Mayo Plazako Amak pantaila handira

2008-04-25  //  Gizartea, Zinema  //  Iruzkinik ez

Azucena Villaflor.

Argentinak sufritu zuen azken diktadura, 1976koa, oso gogoan dute oraindik herritarrek. Tortura ohikoa zen gerra zikinean 30.000 lagun “desagertu” ziren eta hori salatzeko Casa Rosada gobernu-etxearen aurrean biltzen hasi ziren desagertuen hainbat ama, Mayo Plazan (Buenos Aires). Gaur egun, elkarretaratzearekin jarraitzen dute ostegunero Mayo Plazako Ama ezagunek. Hogeita hamargarren urteurrena zela medio Madres dokumentala aurkeztu zuten iaz (Donostiako Zinemaldian proiektatua). Aurten berriz, martxan da fundatzaileetako baten historia lazgarria kontatzen duen pelikula egiteko proiektua: Azucena 375 días.

(gehiago…)

“Oxigeno pixka bat bai?”

2008-04-11  //  Zinema  //  Iruzkinik ez

Kartela.

Galdetzen dio Lurrak Venus planetari, jonki aurpegiarekin. Horrela hasten da ¡Cómo está el mundo, Fermín! film laburra. Gizakion erruz planetak bizi duen gainbehera adierazteko, diskurtso moralista beharrean ironia eta egoera komikoa aukeratu du minutu eta erdi inguru irauten duen pelikulak. Bere kalitate tekniko eskasa dela-eta kritika asko jaso dituen arren, Interneteko film laburren lehiaketa prestigiotsuenetakoa irabazi berri du istorioak: Notodofilmest.

(gehiago…)

Zorionak, Kong

2008-04-06  //  Zinema  //  Iruzkinik ez

King Kong. AEB, 1933. 104 min.

Zuzendariak: Merian C. Cooper, Ernest C. Schoedsack.

Aktoreak: Fay Wray, Robert Armstrong, Bruce Cabot, Frank Reicher.

King-Kong-eko irudia.

“Eta orduan, piztiak ederraren aurpegia begiratu zuen. Eta bere eskuek hiltzeari utzi zioten. Egun hartatik aurrera, heriotzara kondenatu zuen bere burua”, dio King Kong film originalaren hasierako errefrau arabiarrak.

(gehiago…)

“Call it, friendo”

2008-03-28  //  Zinema  //  Iruzkinik ez

"No country for old men" pelikulako irudia.

“Zuk diozu, lagun” edo “zuk erabaki, lagun” itzul daitekeen esaldi hori izan da kultura estatubatuarrean eragin handiena izan duen zinemako esaldia 2007an; Javier Bardemek esana da, Coen anaien No country for old men pelikulan. Hala ondorioztatu du behintzat hizkuntzaren joerak aztertzen dituen Global Language Monitor (GLM) erakundeak. AEBetan hain gustuko dituzten zerrenda horietakoak egiten ditu GLM-k, urteko hitz, esaldi edota izen eraginkorrenen inguruan. Urtez urte komunikabideen arreta zein gaik erakartzen duten ezagutzeko aproposa da bederen.

(gehiago…)

Zinema Pobrea, askatasunean aberats

2008-02-29  //  Zinema  //  Iruzkinik ez

El viaje de Said.

“Zinema pobreak ez du esan nahi ideia edo kalitate artistikorik gabeko zinema, diru gutxiagorekin egindakoa baizik”, dio Kuban urtero egiten den Zinema Pobrearen Nazioarteko Jaialdiko manifestuak. Eta hala frogatu du jaialdiko pelikuletatik hautatuta Euskal Herrira ekarri den laginak. Gasteiz, Bilbo, Donostia eta Irun dira egunotan filmak eskaintzen ari diren hiriak eta aurrekontu eskandalosorik gabe mezu eskandalosoak helarazi daitezkeela erakutsi dute.

(gehiago…)

Errealitateak ez du efektu berezirik behar

2008-02-22  //  Zinema  //  Iruzkinik ez

Filmeko azala.

