Ongi merezia dugulako, L’Oreal-ek dioenez

Atalak: kosmetika

Telebistak agintzen duen katiximaren arabera, bi multzotan banatzen dira emakumeak. Batetik, emakume gazte, sentsual eta bide batez mengela dago. Eredua da, ideala, utopia.

Bigarren multzoan gainerako guztiak daude, lehen multzoarekiko konparazioan deskribatuak, definituak, juzkatuak eta azpi-multzokatuak.  Hain justu horregatik, eta paradoxikoki, lehen multzoko ezaugarrietara hurbiltzeko ahaleginetan pasako dute bizitzaren zatirik handiena, nor bere neurrian, kosmetika lagun eta halaber etsai hartuta. Borroka epikotan katramilatuko dira, sekula amaituko ez diren konplotetan, kiloen kontra eta bular tenteen alde, lehenik. Gero, bizitzak marraztuko dizkien arrastoen aurka, zimurrei aurre egin beharrean, gaztetasun faltsutuaren alde.

Bitxia da kosmetikaren industriak zer bide gaizto eta tranpatia egin duen joan den aspaldian.  Zientzia du orain bandera, punta-puntako teknologia, letra larriz idazten den berrikuntza. Osasunaren arlora egin du jauzi, baina batez ere auto-estimuaren parametroetara eraman du lehen multzoaren utopia amestua.

Emaitza beldurgarria da. Gaur, fisika kuantikoan doktore den emakumeak ere  adinaren zazpi ezaugarriei* aurre egingo dien krema behar du aurpegian, ziurtasunez agertzeko, bost-hamar urte gainetik kentzeko, iragarkiak dioen bezala “bere larruan ongi sentitzeko”.

Eta nola diren gauzak, dagoeneko gizonak ere ez daude salbu.

*Adinaren zazpi ezaugarriak. Esperientzia, jakinduria, pazientzia, tenplea, ziurtasuna, oreka eta akordura etortzen ez zaidan beste hori zirelakoan? Ez, alajaina. Bibliako zazpi izurriteak baino gogaikarriagoak diren espresio arrakalak, zimurrak, argitasun eta dirdira eza, biguntasuna, orbanak, lehortasuna, tenka…