Austeritatea, hitz tranpatia

Atalak: Iritzia, Tao

Azken krisitzarrak eragindako biktimen artean hitzak ere badaude. Hona bat: austeritatea. 2010a arte gauza bat zen eta gaur bestea, berez ez dena alegia. Hizkuntzaz -batik bat gaztelaniaz, baina gainerakoentzako balio izateko moduan- hainbeste dakien Alex Grijelmok argitu du nola.

Alex Grijelmoz soilik esango dut Efe agentziako buru izan aurretik El Pais egunkariaren estilo liburuaren egile nagusia izana dela, eta haren El estilo del periodista leitu beharko lukeela gurean komunikazioa egin nahi duen gazteak. Grijelmok urte berriz Austeridad: nueva acepción artikuluan ederki azaldu du beste batzuk berdintsu pentsatu baina formulatzen ez genekiena.

Gerra pizten denean, dio Grijelmok, lehenbiziko biktimetakoa da egia. Eta krisi ekonomikoa gertatutakoan, aurreneko kalteak hitzek nozitzen dituzte. Atzeraldiak zauritu dituen hitzetako bat da austeritatea. Austeritate politikan bizi gara, austeroak izan behar dugu; baina hitzok ez daukate gaur lehen zeukaten esanahi bera.

“Austeritatea ez da orain beharrezkoa baino gehiago edukitzeari uko egitea, baizik beharrezkoa baino gutxiagorekin konformatzea“, idatzi du Grijelmok. Duela gutxi arte, eta urte luzez, austeritatea ez zen txarra, ez kaltegarria, ez lotsatzekoa, are gutxiago inposatua; norberak hartzen zuen bere gain, hautazko sakrifizio bat zen, norbere aintzarako edo taldearen onerako egina, bakoitzak bere nahieran erabili zezakeen kontrol erakusketa.

Beharrezkoa ez denari uko borondatez egitea esan nahi zuen hitza bahitu dute eta gaur esan nahi du beharrezkoari derrigorrez uko eginaraztea. Leitu nola azaltzen duen hobeto Alex Grijelmok hemen.

[Izan ARGIAko bazkide: astekariaren harpidedun edo argia.eusen laguntzaile]