Zinema mundua datorren igandeko (24) Oscarretara begira dagoen bitartean, espektakulu, apaindura eta efektu berezietatik ihes egin ohi duten dokumentalei alfonbra gorria ipini die egunotan Iruñeko Punto de Vista jaialdi interesgarriak. Asiako lanek protagonismo berezia izan duten arren, Nicolas Philibert zuzendari frantziarrari ere leku garrantzitsua egin dio jaialdiak: bere hiru dokumental eskaini dituzte eta joan den astelehenean ikasgai magistrala eman zuen Nafarroako hiriburuan. Dokumentalgintzaren eredu magistrala, dena den, duela sei urte filmatu zuen Philibertek: Être et avoir.

(gehiago…)

Zinemaldiko anekdotarioa 2007 (Gorka Bereziartua / Mikel Garcia)

2007-09-29  //  Zinema  //  Iruzkinik ez

Zinemaldia 2007.

Donostiako Zinemaldiko aste eta erdian Laurel eta Hardy kazetariek bizitako une bitxi, dibertigarri eta ez hain dibertigarriak. Inork ez ditu ikusi baina han izan dira.

(gehiago…)

Hegorik ez zuen tximeleta

2007-09-28  //  Zinema  //  Iruzkinik ez

Zabaltegi

LE SCAPHANDRE ET LE PAPILLON

Fitxa teknikoa:

Zuzendaria: Julian Schnabel. Antzezleak: Mathieu Amalric, Emmanuelle Seigner, Marie-Josée Croze, Anne Consigny, Patrick Chesnais. 112 min.

Filmeko irudia.

Hasierak Alejandro Amenabarren Mar adentro gogoratu digu. Hartan, Ramón Sampedro tetraplegiko zetzan, ohean, bere kasa molda ezin daitekeenaren inpotentziarekin. Eta Julian Schnabelen Le scaphandre et le papillon-en, enbolia baten ondorioz gorputzeko edozein atal mugitzeko eta hitz egiteko gaitasuna galdu du protagonistak. Ezkerreko begiko betazala du inguruarekin harremanetan jartzeko bide bakarra. Bi filmak, gainera, errealitatetik jasotako historiak dira.

(gehiago…)

Helbiderik gabeko arima

2007-09-26  //  Uncategorized, Zinema  //  Iruzkinik ez

Zabaltegi

SOUL CARRIAGE

Fitxa teknikoa:

Zuzendaria: Conrad Clark. Antzezleak: Yang Feng Jun, Jia Hong, Chen Jiao Ying. 88 min.

Filmeko irudia.

Filmak iraun bitartean, prentsa eta akreditatuentzako emanaldiko ikusleen herenak aretoa uztea ez zuen merezi. Ez zuen merezi pelikula bukaeran bi lagunek baino ez txalotzea. Geldoa da, bai, eta geldoa egin zaigu hainbat unetan, baina Soul carriage-n istorio interesgarria kontatzen da, eta oso esanguratsua gainera. Zine komertzialaz purrustaka ibili ohi diren kritikariek Mendebaldeko zine eredutik aldentzen den zinematografia gutxiestea ez da oso bidezkoa, baina tira.

(gehiago…)

Kaosa unibertsoan

2007-09-24  //  Zinema  //  Iruzkinik ez

Zabaltegi. Zuzendari berriak

COSMOS

Fitxa teknikoa:

Zuzendaria: Diego Fandos. Antzezleak: Oihana Maritorena, Xabier Elorriaga, Ramon Barea, Klara Badiola. 99 min.

Filmeko irudia.

Iaz Alejandro Gonzalez Iñarrituk Babel filmean planteatu zuen, eta zinematografiaren historian beste hainbatetan ere errepikatu da gaia: globalizazioa ez da munduko beste gizakiekin harremanetan jartzen gaituen gauza bakarra eta hasiera batean harrigarriak diruditen loturak aurki ditzakegu gugandik hain urruti eta era berean hain gertu dauden pertsonekin. Cosmosen, ordea, elkar gurutzatzen diren istorioen kontakizunak eskuetatik ihes egin dio Diego Fandos zuzendari nafarrari. Nahaspila da nagusi, eta gorputzik ez duten istorioen korapilatzeak, kosmosaren ordena baino, desordena irudikatzen du gehiago.

(gehiago…)