Esklerosi anizkoitza eta erlea: Maryseren lekukotasuna

Atalak: Erlea, Osasuna, Sailkatugabeak

Egunotan, zehazki uztailaren 14an, hainbat jende busti baita borondate onez esklerosi anizkoitza daukaten pertsonekiko elkartasunez, nire aldetik bustitzeko modu ona iruditu zait aipatzea gaixotasun bera duten batzuek erlea darabiltela beren arazoa hobetzeko edo gutxienez arintzeko. Gaixotasun kroniko baten morrontzan bizi diren kolegei interesatuko zaielakoan aukera terapeutikoen almazena aberastea.

Pioch-Prades eta Henry Joyeux doktorea liburua aurkezten 2012ko abuztuan (Argazkia: Jean-Louis Sellié)

Erlearen beste produktuez gain zehazki pozoiaren -erlearen ziztadaz, zein apitoxina elaboratuan- erabilera klasikoetakoa da esklerosi anizkoitzarena. Interneten aurkituko dituzu horien erreferentziak, aldekoak bezala eszeptiko eta baita kontrako eta salatzaileak ere. Proposamenetan kroniko bati gehienetan baliagarrienak zaizkio interes ekonomikorik gabeko jendeen lekukotasunak, bere egoeran dauden edo egon direnenak. Nik bat gomendatuko dut hemen, hortik aurrera norberak Interneten nola bilatu asmatuko du eta.

Maryse Pioch Pradesek idatzita dauka “Les abeilles ont guéri ma sclérose en plaques“. Ñabarduratzat, duela lau urte fotokopiatan eskutik eskura banatzen zuen bertsioan orain inprimatutako “ont guéri” (sendatu dute) hori “soignent” zen (artatzen dute), agian argitaletxeak ukituko zion. Gaixotasun kroniko baten jabe denak badaki betikoz sendatzea ahazturik helburua duela eritasuna geldiaraztea, minak gutxituz eta ondorioak ahal bezainbat murriztuz. Hitzaurrea Henry Joyeux doktoreakidatzi dio.

Maryse Pioch-Pradesen liburua

Marysek kontatzen duenez, maila handiko kirolari zela diagnostikatu zioten esklerosia. Liburuan kontatu du zein izan den bateko eta besteko probatuz bere ibilbide terapeutikoa, lorpen eta porrotekin. Jean Seignaleten errejimena darabil elikatzeko modutzat, osatuz hori erleen produktuekin, funtsean propolia, polena eta erleen ziztadak. Azkenean, familiako antzinako usadioa berreskuratuta erlauntzak jarri ditu Marysek. Bere hitzaldi bati buruzko kronika laburra badu Midi Libre egunkariak, eta Apitherapie.infok liburuaren ataletako bat eskaintzen du sarean.

Guk Montpellierren ezagutu genuen Maryse duela lau urte Apimondia zela eta, ARGIAn orduan kontatu bezala. Frantziako Vias herrian bizi baita, Beziers inguruan, han Midi Libre egunkariak duen kazetari Jean-Louis Selliék blogean eskaintzen ditu liburuaren aurkezpen eguneko kronika (“Les bienfaits de l’apithérapie évoqués par le Professeur Joyeux au restaurant ‘Le Jardin’“) eta emakumeari egin dion bisita baten kontakizuna (“Maryse Pioch témoigne: ‘Les abeilles ont guéri ma sclérose en plaques“), amaierarako gorde dugun argazki zirraragarriz hornitua: Maryse bera urte luzeko atzeraldiaren ondorioz gaixotasunak kondenatu duen kadira gurpildunetik zutitzeko zutitzeko ariketak egiten.

Maryse kadira gurpildunetik zutitzeko ariketak egiten (Argazkia: Jean-Louis Sellié)