan, otartekoen albal-pilotak eta mandarina azalak jaurtiz besteetan. Emaitza gutxienekoa zen. Bigarrena, aita eta anaiarekin ikusi nuen partida hura, mutur aurrean geneukan zutabea zela-eta burua ezker-eskuin mugituz etengabe. Eta, hirugarrena, jada Mujika Taldeko kideen artean infiltratzeko adina genuela, partida osoa zutik ikusi nuenekoa, zangoek lo hartu eta txoko batean eseri nintzen arte. Athletic-en aurkako partida batean izan zen, 1992-93 denboraldian uste dut. Gogoan ditut zale zuri-gorrien “Ero, ero, ero, Yubero olentzero!” oihuak, eta guk Julen Guerrerori zuzendutako birao eta gixonkeriak.

Atotxa. Oso gutxitan izan nintzen bertan eta halere gogoan dut partidak zein pasiorekin bizi ziren. Pentsatzen dut zale beterano eta sutsuagoek are biziago oroituko dutela futbol zelai hura.

Ordutik gutxitan ikusi dut Reala zuzenean, azkenekoz duela 10 urte-edo. Dozena erdi aldiz izan naiz Anoetan, arrebak eta haren lagunek utzitako bazkide-txartelei esker beti; eta etxetik kanpo bizpahiru bider. Italiara bidaiatu genuen behin, Turinera, Juve handiaren aurkakoa ikustera. 2003a zen. Eta, aizue, Realeko zaleek osatutako talde/komunitate/tribuko kide sentitzea zerbait bitxi eta aldi berean atsegina zen. Erritual hori guztia: Zerbeza tragoak, Delle Alpi futbol-zelairainoko erromesaldia, Torinoren aldeko oihuak, mezu sakoneko (ejem) abestiak, orain nekez uler daitekeen baina partida berdintzeko aukerak bazirela sinetsarazi zigun De Pedroren gola…  Ez dakit nola azaldu, baina ordukoak gogoratzean, hobe ulertzen dut zale/hintxa/forofo batzuen jokabidea futbolarekin loturiko zenbait konturen inguruan, nahiz eta arrakala izugarri handia dagoen “Reala ala hil” dioen mezuaren eta nik klubagatik sentitzen dudan lotura(eza)ren artean. Eta alde izugarri handia zenbait egunkariren konfrontazio-gosearen eta nire betekadaren artean.

Gaur egun Reala etxeko taldetzat dut, baina neurri askoz ere apalagoan. Lortzen dituen emaitzak geroz eta gutxiago axola zaizkit, baita zein jokalari fitxatzen edo saltzen dituen edo erosten dizkioten ere. Berdin zait. Aspaldi dut barneratua futbolak merkatuaren legeari erantzuten diola. Baina, zer nahi duzue esatea, tartean behin halako eroaldi zuri-urdin batek ematen dit, astebete-edo irauten duena, eta juxtu horrelaxe sentitzen naiz egunotan, Realaren ingurukoek ohi baino gehiago hunkitzen nautela. Pixka bat da taldea Errege Kopatik at geratu delako modu negargarrian, beste pixka bat Ligako ibilera baldresagatik (azken partida 5-0 irabazi duen arren), eta beste pixka bat, edo asko, Iñigo Martinez aferagatik. Badakizue, hamaika meme eta mila memelokeri eragin duen booma, zeinak ekarri dituen lekuan lekuko egunkari salduenek hauspotutako probintzianismo lotsagarriena berpiztea, “gutariko bat”-tasun aldarri pelikuleroak, bertso txapelketak baino teorizazio soziolinguistiko gehiago, “fideltasun” eta “traizioa” terminoen inguruko eztabaida filosofikoak eta irain-hiztegiak (gaztelaniazkoa bereziki) majo aberastu izana, beste fenomeno batzuen artean.

