Lander Arbelaitz
Donostia, 1985. Argiako kazetaria, aldizkariko azalen arduraduna eta politika lantaldeko kidea.
Kategoriak
- Adierazpen askatasuna
- Aktibismoa sarean
- Alaskako herriak
- Altermundialismoa
- Amazighak
- Amazoniako herriak
- Aosta Harana
- Arapahoak
- Askapena
- AskeGunea
- AskeGunea Ondarroa
- Asturies
- Attawapiskat
- Australiako jatorrizko herriak
- Azawad
- Bitxikeriak
- Borroka teknikak
- Bretainia
- COVID-19 testuinguruan
- Desobedientzia zibila
- Ekonomia
- Errefuxiatuak ongi etorri
- Eskozia
- Eskozian idatzitakoak
- Estaturik gabeko nazioak
- Euskal Herria
- Feminismoa
- Frantziaren menpeko Polynesia
- Gaeliko irlandarra
- Gales
- Galizia
- Gatazka armatuak
- Guaraniak
- Hedabideak
- Hegoafrika
- Hegoafrikatik idatzitakoak
- Herri Harresia Iruñea
- Herri mugimenduak
- Herrialde Katalanak
- Historia
- Hizkuntzen aldeko borrokak
- Info7 kolaborazioak
- Inuitak
- Iritzia
- Irlanda Iparraldea
- Irlanda iparraldean idatzitakoak
- Jatorrizko herriak
- Kanadako indigenak
- Komunikazioa
- Komunikazioa politika da
- Kortsika
- Kurdistan
- Liburuak
- Maia herria
- Memoria
- Mendebaldeko Sahara
- Okzitania
- Palestina
- Quebec
- Saapmi
- Sailkatu gabea
- Sardinia
- Sare sozialak
- Street Art
- Tatariarrak
- Tirol
- Turismo masiboaren aurka
- Txeieneak
- Txetxenia
- Uncategorized
- Veneto
- Wallmapu
- Wikipedia
- Zapatistak
- Zientzia eta teknologia
Irlanda iparraldea: Umeak koxkortzen (VIII)
Atalak: Irlanda iparraldean idatzitakoak, Uncategorized
Clodagh, Colleen, Katie Rose (bigarren planoan), Jane eta Philim (aurrean) Short Strand lasaian ibiltzen dira jolasean arratsaldero.
Leku lasaia da oso Hego Belfasteko Short Strand deitzen diotena. Unionistak gehiengo (60.000 pertsona) diren eremuan kokatutako irlandar abertzaleen (3.000 pertsona) gunea da berau. Egun, beti dago irekita auzora sarrera ematen duen burdinazko ate lodia. Haurrak lasai ederrean ari dira kalean jolasean. Iraganeko borrokak liburuetarako geratu dira.
Berrogei bat urte edukiko dituen gizona banku zurian dago eserita, errepide ondoan. Ez da gune turistikoa hau. Gutxi dira ezagutzen ez dituen aurpegiak eta bere aurretik igarotzen da auzunera sartzen den bisitaria. Hamar bat minututan Irlandako egoerari errepasoa egin diogu. Askoz hobeto bizi omen da orain.
Su-etena itzartu zuten garaietan, militar britainiarrak etxera bidali asmoz, “Time for peace, time to go” (Bake garaia, ospa egiteko garaia) margotu zutela dio irribarretsu, ondoko paretara hatz erakuslea zuzenduz. Egun kirol gaelikoen irudiz osatutako murala ikus daiteke.
Futbol gaelikoa izan arren Irlanda iparraldean zale gehien dituen kirola, bertako umeak guk futbol deitzen diogun kirolean ari dira. Elkarren ondoan eraikitako etxe txikiz inguratuta dago zelai estua. Neskak ondoko etxe baten sarreran, panpinekin ari dira, printzesen moduan.
Iluntzen hasi du eta oraindik argazki batzuk atera nahi ditut. Gizona utzi aurretik, azken galdera. “Uste al duzu Irlanda bateratua ikusiko duzunik inoiz?”. Barre algara. Momentu horretan aurretik pasa den emakumeari bota dio itaun bera, irribarre artean. “Ea ikusiko dugun Irlanda baturik. Zuk zer diozu?”. Erosketak eskuan dituela etxera doan emakumeak ez zuen horrelako galderarik espero eta harrituta joan da. “Orain ere mundua konpondu asmoz ari al zarete? Zu beti berdin”. Hasperenka utzi gaitu.
“Noski baietz –amaitu du–, hemen jolasean dabiltzan ume hauek koxkortzen direnean, irla osorako hauteskundeetan bozkatuko dute”.