Superbibienteak

Atalak: Irratirakoak

[Euskadi Irratiko “Albiste faktoria”ko iritzi tartean argitaratua, 2009-11-23an]

Egun on, entzule.
Joan den astean  azaroaren 19 eta 20 seinalatuetan ospatutako urteurrenenen artean, Euskal Herriko bi superbibienterenak nabarmendu nahi ditut. ARGIA astekaria nik ikusten dut herioari atzaparretatik 90 urtetan behin eta berriro ihes egiten dion bizizale emankor bezala. Errepublika garaian Euskal Berpizkundean motore lana egitea, Francoren diktaduran berpiztu eta euskal kultur mugimendu berrian sherpalaritza burutzea, Euskaldunon Egunkariaren sehaska antolatzea, astekariak biziraun zezan enpresa-egitura autogestionatuz sendotzea… Esango nuke ARGIAk 90 urteko balantzea egitean erakutsi ditzakeen meritu gehienak garai konplikatuetan erdietsitako lorpenak direla. Klase askotako boikot eta sabotajeak gainditu behar izan ditu urteotan ARGIAk baina hor dago, 19ko kontzertuan kantatu zenez bizi, zorrotz eta gorri. Biharamonean Iñaki Esnaola abokatuak bete zituen 20 urte bere bigarren mundualdikoak. Bost urte lehenago Santi Brouard bezala  Josu Muguruza hil zutèn atentatu hartan, Esnaola plomo espainolez zauriturik Alcalá hoteletik San Pedroren atariraino bidali zuten, baina hilzoriaren larrian zorteak bigarren aukera eskaini zion abokatu egoskorrari. Herioaren zepotik eskapatzea egokitu zaionari frantsesez rescapé ere deitzen zaio, “ihes egina”. Igoal esan beharko genuke “iheslaria”. Juxtuan bizirik atera diren surbibantek, Josafateko zelairaino arrimatu eta izarren hautsa hatz-punttekin ikutu dutenek, ez omen dute geroztik mundua berdin ikusten. Funtsezkoak axola ei die, adios zurikeriak, maite den hori zaindu eta gainerako mixeriei paso. Talde edo pertsona superbibienteen inguruan batzuetan zenbait jendek hutsunea egiten badaki, agian kalkulatuz, ikusi dutenagatik, lekuko gogaikarriak gerta litezkeela. Lastima da. Zeren eta soinean daramatzate gure historia hurbilaren esplikazioetako batzuk, eta agian etorkizunerako giltzaren bat ere bai.
Pasa egun ona, entzule.