Iñigo Martinez “traidorea” eta Josu Urrutia “mafiosoa”, elkarri bostekoa ematen. Zalantza dut  ondarrutarraren fitxaketak hautsak hainbeste harrotuko ote zituen Bartzelonak edo beste talderen batek erosi izan balu, eta ez Athletic-ek.

Baina bereziki asaldatua nago, futbola jarraitzen ez duen jende batek gaiari buruz hitz egin/idatzi duelako futbola jarraitzen duen jendea baino listoagoa balitz bezala, futbola balitz bezala herri xehe, ezjakin eta astakirtenaren zirko-gosea elikatzeko bazka hutsa. Baaai, badakit izan dezakeela horretatik, badakit futbolzaleen –eta klubetako agintarien– artean astakirten asko dagoela, diruaren aginduetara dagoen futbol modernoa kaka zahar potoloa dela abar eta abar. Badakit. Baina bulkada futboleroak eman dit.

Oroitu naiz etxe azpiko borrokez, Atotxaz eta Turinez; Van Basten, Mentxaka, Aldridge eta Linekerrez. Eta une haiek lagatako arrastoaz, futbolarekiko eta talde batekiko pasioaz. Eta, pentsatu dut, inork ezin duela pasio hori epaitu/kritikatu ikasgelako listoena balitz bezala, ojo, inork ezin kritika dezakeen bezala jokalari baten hautua kritikatua izan den termino absolutistetan, ahaztuta-edo futbolaren burbuila definitzen duen logikaren barruan txertatzen direla horrelakoak, gustatu ala ez.

Diote burbuila horrek lehertu behar duela noizbait. Ez dakit. Futbola gustuko dutenek elikatzen dute “inperio” hori, eta “gorroto” dutenek ere bai, euskalkien gaineko eztabaidetan murgilduta esaterako, Maddalen Arzallusek nabarmendu duen bezala Euskadi Irratian. Poztuko nintzateke hala balitz… booom!! Biktimak ere zerrendatuko nituzke gustora… Baina gaurkoz gehiago ez.

***********************************************

– “Han bestea”, esango du norbaitek, “listokeriek amorrarazten dutela esan ez du ba hainbatetan listokeriak jaurti dituenak!”. Jakizue asmo onenarekin egin dudala beti, zintzo eta apal 😉

– Dabiltzala adi ere Bilbo aldean. Athletic taldea inguratzen duen faunaren ibilerak ez ditut ongi ezagutzen, baina bada zerbait deigarria egin zaidana. Azpiko txioak ezkutatzen duen mezuaz ari naiz. “Urrutia, azti ibili, zure jardunak ez gaitu konbentzitzen eta prest gaude edozein aukera baliatzeko eraso egiteko”. Hedabide horren anaia gipuzkoarrak zein indar duen badakigu…

Por un error en la edición de @elcorreo_alava, en la ficha contra el Girona se usó una del Europeo de balonmano sin cambiar el nombre de España por @AthleticClub Este es el gran desastre que hemos cometido según Ibaigane. Nosotros sí reconocemos nuestros errores. Aúpa Athletic!!! https://t.co/peXPYfsLIW

— El Correo (@elcorreo_com) 5 de febrero de 2018

Kaleko artea eta kirola: Esteban Chaves, Joker-en irribarrea ezpainetan

2018-02-01  //  Artea, Txirrindularitza  //  Iruzkinik ez

Bogota iparraldean dagoen Tenjo udalerrian marraztu du murala ‘Carcerolo’-k, Esteban Chavesen alboan eserita dagoen artistak.

