Ekidistantziarik gabe, prefosta

Atalak: Iritzia

Bartzelonako egunkari monarkiko eta hala ere Madrilgo progreena baino irakurgarriagoa denak bi albiste jaurti dizkit 08:00etako kafetara, Alemaniako aspaldiko bortizkeriekin lotuak.

Leon: “Alemania condena a tres años de cárcel a la ‘terrorista jubilada’. Sonja Suder, de 80 años, participó en tres atentados de ultraizquierda en 1978“. Sonja Suder absolbitu dute atentatu odoltsu baten konplizitatetik, bere kontrako froga bakarra zangoak galdu eta itsu geratu zen ekintzaileari poliziak bortxaz ateratako salaketa. Aldiz, hiru urte eta erdi ezarri dizkiote odolik gabeko hiru akziogatik… 1978koak! Frantziako jende bihozberak eduki omen du babestua 2000. urtea arte, Parisko hedexuriek zaman pistola jarri zioten arte, geroztik bi urte espetxean.

Kastillo: “El caso Gurlit ablanda a Alemania. Ante la presión mundial, divulga 25 de las 1.406 obras del tesoro de Munich” (loturarik ez Interneten oraingoz). La Vanguardiaren 29-30. orrietan arakatu behar duzu. Naziek aberats juduei kendu-ostutako arte obra guztiok (Canaletto, Chagall, Delacroix, Matisse, Rousseau, Rodin…) aleman aberats honek etxean edukitzea ezin omen du eragotzi poliziak, 1.406 obren zerrenda ezin du publikoan zabaldu,  1960ko hamarkadan nazien krimenak zigorrik gabe lagatzeko orduko Alemania Federalak amnistia legeztatu zuelako. “1969an indarrean jarritako lege batek itxitzat eman zituen itzuli edo indemnizatu beharragatiko epaiketa guztiak. Hori baino lehen, Adenauer kantzilerraren Estatu idazkari batek aldaketak sartu zituen kode penalean, erru gabe utziz gizadiaren kontrako krimen izugarrien erantzukizunak zituzten milaka nazi”. Konrad Adenauer, Europaren batasunaren aitaponteko nagusietakoa, kristau demokraziaren faroa, hura zen gizona hura.

Kafe honi zerbait bota diok, Jon. Burua baitoakit 20 urte arrera. 75 urtetara iritsi naiz eta osorik. Jubilatuen  Benidormeko itsasoari begira aurkitu naiz kafe berdina hartzen ostatu arrotzean. Periodikoan irakurriko dut Belgikatik edo Mexikotik Espainiaratutako terrorista jubilatu bat epaitu dutela Madrilen, 1980ko hamarkadan Lemoizko zentralaren eraikuntza ez demokratikoa geldiarazi nahian Bizkaiko zokoren batean argindar poste bat zapartatu zuelako. Ondoko mahaian kontu-kontari ari dira Juan del Olmo, Ignacio Astarloa eta biek “general” deitzen dioten niretzako ezezagun bat, “haiek bai garaiak”…