"Late Shift": hartu mugikorra, film honen amaiera zuk aukeratuko baituzu

Atalak: Albisteak, Pelikulak

Imajinatzen duzue “Breaking bad” telesailan Walter White-k, Jesse Pinkman ezagutzen duenean,  lagundu beharrean, salatu izan balu? ala “Pulp Fiction” filmean, Uma Thurman-ek gorpuzturiko Mia Wallace pertsonaia gaindosi horren erruz hil balitz? Bistan da ez dugula inoiz jakingo, aukera guzti horiek ez zirelako inoiz idatzi eta are gutxiago errodatu. Baina bi fikzio horien bitartez kontatu zizkiguten istorioak zeharo desberdinak izango liratekeela argi dago.  Ikuslearen hasierako itxaropen horiek asetzea ala aurreikuspenak betetzea, Hollywood-en obsesioetako bat izan da betidanik. Estudio handien garaian batez ere, non filma estreinatu baino lehen, aurre-emanaldi baten bitartez, ikusle batzuek, proposaturiko hainbat amaiera onartu ala baztertzen zituzten.

Orain arte ikusi ditugun filmen argumentu eta amaiera guzti horiek, direnak dira, ezin aldatu. Aurtengo Cannes zinema jaialdian aurkezturiko “Late Shift“ estreinatu den arte. Ekoizpen honek, zinemaz gozatzeko beste leiho berri bat ireki baitu. Ikusleak, mugikorreko aplikazio baten bitartez, zuzenean, filmean gertatzen diren erabakiak hartzeko aukera izango baitu.


“Late Shift” filmak, Matt izeneko aparteko talentua duen ikasle baten istorioa kontatuko digu. Baina Londres hiriko enkante etxe bat lapurtzera behartzen dutenean, poliziaren aurrean bere errugabetasuna frogatu beharko du. Hortik aurrera,– ikuslearen esku dauden- erabaki arriskutsu batzuk hartu beharko ditu. Munduko lehen film elkarreragilea dela esan liteke beraz. Esteka honetan aurki dezakezue iada app-a eskuragarri (momentuz ezertarako balio ez duen arren)
Pantailan, mugikorraren bitartez erabakitzeko, mota honetako uneak azalduko dira:


Aretoan momentu horretan dauden ikusleen artean, gehien bozkatzen den “irtenbidea” aukeratuko da. Trama, botoen arabera,  denbora errealean aldatzen joango delarik. Hori bai, erabaki konkretu hauek, oso azkar hartu beharko ditugu, segundo gutxitan soilik egongo baitira erabiltzeko moduan.
Aukeraturiko “bidegurutzeen” arabera, filmak, 180 “irtenbide” baino gehiago izango ditu eta 7 amaiera desberdin. Amaiera zoriontsuak batzuk, besteak aldiz ez… 90 minutu inguru iraungo dituen arren, azpi-trama eta amaiera desberdinak batuz gero, 4 orduko iraupena osoa izango du.

Aipaturiko Cannes jaialdian, Tobias Weber filmaren sortzaileak aipatzen zuen “Mundu guztiak hartuko du parte, film demokratiko bat izango da” mota honetako filmentzat merkatua badagoela ere zioen “ni bezalako jendearentzat egina dago, zinema maitatzeaz gain, bideo-jokoak ere atsegin dituena”.
Esperimentu interesgarria ala bekatua? Zinema kontsumitzeko beste bide bat izan liteke, baina zazpigarren artetik baino, bideo-jokoetatik gertuago dagoela huste dut. 3D sistema ala ikuslea harrapatzeko -engainatzeko, aproposagoa- egiten diren beste hainbat teknika iruzurti bezala erabiltzen bada, ez du inongo etorkizunik izango. Momentuz behintzat, marketing estrategia ala efektismo huts izatetik haratago ez baitiot besterik ikusten.