Esteban Chaves, maillot horia soinean. Eta haren alboan, txikiago, bere anaia Brayan. Espaloian eserita ageri dira biak, murala marraztu duen artistarekin (galtza urdinekin) eta hari lagundu dion adiskidearekin. Emerson Cáceres ‘Cacerolo’ du izena artistak. Ezagun egin da bere erretratuetako ezpain-alde gorriagatik bereziki. ARGIArako egin diogun elkarrizketan kontatu digu zergatik marrazten dien Batman sagako Joker gaizkilearen irribarrea, eta ile gorria eta negar-malkoa eskuineko begitik behera. Paperean ez dugunez izan nahikoa leku elkarrizketa osoa sartzeko, kanpoan geratu den pasartea ekarri dugu blogera, hain justu argazkian ageri den muralaz mintzo dena. Hala erantzun digu, Chavesen erretratua marraztu izanaren zergatiez galdetzean:

“Kolonbiar txirrindularitzak urrezko garaia bizi du. Gure kirolariek lorpen handiak lortu dituzte Europan, eta Kolonbia lehen mailako potentzia bilakatu da. Nairo Quintana igotzaile oso trebea da; kolonbiar nekazaria ordezkatzen du, oztopoak gainditu ditzakeela erakutsi du, eredu da landa-eremuko gazte xeheentzat. Esteban Chaves ezberdina da. Hiriburuan jaio zen, gure ziklista guztien artean bera da adimentsu eta estragikoki trebeena. Miretsi egiten dut. Pentsamendu politiko oso zorrotza du, sentitzen duena esaten du, eta benetan egoki gainera. Kirolari itzela izateaz gain pertsona zoragarria da. Fundazio bat dauka, txirrindularitza ardatz, lan handia egiten duena. Horregatik marraztu dut bere omenezko murala; fundazioaren bitartez gure herriagatik eta gazteengatik egiten duen guztia eskertzeko modua da. Chavesen alboan agertzen den txirrindularia bere anaia Brayan da. Itxura du hark ere lorpen handiak lortuko dituela; Estebanen taldearekin [Mitchelton-Scott] fitxatu berri du”.

2016an margotu zuen murala Cáceresek, Chaves 2. sailkatu ostean Italiako Giroan. Denbora gutxira Lombardiako Giroa irabazi zuen. “Historian aurrenekoz, txirrindularitzako bost monumentuetako bat irabazi du ziklista kolonbiar batek”, zioen Cáceresek Instagramen. “Hori gutxi balitz, bera da Lombardiaren 110 edizioetako bat irabazi duen lehenbiziko ziklista ez-europarra”.

Nairo Quintana ere bai, Chavesen laguntzarekin

Chavesen erretratua soilik ez, Nairo Quintana ziklistarena ere egin du Cáceresek, paperean hau.

Ezpain-alde gorria, negar malkoa, ile gorria… ‘Guasones’ saileko obren ohiko osagaiak ditu erretratuak.

Bitxikeria bezala, aipatu Esteban Chaves berak ukitutxo batzuk eman zizkiola erretratuari.

A post shared by CACEROLO – ART ? (@caceroloart) on Jul 24, 2016 at 9:01am PDT

Gizonezkoen futbol talde bat entrenatu behar zuen emakumearen fitxaketa zapuztu du matxismoak

2018-01-09  //  Futbola, Txile  //  2 iruzkin

Paula Navarro entrenatzaile txiletarrak “historia” egin behar zuen: Santiago Morning gizonezkoen 2. mailako futbol taldea zuzenduko zuela iragarri zuen Miguel Nazur presidenteak. Aitzindaria izango litzateke, gaur arte emakume bakarrak ere ez baitu gizonezkoen talde bat entrenatu.

Paula Navarro, izan zitekeen, baina ez. “Beldurtu egin dituzu”.

Azkenean, baina, presidenteak atzera egin du, klubeko eta haren inguruko zenbait kideren erreakzioak bultzatuta:

Luis Faúndez, presidente-ordea: “Emakume batentzat ez litzateke erraza izango gizonezkoen talde profesional bat zuzentzea. Kargu batzuk genero berdintasunetik harago daude. Esperientziarekin du zerikusia, taldea kudeatzeko moduarekin, jokalariekiko harremanarekin…”.

Hernán Muñoz, taldeko atezain eta kapitaina: “Emakumeek aurrera egin dute, ahalmen handiago dutela uste dut. Baina hortik gizonezkoen aldagela batera sartzea… ez nago ados. Imajina ezazu aldagelan, bera hizketan, jokalariak azkar batean aldatzen diren bitartean; oso deserosoa izango litzateke eurentzat”.

Hernán ‘Clavito’ Godoy: “Ez gaude Europan, emakume batek gizonezko talde bat entrena dezan”.

Hernán Muñoz (berdez) eta aldagelan deseroso sentituko liratekeen beste zenbait taldekide / AS Chile

Asko izan dira, bestetik, Hernán Muñoz eta enparauen hitzak kritikatu dituztenak, Iona Rothfeld selekzionatzaile ohia eta Carla Guerrero futbolaria tartean.

Iona Rothfeld: “Ez dakit zer dela-eta hartuko zuten [taldeko agintariek] erabaki hori, baina entrenatzaile bat bere generoagatik epaitzea, bere gaitasunez hitz egin beharrean, gizarte bezala egiteke daukagun lan eskergaren erakusgarri da. (…) Bizitza osoan gizonezko batek entrenatu gaitu gu, eta profesionalen moduan jokatzen saiatzen gara. Eta eurak [gizonezkoak], profesionalak izanik, aldageletako erosotasuna jartzen dute aitzakia gisa?!. Arazoa eurena da, ez gurea”.

Carla Guerrero: “Colo-Colo taldean gizonezko entrenatzailea dugu, baita selekzioan ere. Ez du esan nahi intimitaterik ez dugunik. Jantzita gaudenean etortzen dira partidari buruzkoak esatera; ondoren badoaz eta guk gurearekin jarraitzen dugu”.

Jaime Garcia izango da Santiago Morning klubeko entrenatzailea, eta Paula Navarro haren laguntzailea. “Pozik nago aukera hau eman didatelako”, adierazi du Navarrok. “Ez naiz desplazatua sentitzen, niri izarrak jartzeko beharrik ez daukat”. Kadete mailan esperientzia du Paula Navarrok, FIFAren diplomak ditu, baita kirol-psikologian ere, eta ikastaro espezializatuak egin ditu Bartzelona eta Athletic futbol taldeen bermearekin.

https://www.youtube.com/watch?v=L2R0aIzoYdA

Informazio gehiago:

• “Beldurtu egin dituzu, Paula Navarro”. (Vanessa Vargas Rojas)
• Matxismoak zapuztu du (Forofas.com)

“Emakumea eta errugbian?” – Aurreiritzien kontrako spota

2018-01-08  //  Errugbia  //  Iruzkinik ez

Publizitate-kanpainak errezeloz begiratzen ditugu batzuetan, sinesgaitz-edo, haizatzen dituzten mezuak ez datozelakoan bat “saldu” nahi duten produktu edo dena delakoarekin. Badira salbuespenak, ordea, marka baten bertuteak goratzeaz haragoko intentzioa daukatenak eta barrenak apur bat astintzea lortzen dutenak. Horietako bat da Joma kirol-arropa markak egindako iragarkia, protagonista dituena hark babesten dituen Espainiako errugbi selekzioko emakumeak. Jarraitzeko–ostikoa aurreiritzien kontra.

Iragarkiaren hasieran, entzun behar izan dituztenak kontatzen dituzte errugbi jokalariek: “Ez da neskentzako kirola”, “errugbia ez da zuretzat”, “ez zara oso femeninoa”, “Claudia mari-mutila”, “errugbian jokatzen baduzu lesbiana izango zara, ala?”, “merezu du honetan aritzeak?”, “ze andereño hankak”.

Beste aldea dator gero: “Jarraitu beharreko eredua naizela esan didate”, “harro daudela nitaz”, “txapeldun deitu didate”, “sekula ez naute hain zoriontsu ikusi zerbait egiten”, “neskatila batek esan dit handitan ni bezalakoa izan nahi duela”.

Eta mezua amaieran: “Horrek guztiak egiten zaitu zaren bezalakoa”, “Zaren modukoa zarela ere, beti izango duzu lekuren bat; soilik ausardia behar duzu”.

Tira, eta Jomaren leloa: “Entrena ezazu zure askatasuna”.

Txotx irekierak 25 urte, eta hamalau bider kirolariak protagonista

2018-01-03  //  Kirola  //  Iruzkinik ez

Urtarrilaren 15ean egingo da txotx irekiera Astigarragako Gurutzeta sagardotegian. Aurtengoa 25. edizioa du Sagardo Berriaren Egunak, eta Alberto Iñurrategi mendizale aretxabaletarra izango da protagonista nagusia: Hark egingo du “Gure sagardo berria” oihu, lehen kupela irekitzean.

Alberto Iñurrategik hamalau zortzimilakoak ditu igoak, haietako hamabi Felix anaiarekin.

25 urte beteko ditu ekitaldi sinboliko horrek, eta hamalaugarrenez kirolari batek edango du lehenbiziko tragoa. Zerrenda luzea da Sagardoaren Lurraldearen webgunean topa dezakeguna: 1995an Jose Mari Bakero futbolaria, 1996an Javier Clemente futbol entrenatzailea, 1997an Julian Retegi pilotaria, 1998an Miguel Indurain eta 2001ean Joane Somarriba txirrindulariak, 2002an Martín Fiz korrikalaria, 2003an Abraham Olano txirrindularia, 2004an Periko, Mikel eta Xabi Alonso futbolariak, 2006an Jose Luis Korta arraunlaria, 2007an Juan Martinez de Irujo eta 2009an Aimar Olaizola pilotariak, 2010ean Realeko ordezkariak, eta 2016an Aritz Aranburu surflaria. Gainerakoak dira sukaldariak, kantari/musikariak, fisikari bat, telebista aurkezle bat, Loreak filmeko aktoreak eta bertsolari bat, lehenbiziko edizioan (1994an) protagonista izan zen Andoni Egaña.

Albo batera utzita ia guztiak gizonezkoak direla, kirolari kopuruak eman digu atentzioa. “Ohore” hori merezia dutela ez dugu zalantzan jarriko, baina halere, ez al dira kirolari gehitxo? Portzierto, Olaizola, Martinez de Irujo, Fiz, Clemente eta beste zenbait kirolari protagonista izan dira, era berean, Arabar Errioxako mahats biltzearen festa irekieran.

Ziur gure herriotan egiten den hamaika ekitaldi/ospakizun gehiago zerrendatuko zenituzketela…

Bai, badakigu ekitaldiak oihartzun handiagoa izango duela pertsona famatuak gonbidatuta, euskal “nortasunaren” ikur direla bai kirola baita sagardoa ere eta bi munduak lotzeak logika izan dezakeela, kirolari bat aukeratzeak teorian ez duela ukitu politiko-polemikorik, baina… nola esan, maiz “errazenera” jotzen dugula dirudi. Kirolariek (ezagunek bederen) nahikoa txalo jasotzen dute bestela ere, eta beste eragile batzuen lana aitortzeko modua ere izan daiteke txotx irekierarena. Tradizioari eutsi, baina aurrera eginez. Ez dakit…

Reala, Qbao eta iruzur salaketak: Diru-laguntza agortzear?

2017-12-28  //  Reala  //  Iruzkinik ez

Realaren babesle Qbao konpainiaren jabe Zhang Xiaoleik bere burua entregatu du Nanjingeko (Txina) komisaldegian. Poliziak ikerketa jarri du abian, enpresako buruak iruzur egin dielakoan inbertsore eta bezeroei, piramide-egitura bat medio.

Realeko presidente Jokin Aperribay, Qbaoko buru Zhang Xiaolei eta zenbait ordezkari politikorekin, akordioa beste bost urterako luzatuko zela iragarri zutenean.

2014an urtebeterako babesletza-akordioa sinatu zuen Realak teknologiaren sektorean diharduen Qbao enpresarekin, eta 2015ean beste bost urtez luzatzea adostu zuten. Urtean 1,2 milioi euro jartzen ditu enpresa txinatarrak, eta Anoeta berriaren zati bat ordaintzeko prest agertu zen. Ikusteke dago, ordea, poliziaren ikerketek zein ondorio ekarriko duten. Gauzak argiago izan bitartean Realak ez du erabakirik hartuko, Berriak nabarmendu duenez.

Qbaok eta Realak akordioa sinatu zutenean, ekitaldi ponposoa antolatu zuten Nanjing hiriko hotel batean. Bi aldeotako ordezkariez gain, han zeuden espainiar enbaxadako kontsula (Joaquín Arístegui), eta Txinako Kanpo Harremanetarako eta Nanjing probintziako komunikazio bulegoetako goi-karguak.

2014an, Realak 4-2 irabazi zionean Real Madril taldeari, akordioak jasotzen ez duen saria eman zion Qbaok talde zuri-urdinari, esker on gisa: 100.000 euro. “Adiskidetasun handia sortu da bien artean”, zioen orduan Xiaoleik. “Klubak goizeko zazpiak eta erdi inguruan hots egin zidan, Txinatik dei bat nuela-eta”, azaldu zuen Realeko presidente Jokin Aperribayk: “Eta esan ziguten gain-saria emango zigutela partida irabazteagatik. Taldearen esfortzua aitortzeko modua zen, eragin zien ilusioaren erakusgarri”.

Aperribay, Realaren urre eta brillantedun intsignia jartzen Zhang Xiaoleiri. Etorkizunak ez du itxura hain distiragarririk…

Txinako bigarren mailan jokatzen duen Chengdu Qianbao futbol taldeko babesle nagusia ere bada Qbao, eta pasa den denboraldira arte Rayo Vallecano talde madrildarraren kamisetan ere agertzen haren logoa. “Qbao derby” deitu zitzaion Rayo eta Realaren arteko partidari.

Zuzendari kargua hartu zuenetik susmopean

Xiaolei 2012tik –enpresa sortu zenetik– da Qbaoko zuzendari nagusia, eta urteotan pilatu dituen zorrak direla-eta, haren inguruko susmoak areagotzen joan dira.

Qbao, Qianbao moduan ere ezaguna –bi webguneok itxi egin dituzte ikerketaren harira–, irregulartasunak atzeman zitzaizkien enpresen zerrendan zegoen, administrazioak ezin zuelako haren erregistro-helbidea aurkitu. Abuztuan, zenbait inbertsorek salatu zuen ezin zezakeela bere dirua berreskuratu (enpresaren webgunetik), eta konpainiak Shangain zuen egoitza itxi zuela. Merkataritza elektronikoa eta finantzen on-line kudeaketa uztartzen ditu Qbaok. Beste zerbitzu batzuen artean, internauten jarduerari buruzko datuak bildu eta analizatzen ditu, baliatzeko publizitate-kanpaina eta negozio-estrategietan.

Arabiar herrialde “aberatsak” eta kirola: komeni denean soilik kritika dezagun

2017-12-27  //  Kirola  //  Iruzkinik ez

Lehenbiziko albisteak Saudi Arabia du jo-puntuan: Anna Muzychuk xake jokalari ukrainarrak, 2016an munduko txapeldun izana bi modalitatetan, erabaki du Riad-eko torneoan ez parte hartzea, “printzipio” kontuengatik. Herrialde horretan emakumeak “bigarren mailakoak” direlako egin dio uko jokatzeari, nahiz eta torneo horretan lortuko lituzkeen punturik gabe, ezin izango duen berriro munduko txapeldun izan.

“Xake jokalari ukrainarraren erabakia kirol eta gizarteko sektore ugarik txalotu dute”, irakurri dugu La Vanguardian.

Anna Muzychuk xake jokalaria / LA VANGUARDIA

Egunkari berean topatu dugu Xavi Hernández futbolari kataluniarrari egindako elkarrizketa, bere sorterrian egin berri diren hauteskundeen eta Madril-Bartzelona partidaren ingurumarian kokatua. Pasarte batean dio Espainiako Gobernuak defizit demokratikoa duela, eta jarraian kazetariak galdetu: “Ez al da  paradoxikoa hori pentsatzea non eta Qatarretik [gaur egun han ari da jokatzen Xavi], demokrazia arrastorik ez duen herrialdetik?”.

“Nire herrialdea ez da Qatar”, dio futbolariak. “Egia da ez dagoela erregimen demokratiko bat, baina jendea zoriontsu da. Errege-familiarekin poz-pozik daude, haien argazkiak daramatzate autoetan, euren herritarrak zaintzen dituzte…”. Kazetariak orduan: “Eta langile atzerritarrak? Haien lan baldintzak sarri izan dira salatuak…”. Eta futbolariak: “Gauzak hobera doaz. Nik neuk esan nien eta badakite ez dutela zuzen jokatu. Ez dut hitz egite hutsagatik hitz egiten. GKE bateko kide naiz, lan egiten duena behargin nepaldarrekin, indonesiarrekin… Izugarri ari da aldatzen guztia. Ez dute soilik irudi ona emateko egiten, konbentziturik ari dira”.

Bartzelonan jokatu zuen futbolariaren erantzunak kritika ugari jaso du sare sozialetan.

Gauza asko dira salagarriak

Behargin atzerritarren lan baldintzak kaskarrak direla ez dugu auzitan jarriko, eta egia da Xavi Hernándezen erantzuna, autoetako argazkien kontua eta hori guztia, inuzente samarra dela, apur bat jokoz kanpo dagoela. Baina egia da ere La Vanguardiako kazetariak bezala beste hainbat mediok egindakoak, Qatarreko errealitatea baliatzea Kataluniari eta Espainiako Gobernuaren demokrazia ezari buruzko iritzi bati sinesgarritasuna kentzeko, interes periodistiko hutsetik harago doan intentzionalitatea duela.

Era berean, emakumeak Saudi Arabian “bigarren mailakoak” direla ez dugu auzitan jarriko. Txalogarria iruditzen zaigu xake-jokalari ukrainarrak hartu duen erabakia. Baina, aipatu genuen bezala emakumeak futbol estadioetara sartu ahal izateari buruzko artikuluan, Bartzelonako Udaleko Immigrazio, Kultura Aniztasun eta Dibertsitate zinegotzi Lola Lopezek ARGIAn esan dituenak ekarriko ditugu berriro gogora: “Islamari erasotzeko egiten da emakume musulmanen eskubideen aldeko diskurtsoa”. Merezi du Saioa Baleztenak egin dion elkarrizketa irakurtzea.

Qatar Airways-ek eta FIFAk 2022ra arteko babesletza akordioa sinatu dute.

Bide batez, behin Qatar eta Saudi Arabia jo-puntuan jarrita, kritikatu daiteke ere Qatar Airways konpainia –Gobernua da haren jabea– Bartzelona futbol klubaren babesle izatea pasa den denboraldira arte, edo Formula E auto konpetizioak eta FIFAk babesletza-akordioa sinatzea konpainia horrekin, edo Qatarren jokatzea 2022ko Munduko Futbol Txapelketa, edo urtebeteko etenaldiaren ostean 2018an berriro antola dezaketen Qatarreko txirrindulari itzulia edo, ziklismoa aipatuta, UEA Team Emirates taldearen babesle-zerrenda, edo Bahrain-Meridarena… diru mordoa mugiarazten duten kirol ekitaldiak, futbol taldeak, estadioak eta abar luze bat aipa genitzake zerrenda honetan… eta honetan. Komeni ote den, ordea…